Przejdź do zawartości

Lelczyk mały

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Lelczyk mały
Chordeiles minor[1]
(J. R. Forster, 1771)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

lelkowe

Rodzina

lelkowate

Podrodzina

lelki

Rodzaj

Chordeiles

Gatunek

lelczyk mały

Synonimy
  • Caprimulgus minor J. R. Forster, 1771[1][2]
Podgatunki

zobacz opis w tekście

Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]

Zasięg występowania
Mapa występowania

     w sezonie lęgowym

     przeloty

     występuje przez cały rok

     zimowiska

Lelczyk mały[4] (Chordeiles minor) − gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny lelkowatych (Caprimulgidae). Żeruje wieczorem oraz w nocy; obecność zdradza głosem. Podczas dnia odpoczywa, siedząc wzdłuż konarów drzew, na słupach ogrodzeniowych i dachach.

Lelczyk mały w locie, widoczne białe lusterka na skrzydłach
Wygląd
Długie, ostro zakończone skrzydła, białe lusterko na lotkach I rzędu. Wierzch ciała w plamki, spód w prążki; na gardle widoczna biała półobroża, przed końcem ogona biała, kontrastowa przepaska. Samce szaro-czarne, samice brązowawe, z płową półobrożą i lusterkiem, nie mają białej przepaski na ogonie. Młode mogą być bez półobroży.
Rozmiary
  • długość ciała: 22–24 cm[5]
  • rozpiętość skrzydeł: 53–57 cm[5]
  • masa ciała: 65–98 g[5]
Zasięg, środowisko
Tereny otwarte i luźne zadrzewienia w całej Ameryce Północnej, poza skrajnie północnymi obszarami. Zimuje w północnej i środkowej Ameryce Południowej.
Systematyka
Dawniej uznawany za jeden gatunek z lelczykiem antylskim (C. gundlachii)[2]. Wyróżnia się 9 podgatunków C. minor[6][2]:
  • C. m. minor (J. R. Forster, 1771) – środkowa i południowa Kanada oraz środkowe i wschodnie USA
  • C. m. hesperis Grinnell, 1905 – południowo-zachodnia Kanada i zachodnie USA
  • C. m. sennetti Coues, 1888 – południowo-środkowa Kanada oraz środkowe i północno-środkowe USA
  • C. m. howelli Oberholser, 1914 – zachodnio-środkowe USA
  • C. m. henryi Cassin, 1855 – południowo-zachodnie USA i północno-środkowy Meksyk
  • C. m. aserriensis Cherrie, 1896 – południowo-wschodni Teksas (południowo-środkowe USA) i północno-wschodni Meksyk
  • C. m. chapmani Coues, 1888 – południowo-wschodnie USA
  • C. m. neotropicalis Selander & Alvarez del Toro, 1955 – wschodni i południowy Meksyk
  • C. m. panamensis Eisenmann, 1962Belize i Honduras do Panamy
Status
Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje lelczyka małego za gatunek najmniejszej troski (LC – Least Concern) nieprzerwanie od 1988 roku. Trend liczebności populacji uznaje się za spadkowy[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Chordeiles minor, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b c Common Nighthawk (Chordeiles minor). IBC: The Internet Bird Collection. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-14)]. (ang.).
  3. a b Chordeiles minor, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  4. Systematyka i nazwa polska za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Podrodzina: Caprimulginae Vigors, 1825 - lelki (wersja: 2020-04-13). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-08-02].
  5. a b c Common Nighthawk Identification. [w:] All About Birds [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. [dostęp 2020-08-02]. (ang.).
  6. F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Frogmouths, Oilbird, potoos, nightjars. IOC World Bird List (v10.2). [dostęp 2020-08-02]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Andrew Gosler: Atlas ptaków świata. MULTICO Oficyna Wydawnicza, 2000. ISBN 83-7073-059-0.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]