Los Cesares

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Los Césares lub Ciudad de los Césares – mityczne miejsce, miasto lub królestwo równie bogate, a może nawet bogatsze w kruszce od peruwiańskich Inków. Legenda powstała podczas eksploracji przez Sebastiana Cabota estuarium La Platy i dolnej Parany w latach 1526–1530. Los Césares miało znajdować się w Andach w dzisiejszej prowincji Araucania i Patagonia w Chile.

Nazwa wywodzi się najprawdopodobniej od nazwiska członka ekspedycji Cabota, Francisca Cesara, który został wysłany na zachód i który jako pierwszy z Europejczyków dotarł do Andów. Doniesienia o przygodach Alejo Garcíi, rozbitka z ekspedycji De Solísa z lat 1515–1516 oraz opowieść o „Białym królu”[1] władającym górą srebra, również oddziaływały na dawnych podróżników. Legendy te, rozpuszczane najczęściej przez miejscowych Indian w celu jak najszybszego pozbycia się intruzów z własnego terytorium[2], prowadziły do kolejnych wypraw odkrywczych.

Legenda Los Césares miała dość długi żywot. Była przyczyną wypraw Diega de Almagro w latach 1535–1537 i Pedra de Valdivii w roku 1540 z Peru do Chile, jak również ekspedycji Juana de Garaya w roku 1580 z dzisiejszego Buenos Aires w Argentynie.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Encyclopedia of Exploration, t. 2 s.197
  2. El Dorado

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • I.P. Magidowicz, Historia poznania Ameryki Środkowej i Południowej, Warszawa 1979, ISBN 83-01-00101-1
  • Carl Waldman, Encyclopedia of Exploration, Alan Wexler, Jon Cunningham, Inc Facts on File, New York: Facts On File, 2004, ISBN 0-8160-4676-X, OCLC 55109063.