Maria Laidoner
 Maria Laidoner po aresztowaniu przez NKWD. Zdjęcie więzienne 1952 | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Instrumenty | |
| Gatunki | |
| Zawód | |
Maria Laidoner z domu Kruszewska herbu Abdank (ur. 7 grudnia 1888 w Kruszewie, zm. 12 listopada 1978 w Jämejala, pod Viljandi) – estońska pianistka, żona generała Johana Laidonera, pierwsza dama przedwojennej Republiki Estońskiej.
Pochodziła z polskiej rodziny szlacheckiej[1]. Zdobyła wykształcenie muzyczne, była pianistką i nauczycielką muzyki. Przyszłego męża, współtwórcę państwowości estońskiej, Johana Laidonera poznała w 1904 w Wilnie. 30 października 1911 wzięli ślub. 21 marca 1913 urodził im się syn Michael. 15 lat później, 20 kwietnia 1928, w nie do końca wyjaśnionych okolicznościach zastrzelił się[2]. Po jego śmierci, Maria z mężem adoptowali jej bratanka, Aleksego Kruszewskiego.
W kwietniu 1939 odbyła wraz z mężem oficjalną wizytę w Polsce. Po okupacji Estonii przez Armię Czerwoną, 19 lipca 1940 małżeństwo zostało początkowo deportowane przez NKWD w głąb ZSRR, do Penzy, następnie aresztowane. Po 1956 roku władze sowieckie zezwoliły jej na powrót do Estonii.
Mówiła biegle w kilku językach europejskich.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Olga Alehno: Przyjaciel Piłsudskiego upamiętniony. Niezalezna.pl, 2013-07-23.
- ↑ Tadeusz Zubiński: Ten który pierwszy pobił bolszewika - Generał Johan Laidoner. [dostęp 2013-07-23].