Letov Š-7
| |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent |
Letov |
| Konstruktor |
Alois Šmolík |
| Typ |
samolot myśliwski |
| Konstrukcja |
dwupłat o konstrukcji mieszanej |
| Załoga |
1 |
| Historia | |
| Data oblotu |
1923 |
| Lata produkcji |
1923 |
| Dane techniczne | |
| Napęd |
silnik widlasty Hispano-Suiza 8Fb |
| Moc |
300 KM (221 kW) |
| Wymiary | |
| Rozpiętość |
9,3 m |
| Długość |
6,97 m |
| Wysokość |
2,65 m |
| Powierzchnia nośna |
22,15 m² |
| Masa | |
| Własna |
763 kg |
| Startowa |
1050 kg |
| Osiągi | |
| Prędkość maks. |
255 km/h |
| Prędkość przelotowa |
215 km/h |
| Pułap |
8000 m |
| Zasięg |
580 km |
| Dane operacyjne | |
| Uzbrojenie | |
| 2 karabiny maszynowe Vickers kal. 7,7 mm | |
| Użytkownicy | |
 Czechosłowacja
| |
Letov Š-7 – czechosłowacki samolot myśliwski z okresu międzywojennego.
Historia[edytuj | edytuj kod]
W 1923 roku w wojskowej wytwórni lotniczej Letov opracowano nowy samolot myśliwski oznaczone jako Š-7. Samolot ten był kontynuacja konstrukcji samolotu Letov Š-4, jednak zastosowano w nim nowy silnik Hispano-Suiza 8Fb, który na licencji był budowany w zakładach Škoda pod nazwą HS-300. Zastosowano w nim oryginalną chłodnicę silnika w kształcenie pierścienia, którą umieszczono wewnątrz kadłuba.
Prototyp został oblatany 1923 roku. Ponieważ nie spotkał się on z zainteresowaniem czechosłowackiego lotnictwa wojskowego, po zbudowaniu jeszcze jednego prototypu oznaczonego Š-7a, ze zmienioną chłodnicą umieszczoną w kadłubie pod silnikiem, ostatecznie zaniechano dalszych prac nad tym samolotem.
Użycie w lotnictwie[edytuj | edytuj kod]
Samolot Letov Š-7 był używany tylko do testów fabrycznych.
Opis techniczny[edytuj | edytuj kod]
Samolot myśliwski Letov Š-7 był dwupłatem o konstrukcji mieszanej: kadłub i usterzenie ogonowe był konstrukcji metalowej, natomiast skrzydła były drewniane. Kadłub mieścił odkrytą kabinę pilota, a przed nią umieszczono silnik. Napęd stanowił silnik widlasty Hispano-Suiza 8Fb w układzie V, 8-cylindrowy, chłodzony cieczą. Podwozie klasyczne, stałe.
Uzbrojenie stanowiły 2 synchronizowane karabiny maszynowe Vickers kal. 7,7 mm umieszczone nad silnikiem po obu stronach kabiny.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Václav Němeček: Československá letadla (1918-1945). Praga: Naše vojsko, 1983, s. 30, 244-245. (cz.).
- William Green, Gordon Swanborough: The complete book of fighters. London: Salamander Book, 2001, s. 333. ISBN 978-0-86288-220-4. (ang.).