Przejdź do zawartości

Mariusz Sokołowicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mariusz Paweł Sokołowicz
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

10 czerwca 1979
Łódź

doktor habilitowany nauk ekonomicznych
Specjalność: gospodarka przestrzenna
Alma Mater

Uniwersytet Łódzki

Doktorat

2006 – gospodarka przestrzenna[1]

Habilitacja

2016 – ekonomia[1]

Profesor uczelni
Uczelnia

Uniwersytet Łódzki

Odznaczenia
Medal Brązowy za Długoletnią Służbę

Mariusz Paweł Sokołowicz, także Mariusz E. Sokołowicz[2] (ur. 10 czerwca 1979[3] w Łodzi[1]) – doktor habilitowany, profesor Uniwersytetu Łódzkiego[1].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W latach 1997–2003 studiował gospodarkę przestrzenną na Uniwersytecie Łódzkim. Następnie naukę kontynuował na studiach doktoranckich na Uniwersytecie Łódzkim, uzyskując stopień doktora w 2006. Od 2009 pracuje jako adiunkt w Instytucie Gospodarki Przestrzennej na Uniwersytecie Łódzkim, od września 2016 także jako prodziekan Wydziału Ekonomiczno-Socjologicznego Uniwersytetu Łódzkiego ds. Projektów i toku studiów, a od września 2020 jako prodziekan tego wydziału ds. kształcenia. W listopadzie 2016 uzyskał stopień doktora habilitowanego nauk ekonomicznych[1].

Sokołowicz w latach 2016–2018[4] był prezesem Fundacji Ulicy Piotrkowskiej[5][3] Działa w stowarzyszeniach: „Tak dla Łodzi”[6][3], "Regional Studies Association"[1], oraz „European Regional Science Association”[3][1], jest członkiem Międzynarodowej Grupy Badawczej PGV – Pays du groupe de Vysegrad oraz Towarzystwa Urbanistów Polskich, Ukraińskiej Akademii Nauk Ekonomicznych. Społecznie współtworzył Strategię Rozwoju ul. Piotrkowskiej na lata 2009–2020, a w ramach pracy urzędniczej w latach 2009–2013 odpowiadał za jej rewitalizację[1].

Kandydował z list Wiosny w 2019 do Parlamentu Europejskiego[7][8]. W tym samym roku startował w wyborach parlamentarnych, z okręgu nr.9 (okręg łódzki) do Sejmu Rzeczypospolistej z list Lewicy. Zdobył 467 głosów, nieuzyskując mandatu[9].

Nagrody i wyróżnienia

[edytuj | edytuj kod]
  • Nagroda Marszałka Województwa Łódzkiego w konkursie na najlepsze prace doktorskie, magisterskie i dyplomowe tematycznie związane z województwem łódzkim, za pracę doktorską „Region wobec procesów globalizacji – terytorializacja przedsiębiorstw międzynarodowych (na przykładzie regionu łódzkiego)” (2007),
  • Nagroda Rektora Uniwersytetu Łódzkiego III stopnia, za książkę pt. „Region wobec procesów globalizacji – terytorializacja przedsiębiorstw międzynarodowych (na przykładzie regionu łódzkiego)” (2009),
  • Nagroda Rektora Uniwersytetu Łódzkiego III stopnia (zespołowa) za cykl publikacji „Łódzka metropolia...” (2011),
  • Nagroda Rektora Uniwersytetu Łódzkiego II stopnia (zespołowa), za książkę „Region w gospodarce opartej na wiedzy, Kapitał ludzki-innowacje-korporacje transnarodowe” (2012)[1].

