Maria Mendel

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Maria Mendel
Państwo działania

 Polska

Data urodzenia

15 października 1960

profesor nauk humanistycznych
Specjalność: pedagogika
Alma Mater

Wyższa Szkoła Pedagogiczna w Słupsku

Doktorat

22 września 1994 – pedagogika
Uniwersytet Gdański

Habilitacja

16 maja 2002 – pedagogika
Uniwersytet Gdański

Profesura

11 lutego 2009

Nauczyciel akademicki

Maria Teresa Mendel (ur. 15 października 1960 w Gdańsku[1]) – polska uczona, profesor nauk humanistycznych, specjalizująca się w pedagogice społecznej oraz pedagogice wczesnej edukacji[2] oraz animacją społeczności i środowiskową pracą socjalną[3]. W latach 2008–2012 prorektor do spraw kształcenia na Uniwersytecie Gdańskim[1].

Jest autorką koncepcji: pedagogiki miejsca, rozwijanej w formule badań społecznie zaangażowanych[4], partnerstwa edukacyjnego (w szczególności odnoszącego się do współpracy szkoły z rodzicami) i animacji współpracy środowiskowej[3]. Zajmuje się także problematyką społecznego wymiaru szkolnictwa wyższego[3] i działaniami na rzecz koncepcji „uczenia się przez całe życie”.

W latach 2007–2017 była promotorką 9 prac doktorskich[2].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Po ukończeniu w 1980 Państwowego Liceum Sztuk Plastycznych w Gdyni-Orłowie początkowo pracowała w Szkole Podstawowej nr 24 w Gdańsku (1980–82), a następnie w SP nr 49 (1982–89, gdzie dodatkowo od 1985 była wicedyrektorką do spraw wychowawczych). Równolegle w 1989 ukończyła studia pedagogiczne w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Słupsku[1]. W tym samym roku została pracownikiem Instytutu Pedagogiki Wydziału Nauk Społecznych Uniwersytetu Gdańskiego, gdzie przechodziła kolejne etapy kariery akademickiej. Doktorat obroniła 22 września 1994 na podstawie pracy pt. Współuczestnictwo rodziców w procesie edukacji dzieci, prowadzonej pod kierunkiem Ryszarda Więckowskiego[5]. 16 maja 2002 otrzymała stopień doktora habilitowanego w dyscyplinie pedagogika na podstawie pracy pt. Edukacja społeczna. Partnerstwo rodziny, szkoły i gminy w perspektywie amerykańskiej. Tytuł profesora nauk humanistycznych uzyskała 11 lutego 2009[2].

W trakcie kariery zawodowej pełniła następujące funkcje:

  • wicedyrektor w Szkole Podstawowej nr 24 (1985–1989)[1],
  • wicedyrektor Instytutu Pedagogiki UG (dwie kadencje: 1996–2002)[1][3],
  • dyrektora szkoły niepublicznej (1989–1998)[1][3],
  • dyrektor Instytutu Pedagogiki UG (dwie kadencje: 2002–2008)[1][3],
  • kierownik Zakładu Pedagogiki Społecznej (od 2005)[1][3],
  • Prorektor ds. Kształcenia w UG (2008–2012)[1][3].

Nagrody i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

  • Srebrny Krzyż Zasługi – 2020[6].
  • Nagroda Gdańskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuki za rok 2014 w dziedzinie nauki i kultury za realizację projektu „Wspólny Pokój Gdańsk” oraz dorobek naukowy[7].
  • Medal Komisji Edukacji Narodowej (2000)[1].
  • Złota Odznaka Społecznego Towarzystwa Oświatowego (1997)[1].
  • Nagroda Instytutu im. Heleny Radlińskiej w Warszawie „Animator Solidarności Codziennie” (2018)[1].
  • Nagroda Naukowa Uniwersytetu Gdańskiego (8 marca 2019)[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i j k l m MENDEL MARIA TERESA – Encyklopedia Gdańska [online], www.gedanopedia.pl [dostęp 2020-02-28].
  2. a b c Maria Mendel, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2020-03-07].[martwy link]
  3. a b c d e f g h Maria Mendel [online], www.znaneekspertki.pl [dostęp 2020-02-28].
  4. Prof. Maria Mendel – pedagog uczący innych i uczący się od innych [online], ug.edu.pl [dostęp 2020-02-28] (pol.).
  5. Współuczestnictwo rodziców w procesie edukacji dzieci w bazie „Prace badawcze” portalu Nauka Polska (OPI). [dostęp 2020-03-03].
  6. Postanowienie Prezydenta RP w sprawie nadania odznaczeń. sip.lex.pl. [dostęp 2020-11-05].
  7. Nagroda Gdańskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuki dla prof. Marii Mendel [online], mors.ug.edu.pl [dostęp 2020-03-03] (pol.).