Przejdź do zawartości

Libňatov

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Libňatov
Ilustracja
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Czechy

Kraj

 hradecki

Burmistrz

Jaroslav Tomeš

Powierzchnia

5,82 km²

Wysokość

429 m n.p.m.

Populacja (2007)
• liczba ludności


365

Kod pocztowy

542 36

Tablice rejestracyjne

H (także stare TU)

Położenie na mapie Czech
Mapa konturowa Czech, u góry znajduje się punkt z opisem „Libňatov”
Położenie na mapie kraju hradeckiego
Mapa konturowa kraju hradeckiego, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Libňatov”
Ziemia50°28′54″N 16°00′11″E/50,481667 16,003056
Strona internetowa

Libňatovczeska wieś w powiecie Trutnov, wzdłuż potoku Maršovka przy drodze między wsią Hořičky i miastem Úpice.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Nazwa Libňatov lub Libnětov wywodzi się od imienia męskiego Libňata. Oryginalną nazwą wsi była nazwa "Ljubnatóv", a później Libňatův. Wieś została założona już w XIII wieku (pierwsza pisemna wzmianka jest dopiero z 1479 r.). W 1461 r. pozyskał ją Pavel v Libnětově od Jerzego z Chlumu, właściciela zamku Litoboř. Od tej pory była częścią majątku Rýzmburk i po jego sprzedaży w 1534 r. Libňatov należał do majątku Náchod. W 1773 r. została kupiona zalesiona górka Kopna, która była w majątku Smiřice. W tym samym roku została założona miejscowa szkoła.

Zabytki

[edytuj | edytuj kod]
  • Dzwonnica z 1835 r.
  • Remiza strażacka z 1907 r.
  • Szkoła z 1891 r.
  • Krzyż kamienny przy drodze za budynkiem urzędu pocztowego z 1904 r.
  • Figura Matki Boskiej z 1841 r.
  • Figura św. Trójcy z 1887 r.
  • Krzyż kamienny w kierunku Havlovic z 1908 r. (został zbudowany przez Amálie Seidlovą w miejscu, gdzie w poprzednim roku popełnił samobójstwo jej mąż Antonin Seidl)
  • Krzyż kamienny w kierunku Havlovic z przełomu XIX i XX w.
  • Krzyż kamienny pod domem nr 46 z 1882 r. (2008 osadzony nowy krzyż i przeprowadzona rekonstrukcja postumentu)
  • Kamienny cokół bez krzyża przy domu nr 1
  • Krzyż żeliwny na cokole z piaskowca w pobliżu domu nr 116 z 1881 r.
  • Krzyż żeliwny na cokole z piaskowca w miejscu zwanym U Borku z początku XIX w. (zbudowany przez małżonków Antonína i Annę Zárubów)