Wiosna (partia polityczna)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Wiosna Roberta Biedronia
Ilustracja
Prezes Robert Biedroń
Data założenia 3 lutego 2019[a]
Adres siedziby ul. Wołoska 3,
02-675 Warszawa
Ideologia polityczna socjaldemokracja, socjalliberalizm, zielona polityka, feminizm, proeuropeizm, antyklerykalizm
Poglądy gospodarcze państwo opiekuńcze
Grupa w Parlamencie
Europejskim 		Postępowy Sojusz Socjalistów i Demokratów w Parlamencie Europejskim
Młodzieżówka Przedwiośnie
Barwy      fiolet      pomarańcz
Obecni posłowie
0 / 459
Obecni senatorowie
0 / 96
Obecni eurodeputowani
3 / 51
Obecni radni wojewódzcy
0 / 552
Commons Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa
Zobacz w Wikicytatach kolekcję cytatów o Wiośnie
Robert Biedroń, prezes partii

Wiosna Roberta Biedronia (Wiosna) – polska centrolewicowa partia polityczna, której powstanie ogłoszono 3 lutego 2019 podczas konwentu założycielskiego. Partia została zarejestrowana 29 czerwca 2018 pod nazwą Kocham Polskę. Podczas konwentu założycielskiego przyjęła nazwę „Wiosna”, a jej prezesem został Robert Biedroń (zastępując Monikę Gotlibowską). Charakter ideowy ugrupowania jest socjaldemokratyczny, socjalliberalny, antyklerykalny, feministyczny i proekologiczny[1][2][3][4].

Historia[edytuj | edytuj kod]

W maju 2018 współpracujący z ówczesnym prezydentem Słupska Robertem Biedroniem Monika Gotlibowska, Diana Mróz i Sławomir Szymczak złożyli wniosek o rejestrację partii Kocham Polskę, którą sąd wpisał do ewidencji 29 czerwca tego samego roku[5][6]. We wrześniu 2018 Robert Biedroń, nieubiegający się o reelekcję na prezydenta Słupska, zainicjował cykl 40 spotkań pt. „Burza Mózgów”, w ramach którego podjął dyskusje z mieszkańcami polskich miejscowości na temat ich preferowanych reform politycznych i zapowiedział, że wypracowane podczas spotkań postulaty będą stanowić element programu jego nowego projektu politycznego. Wniosek o zmianę nazwy partii z „Kocham Polskę” na nazwę „Wiosna” wpłynął do sądu już 21 grudnia 2018, natomiast w kolejnym wniosku z 23 stycznia 2019 zaproponowano pełną nazwę „Wiosna Roberta Biedronia”[7] (nazwy te zarejestrowano odpowiednio 8 i 11 lutego 2019). 3 lutego 2019 na warszawskim Torwarze odbyła się konwencja założycielska ugrupowania, na którym nowa nazwa została upubliczniona[8]. W przedterminowych wyborach na prezydenta Gdańska (miesiąc później) partia poparła (podobnie jak PO, PSL i Nowoczesna) kandydaturę Aleksandry Dulkiewicz (która zwyciężyła w I turze)[9].

W wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2019 Wiosna zarejestrowała listy we wszystkich okręgach. Oprócz osób związanych z tą partią na listach znalazły się także dwie działaczki partii Teraz! (pomimo poparcia przez tę formację Koalicji Europejskiej), m.in. posłanka Joanna Scheuring-Wielgus, a także działaczka ROG[10]. Na komitet Wiosny oddano 826 975 głosów (6,06%), co dało jej trzecie miejsce za PiS i KE – była jedynym komitetem oprócz nich, który przekroczył próg wyborczy. Partia uzyskała trzy mandaty eurodeputowanych, które przypadły Robertowi Biedroniowi (okręg warszawski), Sylwii Spurek (okręg wielkopolski) i Łukaszowi Kohutowi (okręg śląski)[11].

