Leland Cunningham
| Odkryte planetoidy: 4 | |
|---|---|
| (2211) Hanuman | 26 listopada 1951 |
| (6939) Lestone | 22 września 1952 |
| (46512) 1951 QD | 31 sierpnia 1951 |
| (99948) 1952 SU1 | 23 września 1952 |
Leland Erskin Cunningham (ur. 10 lutego 1904 w Wiscasset, zm. 31 maja 1989 w Richmond[1]) – amerykański astronom.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Ukończył studia na Uniwersytecie Harvarda. W latach 30. i na początku 40. pracował z Fredem Whipple’em w Harvard College Observatory[2][3]. W latach 1942–1946 pracował w Ballistic Research Laboratories w ośrodku Aberdeen Proving Ground, gdzie zajmował się obliczaniem trajektorii balistycznych oraz wykorzystaniem do tego celu pierwszych komputerów. W 1946 uzyskał stopień doktora (Ph.D.) na Uniwersytecie Harvarda[1]. W tym samym roku zatrudnił się na Wydziale Astronomii Uniwersytetu Kalifornijskiego w Berkeley i pracował tam (oraz w należącym do uniwersytetu obserwatorium – Leuschner Observatory[2]) aż do przejścia na emeryturę w 1972 roku. Specjalizował się w teorii orbit oraz obliczaniu orbit komet, planetoid, satelitów (naturalnych i sztucznych). Był także ekspertem od wykorzystania komputerów do rozwiązywania problemów numerycznych[1].
W 1940 roku odkrył kometę C/1940 R2 (Cunningham)[3][4]. W latach 1951–1952 odkrył 4 planetoidy[5]. W uznaniu jego pracy jedną z planetoid nazwano (1754) Cunningham[2].
Był członkiem American Astronomical Society, Astronomical Society of the Pacific, American Mathematical Society, Royal Astronomical Society, British Astronomical Association[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d Leland Erskin Cunningham. [w:] calisphere [on-line]. The Regents of The University of California. [dostęp 2017-05-13]. (ang.).
- ↑ a b c (1754) Cunningham w bazie Minor Planet Center (ang.)
- ↑ a b Report of the Comet Medal Committee and Awards. „Publications of the Astronomical Society of the Pacific”. 53 (311), s. 39, 1941. Bibcode: 1941PASP...53...59.. (ang.).
- ↑ C/1940 R2 (Cunningham) w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
- ↑ Minor Planet Discoverers. [w:] Minor Planet Center [on-line]. Międzynarodowa Unia Astronomiczna, 2017-03-13. [dostęp 2017-05-13]. (ang.).