Lesław Zimny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Lesław Zimny
Ilustracja
Lesław Zimny na polu z nasiennikami buraka cukrowego
Państwo działania

Polska

Data i miejsce urodzenia

27 maja 1949
Chobienia

profesor nauk rolniczych
Specjalność: agronomia
Alma Mater

Akademia Rolnicza we Wrocławiu

Doktorat

1984 – nauki rolnicze
Akademia Rolnicza we Wrocławiu

Habilitacja

1994 – agronomia
Akademia Rolnicza we Wrocławiu

Profesura

2001

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi

Lesław Zimny (ur. 27 maja 1949 w Chobieni) – polski naukowiec, prof. dr hab., specjalista w dziedzinie agronomii. Zajmuje się zagadnieniami uprawy roślin, zwłaszcza buraka cukrowego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Studiował na Akademii Rolniczej we Wrocławiu, od 1975 roku jest jej pracownikiem. W 1994 otrzymał stopień naukowy doktora habilitowanego[1], a w 2001 tytuł naukowy profesora[1]. Jest autorem publikacji naukowych i leksykograficznych. W pracach dotyczących zagadnień optymalizacji uprawy buraka cukrowego dowiódł możliwość znacznych uproszczeń w uprawie roli pod burak cukrowy. Wykazał, że w polskich warunkach glebowo-klimatycznych można stosować z powodzeniem uprawę konserwującą i zaproponował jej definicję.

Opracował serię słowników rolniczych niemiecko-polskich i polsko-niemieckich. Zweryfikował hasła rolnicze w wielu słownikach, leksykonach i encyklopediach, wzbogacając język polski w nowe pojęcia rolnicze. Jest współautorem i redaktorem biografii pt. Profesor Bolesław Świętochowski wybitny polski uczony XX wieku.

Opracował informator Kto jest kim w polskiej agronomii, który zawiera biogramy pracowników Uczelni Wyższych i Instytucji Naukowych zajmujących się naukami agronomicznymi.

Brał udział w projekcie Opracowanie programów nauczania do kształcenia na odległość (e-learning) na kierunku Rolnictwo z przedmiotu Ogólna uprawa roli i roślin wraz z herbologią finansowany przez Europejski Fundusz Społeczny.

Monografie naukowe[edytuj | edytuj kod]

  1. Banasiak J., Detyna J., Hutnik E., Szewczyk A., Zimny L. Agrotechnologia. Red. J. Banasiak. PWN, Warszawa 1999, ss. 482.
  2. Krężel R., Parylak D., Zimny L. Zagadnienia uprawy roli i roślin. AR Wrocław, 1999, ss. 257.
  3. Zimny L., Wacławowicz R. Teoria i praktyka uprawy roli. W: Uprawa roślin, t. 1. Red. A. Kotecki. Wyd. UP Wrocław, 2020, 216-321.
  4. Wacławowicz R., Zimny L. Materiał siewny i siew. W: Uprawa roślin, t. 1. Red. A. Kotecki. Wyd. UP Wrocław, 2020, 408-457.

Monografie z zakresu leksykografii rolniczej[edytuj | edytuj kod]

  1. Zimny L. Leksykon przyrodniczy polsko-angielski – Polish-English dictionary of environmental science. UP Wrocław, 2014, ss. 506.
  2. Zimny L. Encyklopedia ekologiczno-rolnicza. AR Wrocław 2003, ss. 230.
  3. Zimny L. Wielki słownik rolniczy polsko-niemiecki. Wiedza Powszechna, Warszawa 2000, ss. 1103.
  4. Zimny L. Wielki słownik rolniczy niemiecko-polski. AR Wrocław 1994, ss. 1377.
  5. Zimny L. Mały leksykon rolniczy. PWN, Warszawa 1995, ss. 128.
  6. Zimny L. Kto jest kim w polskiej agronomii. PTNA, Wrocław 2000, ss. 167.
  7. Zimny L. i in. Leksykon naukowo-techniczny. WN-T, Warszawa 2001, ss. 1279.
  8. Zimny L. i in. Słownik naukowo-techniczny niemiecko-polski. WN-T, Warszawa 2002, ss. 1354.
  9. Zimny L. i in. Słownik naukowo-techniczny polsko-niemiecki. WN-T, Warszawa, ss. ok. 700 (w druku).
  10. Zimny L. i in. Wörterbuch der Landwirtschaft. Deutsch-Englisch-Französisch-Polnisch-Italienisch-Russisch. BLV Verlagsgesellschaft mbH, München, ss. 1445 (w druku).
  11. Zimny L. i in. Słownik agro-bio-techniczny. Wyd. II. PTNA, t. 1-4, ss. ok. 1000 (w druku).
  12. Zimny L. i in. Wielka encyklopedia PWN. t. 28-30.
  13. Zimny L. i in. Słownik rolnictwa proekologicznego. ss. ok. 200 (w druku).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Ludzie Nauki [online], ludzie.nauka.gov.pl [dostęp 2024-04-16].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]