Maria Emma Piotrowska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Maria Emma
Joanna Piotrowska
siostra
Kraj działania

Polska

Data urodzenia

1901

Data śmierci

1994

biskupka pomocnicza Kościoła Katolickiego Mariawitów
Okres sprawowania

1935-1994

Wyznanie

mariawityzm

Kościół

Katolicki Mariawitów

Inkardynacja

Zgromadzenie Sióstr Mariawitek

Diakonat

28 marca 1929

Prezbiterat

28 marca 1929

Sakra biskupia

4 czerwca 1931

Joanna Maria Emma Piotrowska (ur. 1901, zm. 1994[1]) – polska duchowna Kościoła Starokatolickiego Mariawitów, następnie Kościoła Katolickiego Mariawitów, biskup pomocniczy.

Po wprowadzeniu kapłaństwa kobiet przez zwierzchnika Starokatolickiego Kościoła Mariawitów bp. Jana Marię Michała Kowalskiego, była w grupie 12 pierwszych sióstr zakonnych wyświęconych na kapłanów w dniu 28 marca 1929. Te same 12 kapłanek zostało następnie podniesionych do godności biskupów-kobiecych Kościoła. Konsekracja Joanny Marii Emmy Piotrowskiej i 8 innych kapłanek miała miejsce 4 czerwca 1929 między innymi przy współudziale Marii Izabeli Wiłuckiej-Kowalskiej i asystacji bp. Stanisławy Marii Dilekty Rasztawickiej, bp. Marii Celestyny Kraszewskiej, abp. Jana Marii Michała Kowalskiego, bp. Marii Filipa Feldmana, bp. Marii Jakuba Próchniewskiego oraz bp. Marii Bartłomieja Przysieckiego[2]. Po rozłamie w Kościele Starokatolickim Mariawitów wraz z częścią sióstr ze Zgromadzenia Sióstr Mariawitek przeszła do utworzonego przez bp. Jana Marię Michała Kowalskiego Kościoła Katolickiego Mariawitów. Po II wojnie światowej i śmierci arcykapłanki Marii Izabeli Wiłuckiej-Kowalskiej, była jedną z 8 żyjących biskupek Kościoła[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Historia Kościoła Katolickiego Mariawitów [online], mariawityzm.dbv.pl [dostęp 2015-07-17] (pol.).
  2. Kapłaństwo kobiet w Kościele Mariawitów (Borys Przedpełski; Notatki Płockie 38/3-156. 25-34)