19 lipca 2019 Robert Biedroń ogłosił na konferencji prasowej z przewodniczącym Sojuszu Lewicy Demokratycznej Włodzimierzem Czarzastym oraz Adrianem Zandbergiem z zarządu krajowego Lewicy Razem wspólny start ich partii w wyborach parlamentarnych w tym samym roku[12]. Do porozumienia (startującego jako komitet wyborczy SLD, pod nieoficjalną nazwą „Lewica”) przystąpiły także m.in. Polska Partia Socjalistyczna i Twój Ruch. Na listach znalazło się około 100 kandydatów Wiosny, w tym kilkunastu na pierwszych miejscach[13]. Z rekomendacji Wiosny ponownie wystartowała posłanka Joanna Scheuring-Wielgus (po rozwiązaniu partii Teraz!)[14]. Spośród 49 przypadłym komitetowi SLD mandatom poselskim i 2 senackim, Wiosna uzyskała 19 mandatów w Sejmie i 1 w Senacie.

Program polityczny[edytuj | edytuj kod]

Program gospodarczy[edytuj | edytuj kod]

  • Stopniowe podwyższanie pensji minimalnej do 2700 zł w 2020 roku, do 3000 zł w 2021 roku oraz do 3500 zł w 2024 roku, przy czym do 2028 ma zostać trwale powiązana ze średnią krajową na poziomie 60% średniej pensji[15].
  • Minimalna nieopodatkowana emerytura wynosząca 1600 złotych[16].
  • Likwidacja ZUS i KRUS, oraz przeniesienie ich kompetencji do administracji skarbowej[16].
  • Zniesienie ograniczeń dotyczących matek i ojców samodzielnie wychowujących dzieci w ramach programu Rodzina 500 plus[17].
  • Zagwarantowanie równości płac dla kobiet i mężczyzn pracujących na tym samym stanowisku[18].
  • Minimalna pensja dla nauczycieli wynosząca 3500 zł, a dla najlepszych dyplomowanych i profesorów oświaty – 6000–7000 zł[19].
  • Odejście od gospodarki opartej na węglu do 2035 roku poprzez zapoczątkowanie programu stworzenia sektora odnawialnych źródeł energii na 200 tysięcy miejsc pracy z programem dostosowawczym dla górników oraz pracowników elektrowni[20].
  • Cyfryzacja administracji, bezpłatny dostęp do Internetu w całym kraju[21].
  • Ogólnopolski budżet partycypacyjny[22].
  • Rozliczanie przedsiębiorstw przez internet, inkubator dla startupów w każdej gminie, jednolite interpretacje podatkowe[23].
  • Likwidacja Funduszu Kościelnego, opodatkowanie Kościoła[24].

Program społeczny[edytuj | edytuj kod]

  • Gwarancja dostępu do lekarza specjalisty w ciągu 30 dni[25].
  • Legalizacja małżeństw osób tej samej płci[18].
  • Wprowadzenie instytucji rejestrowanego związku partnerskiego[18].
  • Gwarancja prawa kobiet do aborcji na żądanie do 12 tygodnia ciąży, pełne finansowanie in vitro, ściąganie alimentów jako zaległości podatkowych[26].
  • Bezpłatny wstęp do wszelkich instytucji kultury w całej Polsce w każdą niedzielę[27].
  • Powołanie Komisji Sprawiedliwości i Pojednania, która miałaby „zbadać nadużycia prawa przez funkcjonariuszy publicznych w latach 2015–2019”[28].
  • Autobus w każdej gminie[29].
  • Wsparcie asystentów, edukacja włączająca i wyższe o 500 zł świadczenia dla osób z niepełnosprawnością[30].
  • Deglomeracja urzędów i instytucji publicznych[31].

Zmiany w szkolnictwie[edytuj | edytuj kod]

  • Wprowadzenie do programu nauczania wiedzy o najnowszych technologiach, zmianach klimatycznych, profilaktyce zdrowotnej, językach programowania, „cyberbezpieczeństwie” oraz rozpoznawaniu tzw. fake newsów[32].
  • Wprowadzenie nowoczesnej edukacji seksualnej oraz obowiązkowej edukacji przeciwko przemocy w szkołach każdego rodzaju[32].
  • Podwojenie liczby lekcji języka angielskiego oraz danie wyboru jednego przedmiotu prowadzonego całkowicie w języku angielskim dla uczniów szkół ponadpodstawowych[32].
  • Wycofanie religii ze szkół[24].

