Maksymilian Malicki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Maksymilian Malicki
Data urodzenia

1900 r.

Data i miejsce śmierci

24 września 1978 r.
Warszawa

Zawód, zajęcie

inżynier, profesor Politechniki Warszawskiej

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Maksymilian Malicki (ur. 1900, zm. 24 września 1978 w Warszawie) – polski inżynier, profesor Politechniki Warszawskiej, długoletni kierownik Katedry i Zakładu Ogrzewnictwa i Wentylacji PW.

Podczas studiów został członkiem Korporacji Akademickiej Arkonia[1].

Prowadził badania m.in. nad zyskami ciepła od nasłonecznienia. Stworzył tablice do obliczania przewodów wentylacyjnych uwzględniające współczynniki strat miejscowych ζ (np. przy przepływie przez trójnik lub kolano). Jego podręcznik "Wentylacja i klimatyzacja" stał się podstawową polskojęzyczną pozycją z tego zakresu.

W uznaniu dorobku naukowego i wkładu w naukę polską został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.

Był żonaty. Spoczywa na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 217-4-17/18)[2].

Publikacje[3][edytuj | edytuj kod]

  • "Odciągi miejscowe. Poradnik projektanta" – wydawnictwo Arkady, Warszawa 1958.
  • "Obliczanie zysków ciepła od nasłonecznienia dla przegród nieprzezroczystych i przezroczystych" – 1965.
  • "Wentylacja i klimatyzacja" – wydawnictwo PWN, Warszawa 1974 (pierwsze wydanie w 1965).
  • "Wentylacja przemysłowa" – wydawnictwo Arkady, Warszawa 1967.
  • "Tablice do obliczania przewodów wentylacyjnych" – wydawnictwo Arkady, Warszawa 1977.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Księga Pamiątkowa Arkonii 1879 – 1979
  2. Cmentarz Stare Powązki: WACŁAW ZAORSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [online] [dostęp 2020-01-04].
  3. na podstawie Centralnego Katalogu Biblioteki Politechniki Warszawskiej

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]