Leonard Piniński

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Leonard Piniński
Leonard Franciszek Ksawery
Herb
Piniński Hrabia
Rodzina

Pinińscy herbu Jastrzębiec

Ojciec

Franciszek Ksawery Piniński (1783–1835)

Matka

Domicella z Korziaków (ur. 1803)

Żona

Julia Teresą z Nikorowiczów (1833–1893)

Dzieci

Stanisław Antym (1854-1911), Leon Jan (1857-1938), Mieczysław (1862-1918), Aleksander August (1864-1902)

Multimedia w Wikimedia Commons
Leonard Piniński
Data i miejsce urodzenia

30 października 1824
Lwów

Data i miejsce śmierci

18 lipca 1886
Wiedeń

Członek Rady Powiatu w Skałacie
Okres

od 1867
do 1886

członek Wydziału Powiatowego w Skałacie
Okres

od 1867-1880
do 1885-1886

Multimedia w Wikimedia Commons
Grzymałów, fronton pałacu hrabiów Pinińskich (zdjęcie Franciszka Wilczkowskiego z 1912)

Leonard Franciszek Ksawery Piniński herbu Jastrzębiec (ur. 30 października 1824 we Lwowie – zm. 18 lipca 1886 w Wiedniu) – ziemianin, działacz gospodarczy, hrabia.

Ziemianin, po śmierci ojca, od 1835 współwłaściciel wraz z braćmi dóbr Babice[1] (obecnie część wsi Bystrowice) i Rokietnica w pow. jarosławskim[2]. Od 1856 wraz z żoną właściciel klucza dóbr Grzymałów z Mazurówką, Podlesiem, Bucykami, Eleonorówką, Iwanówką, Zielonem i Soroką w pow. skałatskim[3][4]. Przeprowadził modernizację i wprowadził nowe sposoby gospodarowania, m.in. zbudował pierwszy młyn parowy we Wschodniej Galicji. Odremontował także pałac, wokół którego założył obszerny park angielski. W tym okresie w pałacu znajdowała się galeria obrazów, wśród której były płótna malarzy szkoły włoskiej portrety kolejnych właścicieli (m.in. pędzla Juliusza Kossaka i Tadeusza Ajdukiewicza), a także obrazy Alojzego Rejchana, Wojciecha Kossaka. Była tam też biblioteka licząca 5 tys. tomów oraz archiwum z autografami wybitnych osobistości XVl-XIX w.[5][6].

Członek (1869–1882) i wiceprezes (1883–1885) Wydziału Okręgowego w Skałacie Galicyjskiego Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego[7]. Członek rady nadzorczej Galicyjskiego Banku Kredytowego we Lwowie (1874–1885)[8]. Od 23 czerwca 1855 członek (1855–1868), a następnie członek oddziału tarnopolsko-zbarasko-skałacko-trembowlańskiego (1869–1886) Galicyjskiego Towarzystwa Gospodarskiego[9]. Członek Komitetu GTG (10 lipca 1883 - 12 czerwca 1885)[4][10]. Delegat GTG do kuratorium Krajowej Wyższej Szkoły Rolniczej w Dublanach (1884–1885)[4][11].

Z poglądów konserwatysta. Wybrany z grupy większych posiadłości członek Rady Powiatu (1867–1886) i członek Wydziału Powiatowego (1867–1880, 1885–1886) w Skałacie[4][12]. Członek powiatowej komisji szacunkowej podatku gruntowego w Skałacie (1871–1877)[13].

Pochowany w grobowcu rodzinnym na Cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie.

