Manuela Gretkowska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Beno (dyskusja | edycje) o 19:43, 31 mar 2013. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Manuela Gretkowska
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

6 października 1964
Łódź

Zawód

scenarzysta
pisarz

Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Manuela Gretkowska (ur. 6 października 1964 w Łodzi) – polska pisarka, scenarzystka filmowa, felietonistka i działaczka społeczna, założycielka polskiej Partii Kobiet. Zwyciężczyni plebiscytu czytelników „Wysokich Obcasów” na Polkę Roku 2007[1]. Nagrodzona Fenomenem 2006 przez redakcję tygodnika „Przekrój”[2] oraz Elle Style Award 2007 w kategorii: Osoba Publiczna[3].

Życiorys

Ukończyła filozofię na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. W Krakowie współpracowała z pismem „brulion”[4].

W 1988 wyjechała do Francji i w Paryżu ukończyła antropologię w École des hautes études en sciences sociales. Na początku lat 90. wróciła do kraju. Była zastępczynią redaktorki naczelnej „Elle”, a potem dyrektorką literacką tego pisma. Pisała felietony do „Elle”, „Cosmopolitan”, „Wprost”, „Polityki”, „Machiny”, „Cogito”.

Manuela Gretkowska debiutowała powieścią My zdies’ emigranty (1991), w której w sposób ironiczny opowiedziała o doświadczeniach młodego pokolenia ludzi wyjeżdżających z Polski. Twórczość młodej pisarki przychylnie ocenił Czesław Miłosz, którego wypowiedź opublikowano w pierwszym wydaniu. Następne trzy książki Gretkowskiej opisywały żywot zamieszkałej we Francji współczesnej bohemy artystyczno-intelektualnej. Tarot paryski (1993), Kabaret metafizyczny (1994) oraz Podręcznik do ludzi. Tom pierwszy i ostatni: czaszka (1996) łączy fascynacje gnozą, kabałą, postacią Marii Magdaleny i motywem czaszki w kulturze światowej. W tym czasie pisarka zyskała opinię „skandalistki” i „postmodernistki”[5][6][7][8]. Proza Manueli Gretkowskiej unikała patetycznego języka, bliżej jej było do lekkości i uszczypliwości eseju[6][9]. W 1996 roku Gretkowska napisała scenariusz do filmu Andrzeja Żuławskiego Szamanka.

Manuela Gretkowska, Sztokholm 2002

W roku 1997 wyjechała do Szwecji. Wydała kilka opowiadań zebranych w książce Namiętnik (1998), relacje ze światowych podróży Światowidz (1998) oraz felietony pod wspólnym tytułem Silikon (2000). Współtworzyła scenariusz pierwszego sezonu serialu obyczajowego Miasteczko (2000).

Najnowsza twórczość Gretkowskiej skłania się ku prozie osobistej, niemal intymnej[10]. Polka (2001) była dziennikiem ciąży pisarki, zaś Europejka (2004) przynosi dowcipny obraz zmieniającej się Polski, widziany oczyma Gretkowskiej – intelektualistki[11]. Polka była ponadto nominowana do Nagrody Literackiej Nike w 2002[12]. W 2003 roku autorka wraz z partnerem Piotrem Pietuchą napisała Sceny z życia pozamałżeńskiego. Trzy lata później Manuela Gretkowska napisała dla miesięcznika „Sukces” felieton nieprzychylny braciom Kaczyńskim. Miesięcznik trafił do kiosków z tym tekstem wyciętym (dosłownie) z każdego egzemplarza[13][14].

W 2007 roku przekształciła ruch społeczny „Polska jest kobietą” w nową partię polityczną – Partię Kobiet. W październiku 2007, po wyborach parlamentarnych, zrezygnowała z kierowania partią, pozostając jej przewodniczącą honorową.

Obecnie mieszka w podwarszawskim Ustanowie wraz z córką Polą i psychoterapeutą, pisarzem, Piotrem Pietuchą[15].

Twórczość

Książki

  • My zdies’ emigranty (1991)
  • Tarot paryski (1993)
  • Kabaret metafizyczny (1994)
  • Podręcznik do ludzi (1996)
  • Namiętnik (1998)
  • Światowidz (1998)
  • Silikon (2000)
  • Polka (2001)
  • Sceny z życia pozamałżeńskiego (2003)
  • Europejka (2004)
  • Kobieta i mężczyźni (2007)
  • Na dnie nieba (2007)
  • Obywatelka (2008)
  • Miłość po polsku (2010)
  • Trans (2011)
  • Agent (2012)

Scenariusze filmowe

Radio

Współpracowała z radiem RMF FM przy audycji „Świat na żółto i na niebiesko”.

  1. ↑ Wysokie Obcasy: Polka 2007. 2008-03-10. [dostęp 2010-02-25].
  2. ↑ Historia Fenomenów.
  3. ↑ Jestem kobietą związkową. 2007-10-09. [dostęp 2010-02-25].
  4. ↑ doc. dr Halina Turkiewicz: Czy tylko „barbarzyńcy przyszli”? (O kondycji literatury polskiej po roku 1989). 2004-01-23. [dostęp 2010-02-25].
  5. ↑ Postmodernizm: wykład mgr Marzeny Popek.
  6. ↑ a b Manuela Gretkowska czuje się obywatelką świata.
  7. ↑ Magdalena Roszczynialska: Postmodernistyczne łowy, podsumowanie konferencji „Proza polska końca XX wieku. Postmodernizm?”, 20-24 kwietnia 2001 zorganizowanej przez Instytut Filologii Polskiej.
  8. ↑ Obywatelka Manuela. 2008-08-24. [dostęp 2010-02-25].
  9. ↑ Manuela Gretkowska – biografia autorstwa Aleksandry Majdan.
  10. ↑ Sztokholmski syndrom. 2001. [dostęp 2010-02-25].
  11. ↑ Europejka.
  12. ↑ Wszystkie nominacje NIKE.
  13. ↑ Autocenzura „Sukcesu”: Gretkowska wycięta. 2006-03-27. [dostęp 2010-02-25].
  14. ↑ Agnieszka Kublik, Wycięli Gretkowską, naczelna „Sukcesu” odchodzi, Gazeta Wyborcza, 2006-03-29.
  15. ↑ Obywatelka Manuela: wywiad z Gretkowską na portalu Interia.pl.

Linki zewnętrzne

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Manuela_Gretkowska&oldid=35941852”