Maria Pomezańska
| Data urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Zawód, zajęcie | |
| Rodzice |
Seweryn Chłędowski |
| Małżeństwo |
Jan Pomezański |
| Dzieci |
Justyn Pomezański |
| Krewni i powinowaci |
Maria Pomezańska z Chłędowskich (ur. 1806, zm. 15 lutego 1862 w m. Wietrzno, koło Krosna) – malarka, pisarka polska, pamiętnikarka, gawędziarka, badaczka kultury i historii regionu, właścicielka Wietrzna, Równego, m. koło Krosna.
Pochodzenie[edytuj | edytuj kod]
Była córką ziemianina Seweryna Chłędowskiego, który w 1810 kupił Wietrzno od Bernarda Zerboniego.
Jej bracia Adam Tomasz Chłędowski i Walenty Chłędowski (poeta, filozof) byli pisarzami i redaktorami „Pamiętnika Lwowskiego”. Była ciotką Kazimierza Chłędowskiego (1843-1920). Maria kształciła się wraz ze starszą siostrą Malwiną na pensji w Przemyślu, gdzie uczyła się m.in. rysunku i gry na fortepianie. Gdy zmarła jej siostra Malwina, wyszła za wdowca po niej, komornika granicznego Jana Pomezańskiego i zamieszkała z nim w Dukli. Miała z nim syna Justyna Pomezańskiego.
Działalność literacka[edytuj | edytuj kod]
Wzorem Mniszchów w swoim domu w Dukli urządziła ośrodek życia towarzyskiego i literackiego w okolicy.
Po śmierci męża przeniosła się do Lwowa, gdzie prowadziła salon literacki. Częstymi gośćmi byli tam August Bielowski i Zygmunt Kaczkowski.
Od 1834 r. pisała opowiadania i artykuły w pismach lwowskich takich jak: „Dziennik Mód Paryskich”, „Rozmaitości”, „Tygodnik Polski”, „Nowiny”, „Dziennik Literacki”, „Tygodnik Lwowski” i „Wianki”, a także w krakowskim „Czasie”. Były to opowiadania i gawędy o tematyce obyczajowej: „Czarne pierścienie” (powieść 1845), „Porękawiczne” (1845), „Uczynek” (powiastka 1848), „Nie ufaj sobie” (powieść 1854).
Pisała reportaże np. „Jarmark w Krośnie" - o krośnieńskim targu matrymonialnym, „Kilka godzin w Krośnie” (Dziennik Literacki 1852 nr 33).
W 1853 r. wydała we Lwowie 3-tomową powieść pt. „Gertruda Komorowska”[1][2][3].
Pisała o Dukli i pierwszej żonie Szczęsnego Potockiego oraz intrygach Marii Amalii Mniszchowej, dążącej do pozbycia się Gertrudy w celu doprowadzenia do małżeństwa Szczęsnego z jej córką Józefiną.
Wiele jej dzieł pozostało w rękopisie. Twórczość Pomezańskiej uległa zapomnieniu, tak jak i jej malarstwo.
Kilka nie ogłoszonych powieści, a także rysunki i obrazy przechowywała rodzina.
Kres życia[edytuj | edytuj kod]
Ok. 1860 r. wzięła w dzierżawę wieś Równe koło Wietrzna, aby zapewnić przyszłość swemu synowi Justynowi Pomezańskiemu. Przebywała tam tylko jeden rok. Zmarła 15 lutego 1862 r. w Równem.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Maria Pomezańska, Gertruda Komorowska. T. 1, Lwów: W. Maniecki, 1853.
- ↑ Maria Pomezańska, Gertruda Komorowska. T. 2, Lwów: W. Maniecki, 1853.
- ↑ Maria Pomezańska, Gertruda Komorowska. T. 3, Lwów: W. Maniecki, 1853.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Chłędowski Kazimierz: Pamiętniki tom I. Galicja (1843-1880). Pamiętniki tom II, Wiedeń 1881-1901; Wydawnictwo Literackie, Kraków 1957, 1960, T. 1, 2.
- Dzieszyński Ryszard: Targ małżeński w Krośnie. Widnokrąg 1986, nr 21 s. 3.
- Marczak Adolf: Z tradycji kulturalno-literackich Dukli. Podkarpacie 1971, nr 10 i 11.
- Polski Słownik Biograficzny; (1983 r. t. 27, s. 379)
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Dzieła Marii Pomezańskiej w bibliotece Polona