Lutung samotny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Lutung samotny
Trachypithecus shortridgei[1]
(Wroughton, 1915)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Gromada

ssaki

Rząd

naczelne

Podrząd

wyższe naczelne

Infrarząd

małpokształtne

Parvordo

małpy wąskonose

Nadrodzina

koczkodanowce

Rodzina

koczkodanowate

Podrodzina

gerezy

Plemię

Presbytini

Rodzaj

lutung

Gatunek

lutung samotny

Synonimy
  • Presbytis shortridgei Wroughton, 1915[2]
  • Presbytis shortridgei belliger Wroughton, 1915[3]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[4]

Zasięg występowania
Mapa występowania

Lutung samotny[5] (Trachypithecus shortridgei) – gatunek ssaka naczelnego z podrodziny gerez (Colobinae) w obrębie rodziny koczkodanowatych (Cercopithecidae).

Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]

Lutung samotny występuje w północno-wschodniej Mjanmie, na wschód od rzeki Czinduin (stan Kaczin na północ od dystryktu Myitkyina) i południowo-zachodniej Chińskiej Republice Ludowej (dolina rzeki Dulong w powiecie Gongshan, północno-zachodni Junnan)[6].

Taksonomia[edytuj | edytuj kod]

Gatunek po raz pierwszy naukowo opisał w 1915 roku brytyjsko-indyjski zoolog Robert Charles Wroughton nadając mu nazwę Presbytis shortridgei[2]. Holotyp pochodził z Homalin, w górnym biegu rzeki Chindwin, w Mjanmie[7].

T. shortridgei należy do grupy gatunkowej pileatus[6]. W górnym biegu rzeki Chindwin może występować intergradacja z T. pileatus lub nieopisana odmiana T. shortridgei[6]. Autorzy Illustrated Checklist of the Mammals of the World uznają ten takson za gatunek monotypowy[6].

Etymologia[edytuj | edytuj kod]

  • Trachypithecus: gr. τραχυς trakhus „szorstki, kudłaty”; πιθηκος pithēkos „małpa”[8].
  • shortridgei: kpt. Guy Chester Shortridge (1880–1949), brytyjski teriolog, kolekcjoner z całego świata, oficer policji południowoafrykańskiej, dyrektor Kaffrarian Museum[9].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała (bez ogona) 67–72 cm, długość ogona 95–104 cm; brak szczegółowych danych dotyczących masy ciała[10].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Trachypithecus shortridgei, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b Wroughton 1915 ↓, s. 56.
  3. Wroughton 1915 ↓, s. 57.
  4. Y. Long & S. Htun, Trachypithecus shortridgei, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2020, wersja 2021-2 [dostęp 2021-09-12] (ang.).
  5. Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 53. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  6. a b c d C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 258. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
  7. D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Species Trachypithecus (Trachypithecus) shortridgei. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-09-12].
  8. T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 683, 1904. (ang.). 
  9. B. Beolens, M. Watkins & M. Grayson: The Eponym Dictionary of Mammals. Baltimore: The Johns Hopkins University Press, 2009, s. 378–379. ISBN 978-0-8018-9304-9. (ang.).
  10. D. Zinner, G.H. Fickenscher, Ch. Roos, M.V. Anandam, E.L. Bennett, T.R.B. Davenport, N.J. Davies, K.M. Detwiler, A. Engelhardt, A.A. Eudey, E.L. Gadsby, C.P. Groves, A. Healy, K.P. Karanth, S. Molur, T. Nadler, M.C. Richardson, E.P. Riley, A.B. Rylands, L.K. Sheeran, N. Ting, J. Wallis, S.S. Waters & D.J. Whittaker: Family Cercopithecidae (Old World Monkeys). W: R.A. Mittermeier, A.B. Rylands & D.E. Wilson (red. red.): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 3: Primates. Barcelona: Lynx Edicions, 2013, s. 742. ISBN 978-84-96553-89-7. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]