Marek Sych

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Marek Hieronim Sych
Data i miejsce urodzenia

10 grudnia 1923
Kraków

Data i miejsce śmierci

1 maja 1997
Kraków

Profesor nauk medycznych
Specjalność: anestezjologia, intesywna terapia
Alma Mater

Akademia Medyczna w Krakowie

Doktorat

1960

Habilitacja

1964

Profesura

1979

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Akademia Medyczna w Krakowie

Rektor AM w Krakowie (1984-1987)
Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż Zasługi
Tablica na budynku na Osiedlu Strusia 2 w Krakowie przy ulicy noszącej imię Marka Sycha, upamiętniająca profesora, wmurowana w 20. rocznicę śmierci
Grób Marka Sycha na cmentarzu Rakowickim w Krakowie

Marek Hieronim Sych (ur. 10 grudnia 1923 w Krakowie, zm. 1 maja 1997 tamże[1]) – polski lekarz, anestezjolog, wykładowca Akademii Medycznej w Krakowie i Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego, rektor Akademii Medycznej w latach 1984–1987.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W okresie okupacji hitlerowskiej Marek Sych działał w konspiracji, był żołnierzem Armii Krajowej[2]. W 1945 roku rozpoczął studia na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Jagiellońskiego[3]. Na ostatnim roku studiów rozpoczął pracę jako wolontariusz w I Klinice Chirurgicznej[4]. W 1950 roku został aresztowany przez funkcjonariuszy Urzędu Bezpieczeństwa i za przeszłość w AK skazany na 10 lat więzienia[2]. Zwolniony w wyniku amnestii, podjął pracę w Wojewódzkim Szpitalu Specjalistycznym, a po październiku 1956 roku powrócił na Akademię Medyczną, gdzie jego specjalnością stała się anestezjologia[4].

W 1959 roku wyjechał na staż do University of Wisconsin-Madison, jako stypendysta fundacji Rockefellera[4]. W 1960 roku uzyskał stopień doktora medycyny[3], w 1964 roku habilitację[4]. Cztery lata później został kierownikiem Zakładu Anestezjologii i Reanimacji przy I Klinice Chirurgii, w 1976 roku kierownikiem Samodzielnego Międzyinstytutowego Zakładu Anestezjologii i Reanimacji. W 1979 roku uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego[3]. W 1984 roku został wybrany rektorem Akademii Medycznej[5] i pełnił tę funkcję do końca kadencji w 1987 roku[4].

W 1985 roku Zakład Anestezjologii i Reanimacji został przekształcony w Katedrę Anestezjologii i Intensywnej Terapii, którą kierował do przejścia na emeryturę w 1994 roku[3]. W 1992 roku uzyskał tytuł profesora zwyczajnego[4]. Był zapraszany na wykłady i konferencje zagraniczne, jako profesor wizytujący wykładał między innymi w Harvard Medical School, Columbia University, licznych uniwersytetach europejskich[3]. Był przewodniczącym Komisji Nauk Medycznych krakowskiego oddziału Polskiej Akademii Nauk[2], założycielem i prezesem Polskiego Towarzystwa Anestezjologii i Intensywnej Terapii[3], w latach 1994-1997[6] prezesem Towarzystwa Lekarskiego Krakowskiego, członkiem wielu towarzystw naukowych, także zagranicznych[5]. Jego dorobek naukowy obejmuje 139 publikacji i około 30 podręczników[3]. Był odznaczony między innymi Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz Złotym i Srebrnym Krzyżem Zasługi[3].

Był także miłośnikiem sztuki, malował, grał na skrzypcach i fortepianie, śpiewał w Chórze Akademickim, występował na Scenie Kameralnej Teatru Starego[2][5].

Zmarł po długiej chorobie 1 maja 1997 roku i został pochowany na cmentarzu Rakowickim[4].

Upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]

  • W Krakowie upamiętniając Marka Sycha jego imieniem nazwano ulicę na Osiedlu Strusia, w Dzielnicy XVI Bieńczyce
  • W 2017 roku, w 20. rocznicę śmierci na budynku przy tejże ulicy wmurowano tablicę upamiętniającą profesora
  • Towarzystwo Lekarskie Krakowskie ustanowiło doroczną nagrodę jego imienia[2], która przyznawana jest młodym lekarzom (do 35 roku życia) różnych specjalności za wyróżniające postępy naukowo-badawcze lub dydaktyczne, a także doktorom w wieku do 45 lat za wybitne prace habilitacyjne[7]


Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ dane biograficzne na stronie Sejmu Wielkiego
  2. ↑ a b c d e Maria Rybakowa: Profesor Marek Sych. „Alma Mater”. Nr 50/2003. ISSN 1427-1176.
  3. ↑ a b c d e f g h Odeszli – wspomnienia: Marek Hieronim Sych. „Alma Mater”. Nr 6, jesień 1997. ISSN 1427-1176.
  4. ↑ a b c d e f g Aleksander Koj: Prof. dr hab. med. Marek Sych 1923–1997. „Acta Universitatis Jagiellonicae”. Vol. XIV, nr 10 (215), czerwiec 1997.
  5. ↑ a b c Zdzisław Gajda: Marek Sych – człowiek uniwersytetu. „Acta Universitatis Jagiellonicae”. Vol. XV, nr 10–11 (226–227), czerwiec–lipiec 1998.
  6. ↑ Poczet prezesów Towarzystwa Lekarskiego Krakowskiego. [dostęp 2022-03-10].
  7. ↑ Nagroda im. Profesora Marka Sycha. [dostęp 2022-03-10].
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Marek_Sych&oldid=70879588”