Lucy Parsons Center
 Poprzednia oficyna sklepu (2007) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Siedziba | |
| Adres |
358A Centre Street |
| Data założenia |
1 lipca 1992 |
Położenie na mapie Bostonu  | |
Położenie na mapie Stanów Zjednoczonych  | |
Położenie na mapie Massachusetts  | |
 42°20′43,033″N 71°04′47,917″W/42,345287 -71,079977
| |
| Strona internetowa | |
Lucy Parsons Center – anarchistyczne autonomiczne centrum społeczne, księgarnia oraz dom kultury mieszczący się w Jamaica Plain w Bostonie.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Lucy Parsons Center zapewnia materiały do czytania, przestrzeń dla osób, które mogą przyjść posiedzieć, oraz wolną przestrzeń na spotkania i wydarzenia. W 1994 księgarnia przeniosła się na Central Square w Cambridge, a następnie, gdy została eksmitowana w 1998, przeniosła się na Davis Square w Somerville[1]. Davis Square był miejscem tymczasowym, gdzie powódź dotknęła lokal i musiano zwrócić się o wsparcie[2]. W 1999 projekt przeniósł się na południowy koniec Bostonu, a w 2011 powrócił na pierwotne miejsce[3].
Imienniczka centrum, Lucy Parsons, była radykalną działaczką związkową i anarchokomunistką w Chicago od lat osiemdziesiątych XIX wieku. Jest pamiętana jako doskonała oratorka[4].
Powstała z przerobienia Czerwonej Księgarni, która powstała w Cambridge w Massachusetts w 1969. Jednym z pierwotnych założycieli był profesor i aktywista George Katsiaficas[5]. Początkowo maoistyczna księgarnia, obecnie prowadzona jest przez kolektyw anarchistyczny. W połowie lat 90. XX wieku centrum było częścią istniejącej sieci północnoamerykańskich infoshopów, do których należały Long Haul w Berkeley, A-Space w Filadelfii i Who's Emma w Toronto[6].
W 1992, kiedy ośrodek został reaktywowany, stał się organizacją non profit o statusie zwolnionym z podatku 501[1]. Księgarnia prowadzona przez wolontariuszy sprzedaje książki, broszury i ziny. Jedną z najpopularniejszych książek jest A People’s History of the United States autorstwa Howarda Zinna[3]. Oprócz księgarni, Centrum służy jako przestrzeń dla organizatorów społecznych do wykorzystania na spotkaniach i wydarzeniach specjalnych. Prowadzi też cotygodniowy wieczór filmowy[7].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b James Herod, Jon Bekken, Lucy Parsons Center - An Early History Of The Lucy Parsons Center (short) [online], lucyparsons.org, 23 marca 2019 [dostęp 2020-06-26] [zarchiwizowane z adresu 2019-03-23] (ang.).
- ↑ Lucy Parsons Center: Please help – Slingshot [online], Slingshot, 27 lipca 2019 [dostęp 2020-06-26] [zarchiwizowane z adresu 2019-07-27] (ang.).
- ↑ a b C. Shardae Jobson, The Lucy Parsons Center, Where Boston's Radicals Shop For Books [online], The ARTery, 1 października 2018 [dostęp 2020-06-26] [zarchiwizowane z adresu 2018-10-01] (ang.).
- ↑ Carolyn Ashbaugh, Lucy Parsons: An American Revolutionary, Haymarket Books, 2013, ISBN 978-1-60846-213-1 (ang.).
- ↑ Anna Sims, The Rise of Socialism in Boston [online], Boston Magazine, 23 lutego 2019 [dostęp 2020-06-26] [zarchiwizowane z adresu 2019-02-23] (ang.).
- ↑ Chris Dodge, Street Libraries: Infoshops and Alternative Reading Rooms [online], geocities.com, 27 października 2009 [dostęp 2020-06-26] [zarchiwizowane z adresu 2009-10-27] (ang.).
- ↑ Lucy Parsons Center [online], Atlas Obscura [dostęp 2020-06-26] [zarchiwizowane z adresu 2019-07-27] (ang.).