Lorenzo Cain
_(cropped).jpg)
| |||||||||
| zapolowy | |||||||||
| Pełne imię i nazwisko |
Lorenzo Lamar Cain | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
13 kwietnia 1986 | ||||||||
| Odbijał |
prawą | ||||||||
| Rzucał |
prawą | ||||||||
| Debiut |
16 lipca 2010 | ||||||||
| Ostatni występ |
16 czerwca 2022 | ||||||||
| Statystyki | |||||||||
| Średnia uderzeń |
0,283 | ||||||||
| Home runy |
87 | ||||||||
| Uderzenia |
1220 | ||||||||
| RBI |
454 | ||||||||
| Kariera klubowa | |||||||||
| |||||||||
Lorenzo Lamar Cain (ur. 13 kwietnia 1986) – amerykański baseballista, który występował na pozycji zapolowego.
Przebieg kariery
[edytuj | edytuj kod]Po ukończeniu Tallahassee Community College, w czerwcu 2004 roku został wybrany w siedemnastej rundzie draftu przez Milwaukee Brewers i początkowo grał w klubach farmerskich tego zespołu, między innymi w Nashville Sounds, reprezentującym poziom Triple-A[1][2]. W Major League Baseball zadebiutował 16 lipca 2010 w meczu przeciwko Atlanta Braves jako pinch hitter[1]. 26 września 2010 w meczu z Florida Marlins zdobył pierwszego home runa w MLB[3]. W grudniu 2010 w ramach wymiany zawodników przeszedł do Kansas City Royals[1]. W 2011 grał głównie w zespole farmerskim KC Royals, Omaha Storm Chasers z Triple-A[2].
8 września 2014 w spotkaniu z Detroit Tigers zdobył inside-the-park home runa[4]. 11 października 2014 w drugim meczu American League Championship Series przeciwko Baltimore Orioles wyrównał rekord klubowy należący do George'a Bretta, zaliczając cztery odbicia w jednym meczu postseason[5]. W tym samym roku został wybrany najbardziej wartościowym zawodnikiem American League Championship Series, w których Royals pokonali Baltimore Orioles 4–0[6].
W lipcu 2014 został wybrany do wyjściowego składu AL All-Star Team otrzymując drugi wynik w głosowaniu spośród zapolowych[7]. W 2015 wystąpił we wszystkich meczach World Series, w których Royals pokonali New York Mets 4–1[1]. W styczniu 2018 podpisał pięcioletni kontrakt wart 80 milionów dolarów z Milwaukee Brewers[8]. W 2019 zdobył po raz pierwszy w swojej karierze Gold Glove Award[9].
Nagrody i wyróżnienia
[edytuj | edytuj kod]| Nagroda/wyróżnienie | Lata | Źródło |
| 2× All-Star | 2015, 2018 | [1][7] |
| ALCS MVP | 2014 | [6] |
| Gold Glove Award | 2019 | [9] |
| Zwycięzca w World Series | 2015 | [1] |
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f Lorenzo Cain Statistics and History. baseball-reference.com. [dostęp 2014-10-12]. (ang.).
- ↑ a b Lorenzo Cain Minor League Statistics & History. baseball-reference.com. [dostęp 2014-10-12]. (ang.).
- ↑ Ryan Braun hits pair of homers as Brewers beat Marlins. espn.com. [dostęp 2014-10-12]. (ang.).
- ↑ Cain's inside-the-park homer. mlb.com. [dostęp 2014-10-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (18 października 2014)]. (ang.).
- ↑ Alcides Escobar hits go-ahead double in the ninth for the Royals. espn.com. [dostęp 2014-10-12]. (ang.).
- ↑ a b Royal Cain: Outfielder named ALCS MVP. mlb.com. [dostęp 2014-10-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (18 października 2014)]. (ang.).
- ↑ a b Franchise record four Royals tabbed American League All-Star starters. mlb.com. [dostęp 2015-07-06]. (ang.).
- ↑ Cain joins Brewers, leaves heart with KC fans. mlb.com. [dostęp 2018-02-10]. (ang.).
- ↑ a b Lorenzo Cain wins Gold Glove. mlb.com. [dostęp 2019-12-17]. (ang.).