Maria Dunin-Piotrowska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Maria Dunin Piotrowska
Maria Dunin
Data i miejsce urodzenia

5 maja 1899
Kamieniec Podolski

Data śmierci

6 sierpnia 1986

Alma Mater

Szkoła Sztuk Pięknych w Warszawie

Dziedzina sztuki

rzeźbiarstwo, grafika

Ważne dzieła

cykl drzeworytów „Sześć przysłów polskich”
„Św. Hubert”
„Sprzedawca syren”
„Maski”

Maria Dunin Piotrowska (ur. 5 maja[1] 1899 w Kamieńcu Podolskim, zm. 6 sierpnia 1986) – polska rzeźbiarka i graficzka, tworząca przede wszystkim drzeworyty.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Maria Dunin urodziła się w Kamieńcu Podolskim w 1899, jako córka Karola Dunina (gałąź rodu Duninów nieznana[1]) i Wiktorii Rakowskiej. Była starszą siostrą Zygmunta Dunina, również grafika[1]. W latach 1917–1919 Maria pobierała prywatne lekcje rysunku u malarza Kazimierza Lasockiego, następnie zapisała się do warszawskiej Szkoły Sztuk Pięknych. Choć w maju 1920 r. wróciła na wakacje do rodziny, już w lipcu tego roku rodzina uciekła do Polski przed wojskowym najazdem bolszewickiej Rosji[1]. Od października 1920 r. do czerwca 1922 uczęszczała do szkoły malarskiej prof. Konrada Krzyżanowskiego. Regularne studia w warszawskiej Szkole Sztuk Pięknych odbyła dopiero w latach 1923–1929. Pobierała tam nauki u Konrada Krzyżanowskiego, Tadeusza Pruszkowskiego, Wojciecha Jastrzębowskiego, Ludwika Gardowskiego i Edwarda Trojanowskiego[2]. Wtedy obrała sobie drzeworyt (zwłaszcza czarno-biały) jako ulubione medium, któremu potem się całkowicie później poświęciła. Jako studentka Dunin otrzymała wiele nagród i dobre oceny, wystawiała swoje prace, jednocześnie zmagając się z trudnymi warunkami materialnymi[1]. Należała do Stowarzyszenia Artystów Grafików "Ryt" oraz Związku Polskich Artystów Grafików[2]. Brała udział w wielu wystawach w Polsce i za granicą. W 1928 wzięła udział w Olimpijskim Konkursie Sztuki i Literatury[3]. Dunin często zmieniała miejsce zamieszkania – po 1935 mieszkała w Sierpcu (przy ul. Płockiej 41)[4] i w Płońsku[1].

Maria Dunin wyszła za mąż w 1938 roku, jednak znane prace są podpisywane nazwiskiem panieńskim – Duninówna lub Dunin[1]. Ostatnie znane prace pochodzą z 1938 roku, losy i twórczość artystki po 1939 roku są nieznane[1]. Po wojnie Dunin została uznana za zmarłą w jej czasie, w nowszych publikacjach figuruje data śmierci zarejestrowana w nekrologach warszawskich – 06.08.1986[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i Katarzyna Kulpińska, W czerni. Twórczość graficzna Marii Dunin-Piotrowskiej i Zygmunta Dunina, „Acta Universitatis Nicolai Copernici Zabytkoznawstwo i Konserwatorstwo” (46), 2016, s. 184, DOI10.12775/AUNC_ZiK.2015.007, ISSN 0208-533X [dostęp 2021-09-10].
  2. a b Maria Dunin-Piotrowska | CONNAISSEUR Kraków – Salon Dzieł Sztuki [online], koneser.krakow.pl [dostęp 2021-09-10].
  3. Olympedia – Maria Dunin [online], www.olympedia.org [dostęp 2021-09-11].
  4. Preussische Akademie der Künste, Polnische Kunst. Ausstellung, Berlin 1935, s. 73 [dostęp 2023-04-07] (niem.).