Legion potępieńców

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Legion potępieńców
De fordømtes legion
Autor

Sven Hassel

Typ utworu

powieść wojenna

Wydanie oryginalne
Miejsce wydania

Dania

Język

duński

Data wydania

1953

Pierwsze wydanie polskie
Data wydania polskiego

2004

Wydawca

Wydawnictwo Arkadiusz Wingert

Przekład

Juliusz Wilczur-Garztecki

poprzednia
brak
następna
Koła terroru

Legion potępieńców (dun. De fordømtes legion, ang. Legion of Damned) – powieść wojenna duńskiego pisarza Svena Hassela z 1953. Polskie wydanie książki ukazało się w 2004 w tłumaczeniu Juliusza Wilczura-Garzteckiego.

Treść[edytuj | edytuj kod]

Jest pierwszą częścią wojennej serii, opartej w dużym stopniu na osobistych przeżyciach autora z okresu służby na prawie wszystkich frontach II wojny światowej, w tym w jednostkach karnych Wehrmachtu. Bohaterami są członkowie 27. Pułku Pancernego (który w rzeczywistości nigdy nie istniał): Sven (autor, narrator wszystkich powieści Hassela), Joseph Porta (humorystyczny gawędziarz, pochodzący z Berlina), Willie Beier - Stary (doświadczony starszy sierżant), oberst Manfred Hinka, oberfeldfebel Hugon Stege i inni. Z uwagi na fakt, że powieść ta otwiera cykl i, według autora, jest w 90% autobiograficzna[1], to nie pojawiają się w niej jeszcze znane z następnych części postacie Legionisty, Małego, Barcelony, czy Juliusa Heide. Stary i Porta ostatecznie giną, by potem pojawić się ponownie, w następnych częściach, już zdecydowanie bardziej fikcyjnych. Autor przedstawił losy swoich bohaterów na różnych frontach II wojny światowej koncentrując się na brutalności i bezsensowności wojny oraz roli pojedynczego żołnierza w konflikcie. Najważniejszym wątkiem tej części są wydarzenia poprzedzające wysłanie Svena na front wschodni, a więc dezercja, proces, wyrok i nieludzkie traktowanie w Karnym Obozie Koncentracyjnym SS i Policji w Lengries. Następnie Sven, skierowany do oddziałów pancernych walczy w Rosji i na Ukrainie (m.in. w Charkowie i Kijowie), gdzie dostaje się do niewoli radzieckiej, ucieka z niej, ponownie walczy, zostaje ranny, kuruje się we Lwowie i Truskawcu, by ostatecznie niedoleczony, ponownie wrócić na front.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ze wstępu autora

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]