Twardzioszek białawoliliowy
.JPG)
| |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
twardzioszek białawoliliowy |
| Nazwa systematyczna | |
| Marasmius wynneae Berk. & Broome Ann. Mag. nat. Hist., Ser. 3 3: 358 (1859) | |
.JPG)
Twardzioszek białawoliliowy (Marasmius wynneae Berk. & Broome) – gatunek grzybów należący do rodziny twardzioszkowatych (Marasmiaceae)[1].
Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Marasmius, Marasmiaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Czasami opisywany jako Marasmius wynnei. Synonimów naukowych ma 15. Niektóre z nich[2]:
- Agaricus globularis Weinm. 1835
- Chamaeceras carpathicus (Kalchbr.) Kuntze 1898
- Chamaeceras globularis (Fr.) Kuntze 1898
- Chamaeceras wynneae (Berk. & Broome) Kuntze 1898
- Collybia globularis (Weinm.) Sacc. 1887
- Marasmius archyropus var. suaveolens Rea 1905
- Marasmius carpathicus Kalchbr. 1875
- Marasmius globularis (Weinm.) Fr. 1872
- Marasmius globularis var. carpathicus (Kalchbr.) Costantin & L.M. Dufour 1901
- Marasmius suaveolens (Rea) Rea 1922
Nazwę polską zaproponował Władysław Wojewoda w 2003 r. W polskim piśmiennictwie mykologicznym gatunek ten opisywany był też jako twardzioszek kulisty[3].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Średnica przeważnie 1,5–5 cm. Jest bladoszary lub szarobrązowawy (czasami z fioletowawym odcieniem), higrofaniczny, w wilgotnym stanie nieco żłobkowany i prześwitujący, a w stanie suchym białawy[4].
Brudnobiaławe, szarobiaławe lub fioletowoszare, z regularną tramą[4]
Czerwonobrązowy (jaśniejszy przy kapeluszu), kosmkowaty[4].
O silnej woni, czasami lekko cyjanowodorowej[4].
Występowanie i siedlisko[edytuj | edytuj kod]
Opisano występowanie tego gatunku tylko w Europie. Jest tutaj szeroko rozprzestrzeniony – od Hiszpanii po Półwysep Skandynawski[5]. W Polsce jego rozprzestrzenienie i częstość występowania nie są znane, nie jest jednak zagrożony wyginięciem. W piśmiennictwie naukowym opisano wiele jego stanowiska na terenie Polski[3].
Rośnie w lasach liściastych, na ziemi wśród opadłych liści. Owocniki wytwarza od czerwca do listopada[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Index Fungorum. [dostęp 2013-10-20]. (ang.).
- ↑ Species Fungorum. [dostęp 2013-10-20]. (ang.).
- ↑ a b c Władysław Wojewoda: Checklist of Polish Larger Basidiomycetes. Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski. Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003. ISBN 83-89648-09-1.
- ↑ a b c d Ewald Gerhardt: Grzyby – wielki ilustrowany przewodnik. Warszawa: 2006, s. 192. ISBN 83-7404-513-2.
- ↑ Discover Life Maps. [dostęp 2016-01-10].