Magura (1073 m)
![]() Widok z Wielkiej Raczy | |
Państwo | |
---|---|
Położenie | |
Pasmo | |
Wysokość |
1073 m n.p.m. |
Położenie na mapie Beskidu Żywieckiego, Małego i Makowskiego ![]() Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |
Położenie na mapie Karpat ![]() Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|} |
Magura (1073 m) – szczyt w Grupie Wielkiej Raczy w Beskidzie Żywieckim (na Słowacji są to Beskidy Kysuckie). Znajduje się w głównym grzbiecie, przez który biegnie granica polsko-słowacka oraz Wielki Europejski Dział Wodny. Magura znajduje się w nim pomiędzy Kikulą (1087 m) i Małym Przysłopem (996 m)[1]. Nazwa szczytu jest pochodzenia wołoskiego i oznacza wyniosłą, samotną górę. W Karpatach rumuńskich, słowackich i polskich jest wiele nazw geograficznych wywodzących się od wołoskiego słowa magura[2].
Szczyt Magury znajduje się nie na samej granicy, ale 50 m na północny wschód od niej, już na terenie Polski. Jej południowo-zachodnie stoki są słowackie i opadają do doliny Oszczadnicy, w północno-zachodnim natomiast kierunku Magura tworzy mający długość niemal 400 m grzbiet zakończony wierzchołkiem Skrzadnica o tej samej wysokości co Magura. W południowo-zachodnim kierunku spływa ze stoków Magury potok Plaskórówka, w północno-zachodnim potok Radecki (obydwa są dopływami Rycerskiego Potoku)[3].
Magura obecnie jest zalesiona, ale na lotniczych zdjęciach mapy Geoportal widoczne są na jej stokach i grzbiecie duże halizny – pozostałości dawnych hal pasterskich[4]. Wielki huragan w 2004 r wyłamał znaczną część lasu na jej południowych, słowackich stokach. Przecięte one są dwoma drogami stokowymi do zwózki tych drzew. Przez szczyt Magury (po polskiej stronie) prowadzi czerwony Główny Szlak Beskidzki[3].
Szlaki turystyczne
Zwardoń – Kikula – Magura – Mały Przysłop – Wielki Przysłop – Wielka Racza . 4.45 godz, z powrotem 4.15 godz.
- ↑ Stanisław Figiel, Piotr Krzywda: Beskid Żywiecki. Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2006. ISBN 83-89188-59-7.
- ↑ Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.
- ↑ a b Beskid Śląski i Żywiecki. Mapa 1:50 000. Kraków: Wyd. „Compass”, 2011. ISBN 978-83-7605-084-3.
- ↑ Geoportal. Mapa topograficzna i satelitarna. [dostęp 2012-09-10].
<ref>
o nazwie „stopień”, zdefiniowany w <references>
, nie był użyty wcześniej w treści.