Leonid Daniluk

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Leonid Daniluk
Леонид Данилюк
podpułkownik podpułkownik
Data i miejsce urodzenia

3 maja 1919
Studenka

Data i miejsce śmierci

24 września 1986
Bychów, Białoruska SRR

Przebieg służby
Lata służby

1939–1955

Siły zbrojne

Armia Czerwona

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego
Order Lenina Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order Wojny Ojczyźnianej I klasy Order Wojny Ojczyźnianej I klasy Order Wojny Ojczyźnianej II klasy

Leonid Siemionowicz Daniluk (ros. Леонид Семёнович Данилюк, ur. 3 maja 1919 we wsi Studienka w obwodzie mohylewskim, zm. 24 września 1986 w Bychowie) – radziecki wojskowy, podpułkownik, Bohater Związku Radzieckiego (1945).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był narodowości białoruskiej. Skończył 10 klas szkoły i Mohylewski Instytut Pedagogiczny, pracował jako dyrektor szkoły średniej, od października 1939 służył w Armii Czerwonej, w 1941 ukończył szkołę artyleryjską w Tbilisi. Od sierpnia 1941 uczestniczył w wojnie z Niemcami, od 1942 należał do WKP(b), 19 kwietnia 1945 jako dowódca 1822 pułku 1 Korpusu Zmechanizowanego 2 Gwardyjskiej Armii Pancernej 1 Frontu Białoruskiego wyróżnił się w walkach o Bernau bei Berlin.

W 1955 został przeniesiony do rezerwy w stopniu podpułkownika. Jego imieniem nazwano szkołę.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

I medale.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]