Leki melatonergiczne

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Leki melatoninergiczne (melatonergiczne) – leki o działaniu chronobiotycznym, zbliżonym do endogennej melatoniny, wpływające na receptory melatoninergiczne MT1 lub MT2. Leki te regulują przebieg rytmu okołodobowego, podawane o odpowiedniej porze i we właściwej dawce synchronizują fazę snu z pożądanym rytmem człowieka (sen w nocy, czuwanie w dzień)[1].

Do leków melatoninergicznych należą agonisty receptorów melatoniny, głównie MT1 i MT2[1]:

  • melatonina egzogenna – naturalny agonista wyżej wymienionych receptorów, podawana doustnie najczęściej w formie tabletek o niemodyfikowanym uwalnianiu lub o przedłużonym uwalnianiu
  • ramelteon – związek o silniejszym powinowactwie do receptorów melatoninowych, zarejestrowany w USA i Japonii do leczenia zaburzeń rytmu okołodobowego
  • tasimelteon – stosowany do leczenia zaburzeń rytmu okołodobowego u osób niewidomych
  • agomelatyna – związek o powinowactwie do receptorów melatoninowych (agonista) oraz do receptorów serotoniny 5-HT2C (antagonista), stosowana w leczeniu zaburzeń rytmu okołodobowego w przebiegu depresji

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Pharmacotherapy of circadian rhythm sleep-wake disorders, Pharmacotherapy in Psychiatry and Neurology, DOI10.17393/fpn.2018.08.001 [dostęp 2019-09-06] (ang.).