Leon Gromadzki
| |
 sierżant
| |
| Data i miejsce urodzenia |
18 sierpnia 1892 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
15 maja 1923 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1912–1920 |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Stanowiska |
dowódca sekcji |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
  
| |
Leon Gromadzki (ur. 18 sierpnia 1892 w Ładach-Borowych, zm. 15 maja 1923 tamże) – żołnierz armii rosyjskiej i sierżant Wojska Polskiego, uczestnik I wojny światowej i wojny polsko-bolszewickiej, kawaler Orderu Virtuti Militari.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się w rodzinie Gracjana i Feliksy z d. Grodzka[1]. Absolwent szkoły ludowej. W 1912 zmobilizowany do armii rosyjskiej w szeregach której walczył podczas I wojny światowej. Od jesieni 1918 w szeregach Oddziałów Murmańskich[1]
Szczególnie odznaczył się 18 grudnia 1918 w walce z bolszewikami, kiedy „na czele swojej sekcji samorzutnie wykonał atak flankowy pod silnym ostrzałem nieprzyjaciela, przyczyniając się do zajęcia wsi Pertema pod Archangielskiem.”[1]. Za tę postawę otrzymał Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari[1].
Po powrocie do Polski w 1919 walczył na froncie wojny polsko-bolszewickiej[1]. W październiku 1920 zwolniony z wojska, pracował następnie w gospodarstwie rodzinnym w Ładach-Borowych. Tam też zmarł w wyniku choroby, pochowany na cmentarzu w Puchałach[1].
Był żonaty. Nie miał dzieci[1]
Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 6944[1]
- Krzyż Walecznych – pośmiertnie[1]
- Krzyż Niepodległości – pośmiertnie[1]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792 – 1945. T. 2/2. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Koszalinie, 1993. ISBN 83-900510-0-1.