Lobo (jabłoń)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
'Lobo'
Ilustracja
Owoce odmiany Lobo w okresie zbioru
Rodzaj

Jabłoń (Malus)

Gatunek

Malus domestica Borkh.

Rodzice

siewka 'McIntosh'

Hodowca

W.T. Macoun[1]

Data wyhodowania

1900

Data zarejestrowania

1930[1], 1990 (PL)[2]

Pochodzenie

Kanada, Central Experimental Farm Ottawa, Ontario

Lobo

Jabłoń domowa 'Lobo' – odmiana uprawna (kultywar) jabłoni domowej (Malus domestica 'Lobo'), należąca do grupy odmian jesiennych. Otrzymana w Kanadzie około 1900 roku jako siewka odmiany McIntosh, w rolniczej stacji doświadczalnej w Ottawie (Central Experimental Farm). Jej hodowcą był William T. Macoun[3].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Pokrój
Drzewo rośnie silnie, a na glebach żyznych bardzo silnie. Tworzy koronę luźną, rozłożystą, o kulistym kształcie. Przyrosty są proste i sztywne.
Owoc
O średniej wielkości przy właściwej pielęgnacji duży, kulisty, lekko stożkowaty, nieco żebrowany, owoce są wyrównane pod względem kształtu i wielkości. Skórka gładka, błyszcząca, zielonożółta z silnym ciemnokarminowym, rozmytym rumieńcem pokrywającym prawie cały owoc, z delikatnie zaznaczonymi prążkowaniami. Cechą charakterystyczną są duże jasnożółtoszare przetchlinki występujące na zarumienionej stronie owocu. Na owocach świeżo zebranych występuje delikatny białawy nalot. Miąższ zielonkawokremowy, kruchy, bardzo soczysty, słodko-kwaskowaty, lekko aromatyczny i powszechnie oceniany jako bardzo smaczny[4][5].

Rozwój[edytuj | edytuj kod]

W okres owocowania wchodzi wcześnie, na ogół w 3–4 roku po posadzeniu. Jest odmianą bardzo plenną. W pierwszych latach po posadzeniu owocuje corocznie, lecz przy zaniedbaniach pielęgnacyjnych lub na skutek zniszczenia kwiatów przez przymrozki może wejść w cykl owocowania przemiennego.

Uprawa[edytuj | edytuj kod]

Pielęgnacja
Ze względu na skłonność do owocowania przemiennego wymaga starannej ochrony.
Owocowanie i przechowywanie
W warunkach polskich dojrzałość zbiorczą osiąga w II dekadzie września, a dojrzałość konsumpcyjną na początku października. Odmiana ma umiarkowaną zdolność przechowalniczą, w zwykłej chłodni można ją przechować do początku stycznia, a w chłodni z atmosferą kontrolowaną do marca.

Zdrowotność[edytuj | edytuj kod]

Lobo jest odmianą o bardzo dużej wytrzymałości na mróz oraz o dużej odporności na mączniaka jabłoni. Jest umiarkowanie podatna na zarazę ogniową i bardzo wrażliwa na parcha jabłoni. Zdrowotność drzewa jest dobra i rzadko ulega chorobom kory i drewna.

Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]

Odmiana o dużej popularności w Polsce, obecnie rzadziej sadzona ze względu na dużą wrażliwość na parcha. Odmiana nieprzydatna do nasadzeń amatorskich, lecz dobra do uprawy wysokotowarowej. Szczególnie godna polecenia do zimniejszych rejonów Polski.

 Zobacz też: Lista odmian jabłoni.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b The New Cider Maker's Handbook: A Comprehensive Guide for Craft Producers. Google Books. [dostęp 2016-08-10]. (ang.).
  2. Centralny Ośrodek Badania Odmian Roślin Uprawnych: Lista Odmian Roślin Sadowniczych wpisanych do Krajowego Rejestru w Polsce. [dostęp 2016-08-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-10-29)].
  3. Alacrity – The 101-Year-Old Tomato. „Friends of the Central Experimental Farm”, s. 8, 2017. 
  4. Mikołaj. Ugolik: Odmiany jabłoni. Kraków: Plantpress, 1996. ISBN 83-85982-11-6.
  5. Aleksander Rejman: Pomologia. Warszawa: PWRiL, 1994. ISBN 83-09-01612-3.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Mikołaj Ugolik, Włodzimierz Lech, Krzysztof Kulawik, Odmiany jabłoni, Kraków: Plantpress, 1996, ISBN 83-85982-11-6, OCLC 316478643.
  • Pomologia, Aleksander Rejman (red.), Stanisław Maciej Cegłowski, Warszawa: PWRiL, 1994, ISBN 83-09-01612-3, OCLC 833959678.
  • Kantorowicz-Bąk M. 2000. Jabłoń w każdym ogrodzie. PWRiL, Poznań. ISBN 83-09-01718-9.