MAZ 103
| |
| Dane ogólne | |
| Inne nazwy |
MAZ 103S |
|---|---|
| Producent | |
| Lata produkcji |
od 1996 |
| Miejsce produkcji | |
| Dane techniczne | |
| Typy nadwozia |
Niskowejściowy autobus miejski klasy MAXI |
| Układ drzwi |
2-2-0 (103S) |
| Liczba drzwi |
2 lub 3 |
| Wysokość podłogi |
335 mm (I drzwi) |
| Po zastosowaniu przyklęku |
-90 mm |
| Silniki |
JaMZ-236NE |
| Moc silników |
230 KM |
| Skrzynia biegów |
1) MAZ-306 (manualna) |
| Liczba przełożeń |
1) 6 |
| Długość |
11 985 mm |
| Szerokość |
2500 mm |
| Wysokość |
2838 mm |
| Masa całkowita |
18 000 kg |
| Wnętrze | |
| Liczba miejsc ogółem |
100 |
| Liczba miejsc siedzących |
21, 24, 25 , 28 |
| Informacje dodatkowe | |
| ABS |
Tak |
| ASR |
Nie |
| EBS |
Nie |
| ESP |
Nie |
| Klimatyzacja |
Opcja |
MAZ 103 – autobus miejski, produkowany przez białoruską firmę MAZ na licencji niemieckiego Neoplana N4014NF. Model ten stanowi uproszczoną wersję autobusu MAZ 101, którego stał się następcą. W MAZie 103 zastosowano tradycyjny most napędowy w miejsce stosowanego w modelu 101 mostu portalowego. Zmiana ta wymusiła podniesienie w 103 poziomu podłogi w tylnej części nadwozia do 790 mm (101 całkowicie niskopodłogowy). Miało to na celu uproszczenie procesu produkcyjnego oraz zmniejszenie ceny pojazdu[1].
Historia[edytuj | edytuj kod]
MAZ[edytuj | edytuj kod]
Fabryka MAZ powstała w 1947 w Mińsku (wówczas ZSRR). MAZ początkowo produkował wyłącznie ciężarówki. W latach 90. XX wieku firma rozszerzyła profil produkcji o autobusy miejskie. Autobusy MAZ były najnowocześniejszymi autobusami miejskimi na terenie WNP, co w połączeniu z umiarkowaną ceną spowodowało, iż stały się popularne w miastach dawnego ZSRR. Dzięki zakupieniu licencji od Neoplana MAZ rozpoczął produkcję (jako pierwszy na terenie WNP) autobusów niskopodłogowych (model MAZ 101)[2].
MAZ 105 i MAZ 107[edytuj | edytuj kod]
Oprócz autobusów standardowej długości producent ma w ofercie dwa autobusy dłuższe oparte na MAZie 103. Przegubowy MAZ 105 i 15 metrowy MAZ 107. Autobus przegubowy jest jednak średniopodłogowy (590 mm)[3].
MAZ 203[edytuj | edytuj kod]
Następcą MAZa 103 został MAZ 203. Pojazd ten był całkowicie niskopodłogowy, dodatkowo podłoga została nieco obniżona w stosunku do niskopodłogowej części 103. Dodatkowo, ze względu na planowaną sprzedaż na rynkach Unii Europejskiej dostosowano autobus do norm unijnych i zmodyfikowano (unowocześniono) ścianę czołową,pojazdy te są wyposażone w przyklęk i rampę dla inwalidów[4].
Konstrukcja[edytuj | edytuj kod]
Nadwozie[edytuj | edytuj kod]
Układ napędowy[edytuj | edytuj kod]
MAZ 103 oferowane są z dwoma silnikami Mercedes-Benz OM 906LA (o mocy 231 KM) oraz DEUTZ BF6M.1013EC (237KM). Moc jest przekazywana na tylną oś poprzez skrzynię biegów ZF, Voith Diwa[5].
Eksploatacja[edytuj | edytuj kod]
MAZ 103 w Polsce[edytuj | edytuj kod]
Pierwsze MAZy 103 w Polsce zostały zakupione w 2006 przez prywatnego operatora obsługującego aglomerację katowicką[1]. Obecnie autobusy MAZ 103 eksploatowane są w kilku miastach Polski:
- Irex Sosnowiec – 14 szt.
- PKA Elbląg – 8 szt.
- Aska Żory – 11 szt. (3 kupione od KPKM Białystok)
- Kłosok Żory – 7 szt.
- Pawelec Biechów – 7 szt.
- LZ Zendek – 3 szt.
- KPKM Białystok – (3 sprzedane do ASKI Żory)
- Nowak Transport Świerklaniec – 2 szt.
- Lubelskie Linie Autobusowe – 6 szt.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Marcin Stiasny: Atlas autobusów. Poznań: Poznański Klub Modelarzy Kolejowych, 2008, s. 144. ISBN 978-83-920757-4-5.
- ↑ Marcin Stiasny: Atlas autobusów. Poznań: Poznański Klub Modelarzy Kolejowych, 2008, s. 53. ISBN 978-83-920757-4-5.
- ↑ Marcin Stiasny: Atlas autobusów. Poznań: Poznański Klub Modelarzy Kolejowych, 2008, s. 146. ISBN 978-83-920757-4-5.
- ↑ Marcin Stiasny: Atlas autobusów. Poznań: Poznański Klub Modelarzy Kolejowych, 2008, s. 145. ISBN 978-83-920757-4-5.
- ↑ Buses MAZ. [dostęp 2011-12-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-11-25)]. (ang.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- MAZ-103 w serwisie producenta. maz.by. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-09-17)].
- WPK Katowice