Marie von Thurn und Taxis-Hohenlohe

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Marie von Thurn und Taxis-Hohenlohe (ur. 28 grudnia 1855 w Wenecji jako Marie Elisabeth Karoline zu Hohenlohe-Waldenburg-Schillingsfürst; zm. 16 lutego 1934 w Lautschin) – niemiecka arystokratka i patronka artystów.

Życie[edytuj | edytuj kod]

Marie zu Hohenlohe-Waldenburg-Schillingsfürst urodziła się w 1855 roku w Wenecji. Była jednym z pięciorga dzieci Egona Karla Franza zu Hohenlohe-Waldenburg-Schillingsfürst (4 lipca 1819 – 11 stycznia 1865) i Therese Marii Beatrix, hrabiny Thurn-Hofer i Valsassina (12 czerwca 1817 – 4 listopada 1893). Odebrała wszechstronne wykształcenie, biegle władała sześcioma językami.

Księżna była miłośniczką sztuki, gościła w swych zamkach i posiadłościach liczne grono luminarzy, jak Gabriele d’Annunzio, Eleonora Duse, Rudolf Kassner czy Anna de Noailles.[1]

Zamek Duino opodal Triestu

W 1909 roku za pośrednictwem Anny de Noailles i Kassnera poznała Rainera Marię Rilkego, rok później gościła go w swoim zamku w Lautschin w Czechach. Jesienią 1911 roku księżna zaprosiła poetę do zamku Duino opodal Triestu. W ciągu kilku tygodni powstały tam dwie pierwsze oraz fragmenty kilku kolejnych elegii, które Rilke na pamiątkę tego miejsca zatytułuje Elegie duinejskie, a cały cykl po jego ukończeniu w 1922 roku zadedykuje księżnej Taxis.[2]

Po śmierci Rilkego księżna opublikowała Wspomnienie o Rainerze Marii Rilkem[3]. Zmarła w 1934 roku w swoim zamku w Lautschin.

Małżeństwo i potomstwo[edytuj | edytuj kod]

W 1876 roku Marie Taxis poślubiła księcia Aleksandra von Thurn und Taxis (1851–1939) z czeskiej linii rodu Thurn und Taxis, z którym miała trzech synów: Ericha, Eugena oraz Aleksandra zwanego Pasza.

Dzieła[edytuj | edytuj kod]

  • Vom Kaiser Huang-Li: Märchen für erwachsene Kinder. Berlin 1922.
  • Erinnerungen an Rainer Maria Rilke. München 1932.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Donald Prater Dźwięczące szkło. Rainer Maria Rilke. Biografia, Warszawa 2004, s. 241n.
  2. Donald Prater Dźwięczące szkło. Rainer Maria Rilke. Biografia, Warszawa 2004, s. 241n.
  3. Marie von Thurn und Taxis Wspomnienie o Rainerze Marii Rilkem, przeł. Dariusz Guzik, Warszawa 2010.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Marie von Thurn und Taxis Wspomnienie o Rainerze Marii Rilkem, przeł. Dariusz Guzik, Warszawa 2010.
  • Rainer Maria Rilke – Marie von Thurn und Taxis Briefwechsel. Zürich 1951.