Program dla Unii Europejskiej[edytuj | edytuj kod]

  • 10 milionów mieszkań w Unii Europejskiej[33].
  • Bezpłatny transport lądowy dla osób do 26 roku życia na terenie całej Unii[34].
  • Jednolity paszport europejski zamiast paszportów krajowych od 2022 roku[35].
  • Odejście od węgla do 2050 roku[36].
  • Wprowadzenie Europejskiej Karty Kultury i Sportu[37].
  • Wprowadzenie Europejskiej Karty Praw Kobiet[38].
  • Wdrożenie konwencji o prawach osób z niepełnosprawnościami[39].
  • Wsparcie finansowe dla mediów promujących demokrację i patrzących władzy na ręce[40].
  • Większe środki na granty dla organizacji pozarządowych[41].
  • Stworzenie listy leków kluczowych, które muszą być tak samo dostępne we wszystkich państwach członkowskich[42].
  • Zapewnienie dostępu do leków w cenie stosownej do zarobków obywateli danych krajów[42].
  • Europejski Program Walki z Rakiem[43].

Struktura i działacze[edytuj | edytuj kod]

 Z tym tematem związana jest kategoria: Politycy partii Wiosna.

W partii Wiosna działają politycy zaliczani do różnych nurtów tzw. progresywnych (lewicowych i centrolewicowych). Z Wiosną związało się wielu dawnych działaczy Ruchu Palikota i Twojego Ruchu[44], częściowo także SLD (m.in. Krzysztof Gawkowski, Paulina Piechna-Więckiewicz, Grzegorz Pietruczuk) i Zielonych oraz lokalnie Partii Razem czy Nowoczesnej, jak również osoby wcześniej niezaangażowane politycznie (m.in. Maciej Gdula, Krzysztof Śmiszek i Sylwia Spurek)[45][46].

Władze partii[edytuj | edytuj kod]

Prezes:

Wiceprezes:

  • Gabriela Morawska-Stanecka

Sekretarz:

Skarbnik:

  • Arkadiusz Czarnecki

Posłowie elekci na Sejm IX kadencji (z list SLD)[edytuj | edytuj kod]

Senator elekt X kadencji (wybrana z ramienia SLD)[edytuj | edytuj kod]

