Przejdź do zawartości

Leszek Niedzicki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Leszek Adrian Niedzicki
Zawód, zajęcie

badacz, naukowiec, elektrochemik

Doktor habilitowany inżynier nauk technicznych
Specjalność: synteza organiczna, technologia ciała stałego, elektrochemia układów niewodnych
Doktorat

23 lutego 2010

Habilitacja

19 marca 2019

Nauczyciel Akademicki
Uczelnia

Politechnika Warszawska

Jednostka

Wydział Chemiczny

Stanowisko

profesor uczelni

Leszek Adrian Niedzicki – doktor habilitowany inżynier nauk technicznych; ekspert w dziedzinie technologii ciała stałego, chemicznych źródeł prądu, elektrochemii układów niewodnych i syntezy organicznej[1]; kierownik zespołu zwycięskiego projektu finansowanego przez Narodowe Centrum Nauki[2]; dowodził 10-letnimi badaniami nad nowym elektrolitem do baterii jonowo-litowych[3]; członek Rady Dyscyplin Naukowych Politechniki Warszawskiej; profesor uczelni w Katedrze Chemii Nieorganicznej Wydziału Chemicznego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Stopień doktora uzyskał w 2010 roku za dysertację Charakterystyka nowej generacji elektrolitów opartych na solach pochodnych imidazolu[4], przygotowaną pod kierunkiem Władysława Wieczorka[5]. Habilitował się w 2019 roku, przedstawiając pracę Zastosowanie organicznych soli litowych jako składników elektrolitów w chemicznych źródłach prądu[6].

Wybrane publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • New type of imidazole based salts designed specifically for lithium ion batteries
  • Modern generation of polymer electrolytes based on lithium conductive imidazole salts[1]
  • Liquid Crystalline Electrolytes Derived from the 1,12-Disubstituted [closo-CB11H12]– Anion[7]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Dr hab. inż. Leszek Adrian Niedzicki, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2024-06-02].
  2. Polscy naukowcy nagrodzeni w konkursie sieci M-ERA.NET 3 [online], Narodowe Centrum Nauki [dostęp 2024-06-02] (pol.).
  3. Ewelina Zambrzycka-Kościelnicka, 3 razy trwalsze baterie. Polscy naukowcy opracowali przełomowy elektrolit [online], National Geographic, 1 sierpnia 2022 [dostęp 2024-06-02] (pol.).
  4. Record details – Professional achievements (career) – Warsaw University of Technology [online], repo.pw.edu.pl [dostęp 2024-06-02].
  5. Charakterystyka nowej generacji elektrolitów opartych na solach pochodnych imidazolu w bazie „Prace badawcze” portalu Nauka Polska (OPI). [dostęp 2024-06-02].
  6. Zastosowanie organicznych soli litowych jako składników elektrolitów w chemicznych źródłach prądu w bazie „Prace badawcze” portalu Nauka Polska (OPI). [dostęp 2024-06-02].
  7. Jannick Guschlbauer i inni, Liquid crystalline electrolytes derived from the 1,12-disubstituted [closo-CB11H12]– anion, „Journal of Molecular Liquids”, 377, 2023, s. 121525, DOI10.1016/j.molliq.2023.121525 [dostęp 2024-06-02] (ang.).

Uwagi[edytuj | edytuj kod]