Mario Voigt
Data i miejsce urodzenia |
8 luty 1977 |
---|---|
Zawód, zajęcie |
polityk |
Partia |
Mario Voigt (ur. 8 lutego 1977 w Jenie) – niemiecki politolog i polityk, deputowany do landtagu Turyngii (od 2009), działacz CDU i lider jej struktur w Turyngii (od 2022).
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]W 1995 ukończył Ernst-Abbe-Gymnasium w Jenie. W latach 1997–2003 studiował politologię, prawo publiczne i historię współczesną na uniwersytetach w Jenie i Bonn oraz University of Virginia w Stanach Zjednoczonych. W 2008 uzyskał doktorat (Dr. phil.) w dziedzinie nauk politycznych na Uniwersytecie Technicznym w Chemnitz. Voigt był stypendystą Fundacji Konrada Adenauera[1].
Następnie pracował w oddziale Siemensa w Brukseli oraz jako konsultant w agencji reklamowej McCann-Erickson i doradca w Blueberry Consulting GbR. Od 2007 do 2009 pełnił funkcję dyrektora ds. komunikacji i relacji inwestorskich w Analytik Jena AG. Od 2017 zatrudniony na stanowisku profesora na Quadriga Hochschule w Berlinie[1][2].
W 1994 wstąpił do Unii Chrześcijańsko-Demokratycznej (CDU) oraz jej organizacji młodzieżowej Junge Union, której strukturami w Turyngii kierował między 2005 a 2010. W latach 2004–2013 był członkiem rady powiatu Saale-Holzland, gdzie od 2009 do 2011 był przewodniczącym klubu CDU. W 2009 został posłem do landtagu Turyngii. 20 maja 2010 został nominowany na sekretarza generalnego partii w Turyngii. Po wyborach krajowych w 2020 został przewodniczącym frakcji parlamentarnej swojej partii w landtagu.17 września 2022 został wybrany na lidera turyngskich struktur CDU. Na zjeździe partyjnym CDU w maju 2024 został wybrany do prezydium federalnego partii[1][3].
Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]Jest wyznania ewangelickiego. Żonaty, dwoje dzieci[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d Mario Voigt [online], Thüringer Landtag [dostęp 2024-08-24] (niem.).
- ↑ Prof. Dr. Mario Voigt | Professor für Digitale Transformation und Politik | Quadriga Hochschule Berlin [online] [dostęp 2024-08-24] (niem.).
- ↑ Voigt ist Vorsitzender der CDU Thüringen | politik&kommunikation [online], 19 września 2022 [dostęp 2024-08-24] (niem.).