Posłowie do Parlamentu Europejskiego[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Data konwencji założycielskiej – rejestracja partii nastąpiła już w 2018.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Wiosna Roberta Biedronia – Członkowie, liderzy, sondaże. [dostęp 2019-07-05].
  2. ↑ Jacek Liberski, Nie każdy czeka na wiosnę. Robert Biedroń nie rozumie, że znowu jesteśmy w punkcie wyjścia, natemat.pl, 4 lutego 2019 [dostęp 2019-02-09].
  3. ↑ Łukasz Rogojsz, Wiosna Roberta Biedronia. Polityczna złota rybka, której boją się rekiny [ANALIZA], gazeta.pl, 3 lutego 2019 [dostęp 2019-02-09].
  4. ↑ Kamil Fejfer, Fejfer: Wiosna Biedronia, czyli partia „dosyć” lewicowa [OPINIA], wp.pl, 6 lutego 2019 [dostęp 2019-02-09].
  5. ↑ Pozycja 38507, Monitor Sądowy i Gospodarczy nr 172/2018, 5 września 2018.
  6. ↑ Andrzej Stankiewicz, Skrywana partia Biedronia, onet.pl, 7 grudnia 2018 [dostęp 2019-02-02].
  7. ↑ Marcin Dobski, Wiosna nie nadejdzie? Kolejne zawirowania i wątpliwości wokół partii Biedronia, polskieradio24.pl, 10 lutego 2019 [dostęp 2019-02-11].
  8. ↑ Wiosna Biedronia w Warszawie. Polityk ogłosił na Torwarze program i nazwę partii, naszemiasto.pl, 3 lutego 2019 [dostęp 2019-02-03].
  9. ↑ Robert Biedroń udzielił poparcia Dulkiewicz w wyborach w Gdańsku. „Marzę o ty, żeby polityka Pawła Adamowicza była kontynuowana”, wpolityce.pl, 25 lutego 2019 [dostęp 2019-03-14].
  10. ↑ Serwis PKW – Wybory 2019. [dostęp 2019-05-01].
  11. ↑ Serwis PKW – Wybory 2019. [dostęp 2019-05-27].
  12. ↑ SLD, Wiosna i Lewica Razem idą do wyborów parlamentarnych razem, pap.pl, 19 lipca 2019 [dostęp 2019-07-21].
  13. ↑ Serwis PKW – Wybory 2019. [dostęp 2019-09-15].
  14. ↑ Kandydatem Lewicy na posła z Grudziądza: Łukasz Kowarowski, pomorska.pl, 26 sierpnia 2019 [dostęp 2019-09-15].
  15. ↑ Godna praca, wiosnabiedronia.pl [dostęp 2019-02-03].
  16. ↑ a b Emerytury, wiosnabiedronia.pl [dostęp 2019-02-03].
  17. ↑ Polityka rodzinna, wiosnabiedronia.pl [dostęp 2019-02-03].
  18. ↑ a b c Równość, wiosnabiedronia.pl [dostęp 2019-02-04].
  19. ↑ Szkoła, wiosnabiedronia.pl [dostęp 2019-02-04].
  20. ↑ Transformacja energetyczna, wiosnabiedronia.pl [dostęp 2019-02-04].
  21. ↑ Cyfrowa Polska, wiosnabiedronia.pl [dostęp 2019-02-04].
  22. ↑ Partycypacja obywatelska, wiosnabiedronia.pl [dostęp 2019-02-04].
  23. ↑ Nowoczesna przedsiębiorczość, wiosnabiedronia.pl [dostęp 2019-02-04].
  24. ↑ a b Świeckie państwo, wiosnabiedronia.pl [dostęp 2019-02-04].
  25. ↑ Opieka zdrowotna, wiosnabiedronia.pl [dostęp 2019-02-04].
  26. ↑ Prawa kobiet, wiosnabiedronia.pl [dostęp 2019-02-04].
  27. ↑ Kultura i media, wiosnabiedronia.pl [dostęp 2019-02-04].
  28. ↑ Komisja sprawiedliwości i pojednania, wiosnabiedronia.pl [dostęp 2019-02-04].
  29. ↑ Transport publiczny, wiosnabiedronia.pl [dostęp 2019-02-04].
  30. ↑ Osoby z niepełnosprawnością, wiosnabiedronia.pl [dostęp 2019-02-04].
  31. ↑ Deglomeracja, wiosnabiedronia.pl [dostęp 2019-02-04].
  32. ↑ a b c Szkoła, wiosnabiedronia.pl [dostęp 2019-02-03].
  33. ↑ 10 milionów mieszkań w Europie, wiosnabiedronia.pl [dostęp 2019-04-10].
  34. ↑ Bezpłatny transport dla młodych, wiosnabiedronia.pl [dostęp 2019-04-10].
  35. ↑ Wspólna polityka wizowa, wiosnabiedronia.pl [dostęp 2019-04-10].
  36. ↑ Zielony Pakt dla Europy, wiosnabiedronia.pl [dostęp 2019-04-10].
  37. ↑ Europejska Karta Kultury i Sportu, wiosnabiedronia.pl [dostęp 2019-04-10].
  38. ↑ Europejska Karta Praw Kobiet, wiosnabiedronia.pl [dostęp 2019-04-10].
  39. ↑ Prawo do niezależnego życia, wiosnabiedronia.pl [dostęp 2019-04-10].
  40. ↑ Europejski Fundusz Wolnych Mediów, wiosnabiedronia.pl [dostęp 2019-04-10].
  41. ↑ Wsparcie dla organizacji pozarządowych, wiosnabiedronia.pl [dostęp 2019-04-10].
  42. ↑ a b Tańsze leki, wiosnabiedronia.pl [dostęp 2019-04-10].
  43. ↑ Europejska ochrona zdrowia, wiosnabiedronia.pl [dostęp 2019-04-10].
  44. ↑ Sebastian Białach, Wiosna Biedronia powstała na gruzach starych partii Janusza Palikota, onet.pl, 4 lutego 2019 [dostęp 2019-02-05].
  45. ↑ Zespół Wiosna [dostęp 2019-02-03].
  46. ↑ Niech to się w końcu zmieni, czyli marzenia Biedronia, oko.press, 3 lutego 2019 [dostęp 2019-02-03].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

p • d • e
Polskie partie polityczne reprezentowane w parlamencie RP i Parlamencie Europejskim
Sejm RP
Senat RP
Parlament Europejski
  • pogrubiona czcionka – partie obecne w koalicji rządzącej
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Wiosna_(partia_polityczna)&oldid=57758843”