Rodzina[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie ziemiańskiej, syn Franciszka Ksawerego (1783–1835) i Domicelli z Korziaków (ur. 1803). Ożenił się w 1852 z Julią Teresą z Nikorowiczów (1833–1893). Mieli czterech synów: Stanisława Antyma (1854–1911), namiestnika Galicji Leona Jana (1857–1938), Mieczysława (1862–1918), Aleksandra Augusta (1864–1902)[4][14].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Ta gałąź Pinińskich nie posiadała wsi Babica w pow. rzeszowskim, jak błędnie podają niektóre strony internetowe - tamte dobra były w posiadaniu Józefa Pinińskiego, który je w 1853 sprzedał Sołtykom
  2. ↑ Provinzial-Handbuch der Königreich Galizien und Lodomerien für das Jahr 1854, s. 354, 445; Handbuch des Lemberger Sttathalterei-Gebietes in Galizien für das Jahr 1855, s. 272, 328; 1856, s. 354, 446; 1857, s. 423, 605; 1858, s. 307, 481; 1859, s. 337, 519; 1860, s. 345, 527;
  3. ↑ Handbuch des Lemberger Sttathalterei-Gebietes in Galizien für das Jahr 1857, s. 463, 571; 1858, s. 325, 357, 453; 1859, s. 355, 391, 489; 1860, s. 363, 399, 497;
  4. ↑ a b c d e Jerzy Sewer Dunin-Borkowski, Almanach błękitny : genealogia żyjących rodów polskich,[Lwów 1908] s. 686-688
  5. ↑ Zbigniew Hauser, Grzymałów, - Strony dalekie i bliskie - online [10.02.2020]
  6. ↑ Roman Aftanazy, Dzieje rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej. Województwo ruskie, Ziemia Halicka i Lwowska, T. 7, wyd. 2 Wrocław-Warszawa 1995, ISBN 83-04-04229-0 s. 56-67
  7. ↑ Galizisches Provinzial-Hanbuch für das Jahr 1869, s. 507; Szematyzm Królestwa Galicji i Lodomerii z Wielkim Księstwem Krakowskim na rok 1870, s. 536; 1871, s. 476; 1872, s. 476; 1873, s. 474; 1874, s. 514; 1875, s. 519; 1876, s. 529; 1877, s. 511; 1878, s. 501; 1879, s. 496; 1880, s. 501; 1881, s. 513; 1882, s. 514; 1883, s. 515; 1884, s. 497; 1885, s. 498;
  8. ↑ Szematyzm Królestwa Galicji i Lodomerii z Wielkim Księstwem Krakowskim na rok 1874, s. 525; 1875, s. 528; 1876, s. 539; 1877, s. 519; 1878, s. 510; 1879, s. 504; 1880, s. 509; 1881, s. 521; 1882, s. 522; 1883, s. 523; 1884, s. 505; 1885, s. 506;
  9. ↑ Handbuch des Lemberger Sttathalterei-Gebietes in Galizien für das Jahr 1856, s. 280; 1857, s. 367; 1858, s. 256; 1859, s. 267; 1860, s. 272; 1861, s. 412; 1862, s. 427; 1863, s. 435; 1864, s. 444; 1865, s. 457; 1866, s. 469; 1867, s. 822; 1868, s. 822; 1869, s. 545; Szematyzm Królestwa Galicji i Lodomerii z Wielkim Księstwem Krakowskim na rok 1870, s. 587; 1871, s. 519; 1872, s. 517; 1873, s. 533; 1874, s. 575; 1875, s. 578; 1876, s. 588; 1877, s. 563; 1878, s. 562; 1879, s. 547; 1880, s. 553; 1881, s. 559; 1882, s. 571; 1883, s. 571; 1884, s. 556; 1885, s. 556; 1886, s. 556;
  10. ↑ Szematyzm Królestwa Galicji i Lodomerii z Wielkim Księstwem Krakowskim na rok 1883, s. 559; 1884, s. 543; 1885, s. 543;
  11. ↑ Szematyzm Królestwa Galicji i Lodomerii z Wielkim Księstwem Krakowskim na rok 1884, s. 435; 1885, s. 435;
  12. ↑ Galizisches Provinzial-Hanbuch für das Jahr 1867, s. 458; 1868, s. 458; 1869, s. 275, 276; Szematyzm Królestwa Galicji i Lodomerii z Wielkim Księstwem Krakowskim na rok 1870, s. 281, 282; 1871, s. 280, 281; 1872, s. 273; 1873, s. 271, 272; 1874, s. 296, 297; 1875, s. 295, 296; 1876, s. 301, 302; 1877, s. 279, 280; 1878, s. 267; 1879, s. 256; 1880, s. 262; 1881, s. 262; 1882, s. 264; 1883, s. 269; 1884, s. 244; 1885, s. 247, 248; 1886, s. 247, 248;
  13. ↑ Szematyzm Królestwa Galicji i Lodomerii z Wielkim Księstwem Krakowskim na rok 1871, s. 217; 1872, s. 219; 1873, s. 217; 1874, s. 241; 1875, s. 235; 1876, s. 244; 1877, s. 203;
  14. ↑ Leonard Franciszek Ksawery hr. Piniński h. Jastrzębiec - M.J. Minakowski, Genealogia potomków Sejmu Wielkiego - online [9.02.2020]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Leonard_Piniński&oldid=68450560”