Mak wschodni

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mak wschodni
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

jaskropodobne

Rząd

jaskrowce

Rodzina

makowate

Rodzaj

mak

Gatunek

mak wschodni

Nazwa systematyczna
Papaver orientale L.
Sp. pl. 1:508. 1753
'Cedric Morris'

Mak wschodni (Papaver orientale L.), czasami nazywany makiem tureckim – gatunek byliny należący do rodziny makowatych. Występuje w stanie dzikim w Azji Mniejszej (Armenia, Kaukaz, Persja)[3]. W Polsce jest uprawiany jako roślina ozdobna, czasami dziczejąca (efemerofit)[4].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Łodyga
Wzniesiona, prosta, odstająco owłosiona, jednokwiatowa. Wysokość u formy typowej do 90 cm, u odmian ozdobnych do 120 cm.
Liście
Głównie odziomkowe, łodygowe nieliczne i mniejsze. Są pierzastodzielne i również odstająco owłosione. Po kwitnieniu liście zasychają.
Kwiaty
Jasnoczerwony, o średnicy do 15 cm. Mają u różnych odmian kolor od łososioworóżowego do wiśniowoczerwonego. U nasady płatków posiadają czarną plamę.
Owoc
Makówka.
Korzeń
Głębokie i mięsiste.
Gatunki podobne
Mak przykwiatkowy. Jest wyższy i ma pierzaste liście pod kielichem. Istnieją także liczne, podobne mieszańce.

Uprawa[edytuj | edytuj kod]

  • Roślina ozdobna. Nadaje się na rabaty i na grupy w trawnikach. Kwitnie w maju-czerwcu. Jest też uprawiany na kwiat cięty (kwiaty należy ścinać, gdy są jeszcze w pąkach, rozwinięte szybko więdną). Niemal wszystkie uprawiane odmiany są mieszańcami maku wschodniego z makiem przykwiatkowym. Rozmnaża się go wiosną i jesienią z sadzonek korzeniowych. Wymaga stanowiska słonecznego i raczej suchego. Nie ma specjalnych wymagań co do gleby. Po przekwitnieniu pędy ścina się.

Odmiany[edytuj | edytuj kod]

  • 'Beauty of Liwer'
  • 'Brilliant'
  • 'Victoria Luise'
  • 'Cedric Morris'

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2021-03-26] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-01-04] (ang.).
  3. Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-01-25].
  4. Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Bolesław Chlebowski, Kazimierz Mynett: Kwiaciarstwo. Warszawa: PWRiL, 1983. ISBN 83-09-00544-X.
  • Miłowit Boguszewicz, Piotr Banaszczak: Katalog roślin II : drzewa, krzewy, byliny polecane przez Związek Szkółkarzy Polskich. Warszawa: Agencja Promocji Zieleni. Związek Szkółkarzy Polskich, 2003. ISBN 83-912272-3-5.