George Brett

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
George Brett
Ilustracja
trzeciobazowy/pierwszobazowy/designated hitter
Pełne imię i nazwisko

George Howard Brett

Data i miejsce urodzenia

15 maja 1953
Glen Dale

Odbijał

lewą

Rzucał

prawą

Debiut

2 sierpnia 1973

Ostatni występ

3 października 1993

Statystyki
Średnia uderzeń

0,305

Home runy

317

Uderzenia

3154

RBI

1596

Kariera klubowa
Lata Kluby
1973–1993 Kansas City Royals
Baseball Hall of Fame
Rok wprowadzenia

1999

Głosów

98,2% (1. głosowanie)

Metoda elekcji

BBWAA

George Howard Brett (ur. 15 maja 1953) – amerykański baseballista, który występował na pozycji trzeciobazowego, pierwszobazowego i jako designated hitter przez 21 sezonów w Kansas City Royals. Jest jednym z czterech zawodników w historii Major League Baseball (obok Willie Maysa, Hanka Aarona i Stana Musiala), który w karierze miał średnią uderzeń co najmniej 0,300, a także zdobył przynajmniej 300 home runów i zaliczył 3000 uderzeń[1].

Przebieg kariery[edytuj | edytuj kod]

Brett po ukończeniu szkoły średniej w 1971 roku przystąpił do draftu, w którym został wybrany w drugiej rundzie przez Kansas City Royals; początkowo występował w klubach farmerskich tego zespołu, między innymi w Omaha Royals, reprezentującym poziom Triple-A[2][3]. W MLB zadebiutował 2 sierpnia 1973 w meczu przeciwko Chicago White Sox, w którym zaliczył uderzenie[2][4]. W 1974 w głosowaniu do nagrody American League Rookie of the Year, zajął 3. miejsce[5]. W sezonie 1976 miał najlepszą w lidze średnią uderzeń 0,333, zaliczył najwięcej uderzeń (195) i triple'ów (13), a także po raz pierwszy w karierze wystąpił w Meczu Gwiazd[2].

W 1980 zwyciężył w lidze klasyfikacji pod względem średniej uderzeń (0,390), on-base percentage (0,454) oraz slugging percentage (0,664), został wybrany najbardziej wartościowym zawodnikiem i otrzymał nagrodę Silver Slugger Award[6][7]. W tym samym roku wystąpił w World Series, w których Royals ulegli Philadelphia Phillies 2–4[8].

W sezonie 1985 miał średnią uderzeń 0,335 (2 .wynik w lidze), najlepszy wskaźnik slugging percentage (0,450), a w głosowaniu do nagrody MVP American League, zajął 2. miejsce za Donem Mattingly z New York Yankees[9][10]. W tym samym roku wystąpił w World Series, w których Royals pokonali St. Louis Cardinals 4–3, a także zdobył Złotą Rękawicę[11][12]. Pod koniec kariery grał głównie na pozycji pierwszobazowego i jako designated hitter[2]. 30 września 1992 w spotkaniu z California Angels zaliczył 3000. uderzenie[13]. W 1999 został wybrany do Baseball Hall of Fame[14].

Nagrody i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

Nagroda/wyróżnienie Lata Źródło
MVP American League 1980 [6]
13× All-Star 1976, 1977, 1978, 1979, 1980, 1981, 1982
1983, 1984, 1985, 1986, 1987, 1988
[2]
ALCS MVP 1985 [15]
Gold Glove Award 1985 [12]
Silver Slugger Award 1980, 1985, 1988 [7]
Zwycięzca w World Series 1985 [11]
Lou Gehrig Memorial Award 1986 [16]
Hutch Award 1980 [16]
Baseball Hall of Fame od 1999 [14]
# 5 zastrzeżony przez Royals 1999 [17]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Hall of Famer and 13-time All-Star George Brett to serve as ambassador for 2012 Major League Baseball All-Star Summer. royals.com. [dostęp 2013-03-30]. (ang.).
  2. a b c d e George Brett Statistics. baseball-reference.com. [dostęp 2013-03-30]. (ang.).
  3. George Brett Minor Stats. baseball-reference.com. [dostęp 2013-03-30]. (ang.).
  4. Royals - White Sox Box Score. baseball-reference.com. [dostęp 2013-03-30]. (ang.).
  5. AL Rookie of the Year Voting. baseball-reference.com. [dostęp 2013-03-30]. (ang.).
  6. a b 1980 AL MVP Voting. baseball-reference.com. [dostęp 2013-03-30]. (ang.).
  7. a b Silver Slugger winners. baseball-reference.com. [dostęp 2013-03-30]. (ang.).
  8. 1980 World Series. baseball-reference.com. [dostęp 2013-03-30]. (ang.).
  9. 1985 American League Batting Leaders. baseball-reference.com. [dostęp 2013-03-30]. (ang.).
  10. 1985 AL MVP Voting. baseball-reference.com. [dostęp 2013-03-30]. (ang.).
  11. a b 1985 World Series. baseball-reference.com. [dostęp 2013-03-30]. (ang.).
  12. a b Rawlings Gold Glove Award winners. mlb.com. [dostęp 2013-03-30]. (ang.).
  13. George Brett - The 3000 Hit Club. baseballhalloffame.org. [dostęp 2013-03-30]. (ang.).
  14. a b Brett, George. baseballhall.org. [dostęp 2013-03-30]. (ang.).
  15. 1985 League Championship Series. baseball-reference.com. [dostęp 2013-03-30]. (ang.).
  16. a b The Hutch Award, Lou Gehrig Award, Babe Ruth Award & Roberto Clemente Award Winners. baseball-reference.com. [dostęp 2013-03-30]. (ang.).
  17. Royals Retired Numbers. royals.com. [dostęp 2013-03-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2 stycznia 2021)]. (ang.).