Leon Brancewicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Leon Brancewicz
Data i miejsce urodzenia

28 marca 1940
Sambor

Zawód, zajęcie

działacz partyjny i państwowy, inżynier budownictwa

Stanowisko

wicewojewoda gdański (1986–1990)

Partia

PZPR

Leon Brancewicz (ur. 28 marca 1940 w Samborze[1]) – polski działacz partyjny i państwowy, inżynier budownictwa, w latach 1986–1990 wicewojewoda gdański.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Piotra i Stefanii. Zdobył wykształcenie wyższe, w 1993 uzyskał też uprawnienia rzeczoznawcy majątkowego[2]. W latach 1953–1956 należał do Związku Młodzieży Polskiej, zaś w latach 1957–1962 w Zrzeszeniu Studentów Polskich. W 1964 wstąpił do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, był m.in. starszym instruktorem i zastępcą kierownika Wydziału Przemysłu i Budownictwa Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Gdańsku. Od 1964 pracował w Biurze Projektowym Budownictwa Przemysłowego w Gdańsku. W latach 1975–1976 pozostawał wicedyrektorem PMBH „Energopol 4”, a od 1978 do 1982 – dyrektorem Zjednoczenia Budownictwa Przemysłowego w Gdańsku. Związał się z Komitetem Wojewódzkim PZPR w Gdańsku, w latach 1982–1986 był w nim sekretarzem ds. ekonomicznych. Od października 1986 do marca 1990 pełnił funkcję wicewojewody gdańskiego[1]. W 1988 był wiceprzewodniczącym komitetu organizacyjnego 13. Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Dane osoby z katalogu kierowniczych stanowisk partyjnych i państwowych PRL. Instytut Pamięci Narodowej. [dostęp 2020-06-13].
  2. Rzeczoznawca Leon Brancewicz. portalnieruchomosci.com. [dostęp 2020-06-13].
  3. Wirtualny Festiwal Archiwum: 1988. festiwalgdynia.pl. [dostęp 2020-06-13].