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Publikacje

[edytuj | edytuj kod]
  • Sokołowicz M.E. (2024). Pochwała złotego środka, czyli o rozwiązaniach pośrednich w gospodarce przestrzennej. Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego (otwarty dostęp). https://doi.org/10.18778/8331-426-6
  • Sokołowicz M.E., Nowakowska, A., & Ciarkowski, B. (2023). The Ambiguous Legacy of Socialist Modernist Architecture in Central and Eastern Europe. London: Routledge. https://doi.org/10.4324/9781003299172
  • Sokołowicz, M.E., Lewandowska-Gwarda K., Przygodzki Z. (2022). Is the grass elsewhere really greener? A study on the place marketing activity of Polish self-governments. Bulletin of Geography. Socio-economic Series, nr 57: 7–21[11]
  • Sokołowicz, M. E. (2022). Wartościowanie niejednoznacznego dziedzictwa modernizmu w mieście na przykładzie stacji kolejowej Warszawa Ochota. Studia Regionalne i Lokalne, 1(87), 86–107[12]
  • Sokołowicz M.E. (2021). Wspólne, czyli czyje? Kilka uwag o miejskich dobrach wspólnych. W: Miasto wobec wyzwań. Gdynia: UrbanLab Gdynia, s. 225–241[13]
  • Sokołowicz M.E. (2020). Siła przekonywania. Wykorzystanie ekonomii behawioralnej i architektury wyboru w działaniach na rzecz ochrony środowiska w samorządach. „Przegląd Geograficzny” 92(4), s. 569–589[14]
  • Kowalski, K., Matera, R., & Sokołowicz, M.E. (2020). The Role of Immigrants in the ‘Take-Offs’ of Eastern European ‘Manchesters’. Comparative Case Studies of Three Cities: Lodz, Tampere and Ivanovo. „Journal of Migration History” 6(3), pp. 269-299[15]
  • Sokołowicz M.E., Przygodzki Z. (2020). The value of ambiguous architecture in cities. The concept of a valuation method of 20th century post-socialist train stations. „Cities” 104, pp. 2-15[16]
  • Sokołowicz M.E. (2019). Student cities or cities of graduates? The case of Lodz and its students declared preferences. „Population, Space and Place”, vol. 25 (2), e2177. DOI: 10.1002/psp.2177[17]
  • Sokołowicz M.E. (2015). Rozwój terytorialny w świetle dorobku ekonomii instytucjonalnej. Przestrzeń – bliskość – instytucje. Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, ISBN 978-83-7969-785-4[18]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g h i j Mariusz Sokołowicz [online], Uniwersytet Łódzki [dostęp 2022-05-25] (pol.).
  2. Prof. Mariusz E. Sokołowicz – miasta, przestrzeń, ekonomia [online], biuroprasowe-uni-lodz.prowly.com [dostęp 2022-05-25] (pol.).
  3. a b c d Mariusz Paweł Sokołowicz | Dane z KRS | Rejestr.io [online], rejestr.io [dostęp 2022-05-25].
  4. Mariusz Sokołowicz: W Polsce nie dzieje się dobrze. W 10 minut [WIDEO] [online], tulodz.pl [dostęp 2022-05-25].
  5. Mariusz Sokołowicz [online], Radio Łódź [dostęp 2022-05-25] (pol.).
  6. Ludzie [online], TAK dla Łodzi [dostęp 2022-05-25] (pol.).
  7. Mariusz Sokołowicz – Kandydat na europosła w: Okręg nr 6 – województwo łódzkie [online], wnp.pl [dostęp 2022-05-25] (pol.).
  8. Sokołowicz Mariusz [online], Obywatele mają głos [dostęp 2022-05-25] (pol.).
  9. Wybory do Sejmu i Senatu Rzeczypospolitej Polskiej 2019 r. [online], sejmsenat2019.pkw.gov.pl [dostęp 2023-10-20] (pol.).
  10. Wręczenie odznaczeń „Za zasługi dla miasta Łodzi” [online], Radio Łódź [dostęp 2022-05-25] (pol.).
  11. Is the grass elsewhere really greener? A study on the place marketing activity of Polish self-governments.
  12. Wartościowanie niejednoznacznego dziedzictwa modernizmu w mieście na przykładzie stacji kolejowej Warszawa Ochota.
  13. Wspólne, czyli czyje? Kilka uwag o miejskich dobrach wspólnych.
  14. Siła przekonywania. Wykorzystanie ekonomii behawioralnej i architektury wyboru w działaniach na rzecz ochrony środowiska w samorządach.
  15. The Role of Immigrants in the ‘Take-Offs’ of Eastern European ‘Manchesters’. Comparative Case Studies of Three Cities: Lodz, Tampere and Ivanovo.
  16. The value of ambiguous architecture in cities. The concept of a valuation method of 20th century post-socialist train stations.
  17. Student cities or cities of graduates? The case of Lodz and its students declared preferences.
  18. Rozwój terytorialny w świetle dorobku ekonomii instytucjonalnej. Przestrzeń – bliskość – instytucje.