Mała Studnia Szpatowców

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mała Studnia Szpatowców
Plan jaskini
Plan jaskini
Państwo

 Polska

Województwo

 śląskie

Położenie

Dudnik, Podlesice

Właściciel

prywatny

Długość

13 m

Głębokość

9,5 m

Wysokość otworów

404 m n.p.m.

Kod

J.Cz.III-05.09

Położenie na mapie gminy Kroczyce
Mapa konturowa gminy Kroczyce, blisko lewej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Mała Studnia Szpatowców”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Mała Studnia Szpatowców”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Mała Studnia Szpatowców”
Położenie na mapie powiatu zawierciańskiego
Mapa konturowa powiatu zawierciańskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Mała Studnia Szpatowców”
Ziemia50°34′14″N 19°31′17″E/50,570556 19,521389
Strona internetowa

Mała Studnia Szpatowcówschronisko w skałach Dudnik we wsi Podlesice w województwie śląskim, powiecie zawierciańskim, w gminie Kroczyce[1]. Pod względem geograficznym jest to obszar Wyżyny Ryczowskiej, będącej częścią Wyżyny Częstochowskiej w obrębie Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej[2].

Schronisko znajduje się w odległości 20 m na wschód od ogrodzonego i oznakowanego otworu Studni Szpatowców. Rozpoczyna się otworem studni znajdującym się bezpośrednio na poziomie gruntu. Otwór ma wymiary 1,7 × 3,5 m, ku dołowi rozszerza się tak, że przy dnie osiąga wymiary 3,5 × 8 m. Ściany studni zostały poszerzone podczas eksploatacji szpatu. W północnej ścianie powyżej 2,5-metrowego progu i charakterystycznego skalnego mostu znajduje się rura krasowa. Miejsce jest niebezpieczne; w ciemności, lub w razie poślizgnięcia się na mokrych liściach, śniegu lub błocie można wpaść do studni. Przewieszone ściany uniemożliwiają wyjście[1].

Schronisko powstało w wapieniach z jury późnej. Niewielkie stalaktyty i polewy naciekowe znajdują się tylko na przewieszonej, zachodniej ścianie studni. Studnia jest w całości oświetlona rozproszonym światłem słonecznym i sucha. Jej dno zawalone jest wapiennym gruzem aż do spągu[1].

Schronisko po raz pierwszy opisali K. Mazik i Z. Lorek w 1979 r. Plan sporządzili K. Mazik i A. Kozowicz[1].

W skałach Dudnika znajdują się jeszcze: Jaskinia w Dudniku, Jaskinia między Studniami, Jaskinia Zawał, Komin Prawej Nogi Baby, Pochylnia Lewej Nogi Baby i Studnia Szpatowców[3].

Otwór studni

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Jerzy Zygmunt, Krzysztof Mazik: Mała Studnia Szpatowców. [w:] Jaskinie Polski [on-line]. Państwowy Instytut Geologiczny. [dostęp 2019-12-06].
  2. Jerzy Kondracki, Geografia regionalna Polski, Warszawa, Wyd. Naukowe PWN, 1998, ISBN 83-01-12479-2
  3. Jerzy Zygmunt, Krzysztof Mazik, Jaskinie Polski [online], Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [dostęp 2019-12-06].