Lejkówka pępkowata
| |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
lejkówka pępkowata |
| Nazwa systematyczna | |
| Clitocybe umbilicata P. Kumm. Führ. Pilzk. (Zerbst): 123 (1871) | |
Lejkówka pępkowata (Clitocybe umbilicata P. Kumm.) – gatunek grzybów z rzędu pieczarkowców (Agaricales)[1].
Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Clitocybe, Incertae sedis, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy takson ten opisał w 1871 r. Paul Kummer[1]. Synonimy:
- Agaricus umbilicatus Schaeff. 1774
- Omphalia umbilicata (P. Kumm.) Quél. 1875
- Omphalia umbilicata var. herpelii Cejp 1936
- Omphalia umbilicata var. subspadicea J.E. Lange 1930
- Omphalina umbilicata (P. Kumm.) Quél. 1886
- Pseudolyophyllum umbilicatum (P. Kumm.) Raithelh. 1977[2].
Polską nazwę zaproponował Władysław Wojewoda w 2003 r.[3]
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Średnica do 6 cm, początkowo wypukły, ale szybko staje się lejkowaty, z silnie wywiniętym do góry brzegiem. Powierzchnia w stanie wilgotnym gładka, brązowa, w stanie suchym jasnoszarobrązowa[4].
Silnie zbiegające, początkowo szarawe i średniej grubości, następnie mają kolor zbliżony do kapelusza[4].
Wysokość do 6 cm, grubość do 5 mm, cylindryczny, nieco cieńszy przy podstawie. Powierzchnia gładka, brązowawa, z charakterystycznym białym paskiem na początku blaszek[4].
Bladobrązowy, rzadki, o nieprzyjemnym zapachu i wodnisty, bez charakterystycznego smaku[4].
- Cechy mikroskopowe
Zarodniki 6–7 × 3–4 µm, o kształcie kropli[4]
Występowanie i siedlisko[edytuj | edytuj kod]
Znane jest występowanie lejkówki pępkowej tylko w niektórych krajach Europy i w Maroku[5]. W Polsce w. Wojewoda w 2003 r. przytoczył 4 stanowiska tego gatunku z uwagą, że częstość występowania i stopień zagrożenia tego gatunku nie są znane[3].
Grzyb saprotroficzny naziemny występujący w lasach liściastych[3] i iglastych na butwiejących liściach lub igłach drzew. Owocniki tworzy pojedynczo, lub w grupach latem i jesienią. Jest niejadalny, być może jest trujący[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2022-12-28] (ang.).
- ↑ Species Fungorum [online] [dostęp 2022-12-28] (ang.).
- ↑ a b c Władysław Wojewoda, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, ISBN 83-89648-09-1.
- ↑ a b c d e f Miro Šerod, Clitocybe umbilicata, popkasta livka [online], gobe.si [dostęp 2022-12-28] (słoweń.).
- ↑ Występowanie Clitocybe umbilicata na świecie (mapa) [online], Discover Life [dostęp 2022-12-28] (ang.).