Wiosna (partia polityczna)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wiosna Roberta Biedronia
Ilustracja
Państwo

 Polska

Skrót

Wiosna

Prezes

Robert Biedroń

Data założenia

3 lutego 2019[a]

Data rozwiązania

11 czerwca 2021[b]

Adres siedziby

ul. Wejherowska 16, 81-042 Gdynia

Ideologia polityczna

socjaldemokracja, socjalliberalizm, zielona polityka, feminizm, proeuropeizm, antyklerykalizm

Poglądy gospodarcze

państwo opiekuńcze

Liczba członków

4721 (styczeń 2020)[1]

Grupa w Parlamencie
Europejskim

Postępowy Sojusz Socjalistów i Demokratów w Parlamencie Europejskim

Młodzieżówka

Przedwiośnie (2019–2020), Młoda Lewica RP (2020–2021)

Barwy

     fiolet      pomarańcz

Obecni posłowie
15/460
Obecni senatorowie
0/100
Obecni eurodeputowani
2/52
Obecni radni wojewódzcy
0/552
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa
Robert Biedroń, prezes partii w latach 2019–2021 i późniejszy lider frakcji w ramach Nowej Lewicy

Wiosna Roberta Biedronia (Wiosna) – polska centrolewicowa partia polityczna, której powstanie ogłoszono 3 lutego 2019 podczas konwentu założycielskiego. Partia została zarejestrowana 29 czerwca 2018 pod nazwą Kocham Polskę. Podczas konwentu założycielskiego przyjęła nazwę „Wiosna”, a jej prezesem został Robert Biedroń (zastępując Monikę Gotlibowską). Charakter ideowy ugrupowania był socjaldemokratyczny, socjalliberalny, antyklerykalny, feministyczny i proekologiczny[2][3][4][5]. Od lipca 2019 wchodziła w skład koalicji Lewica. 11 czerwca 2021 została rozwiązana, decydując się na połączenie z Sojuszem Lewicy Demokratycznej pod nazwą Nowa Lewica, wewnątrz której została frakcją.

Przy partii działały: organizacja młodzieżowa Młoda Lewica (wcześniej Przedwiośnie), Wiosna Kobiet, Eko Wiosna, Tęczowa Wiosna i Wiosna Samorządowa[6].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Partia (2018–2021)[edytuj | edytuj kod]

W maju 2018 współpracujący z ówczesnym prezydentem Słupska Robertem Biedroniem Monika Gotlibowska, Diana Mróz i Sławomir Szymczak złożyli wniosek o rejestrację partii Kocham Polskę, którą sąd wpisał do ewidencji 29 czerwca tego samego roku[7][8]. We wrześniu 2018 Robert Biedroń, nieubiegający się o reelekcję na prezydenta Słupska, zainicjował cykl 40 spotkań pt. „Burza Mózgów”, w ramach którego podjął dyskusje z mieszkańcami polskich miejscowości na temat ich preferowanych reform politycznych i zapowiedział, że wypracowane podczas spotkań postulaty będą stanowić element programu jego nowego projektu politycznego. Wniosek o zmianę nazwy partii z „Kocham Polskę” na nazwę „Wiosna” wpłynął do sądu już 21 grudnia 2018, natomiast w kolejnym wniosku z 23 stycznia 2019 zaproponowano pełną nazwę „Wiosna Roberta Biedronia”[9] (nazwy te zarejestrowano odpowiednio 8 i 11 lutego 2019). 3 lutego 2019 na warszawskim Torwarze odbyła się konwencja założycielska ugrupowania, na którym nowa nazwa została upubliczniona[10]. W przedterminowych wyborach na prezydenta Gdańska (miesiąc później) partia poparła (podobnie jak PO, PSL i Nowoczesna) kandydaturę Aleksandry Dulkiewicz (która zwyciężyła w I turze)[11].

W wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2019 Wiosna zarejestrowała listy we wszystkich okręgach. Oprócz osób związanych z tą partią na listach znalazły się także dwie działaczki partii Teraz! (pomimo poparcia przez tę formację Koalicji Europejskiej), m.in. posłanka Joanna Scheuring-Wielgus, a także działaczka ROG[12]. Na komitet Wiosny oddano 826 975 głosów (6,06%), co dało jej trzecie miejsce za PiS i KE – była jedynym komitetem oprócz nich, który przekroczył próg wyborczy. Partia uzyskała trzy mandaty eurodeputowanych, które przypadły Robertowi Biedroniowi (okręg warszawski), Sylwii Spurek (okręg wielkopolski – pięć miesięcy po wyborach odeszła z Wiosny) i Łukaszowi Kohutowi (okręg śląski)[13].

19 lipca 2019 Robert Biedroń ogłosił na konferencji prasowej z przewodniczącym Sojuszu Lewicy Demokratycznej Włodzimierzem Czarzastym oraz Adrianem Zandbergiem z zarządu krajowego Lewicy Razem wspólny start ich partii w wyborach parlamentarnych w tym samym roku[14]. Do porozumienia (startującego jako komitet wyborczy SLD, pod nieoficjalną nazwą Lewica) przystąpiły także m.in. Polska Partia Socjalistyczna i Twój Ruch. Na listach znalazło się około 100 kandydatów Wiosny, w tym kilkunastu na pierwszych miejscach[15]. Z rekomendacji Wiosny ponownie wystartowała posłanka Joanna Scheuring-Wielgus (po rozwiązaniu partii Teraz!)[16]. Spośród 49 przypadłych komitetowi SLD mandatów poselskich i 2 senackich, Wiosna uzyskała 19 mandatów w Sejmie i 1 w Senacie. Sekretarz Wiosny Krzysztof Gawkowski został przewodniczącym Koalicyjnego Klubu Parlamentarnego Lewicy, wiceprezes partii Gabriela Morawska-Stanecka objęła funkcję wicemarszałka Senatu, a Paulina Piechna-Więckiewicz została dyrektorką biura Koalicyjnego Klubu Parlamentarnego Lewicy.

14 grudnia 2019 ogłoszono, że Wiosna i SLD połączą się w jedną partię o nazwie Nowa Lewica[17]. 19 stycznia 2020 prezes Wiosny Robert Biedroń został ogłoszony przez SLD, Wiosnę i Lewicę Razem wspólnym kandydatem w wyborach prezydenckich w tym samym roku. W głosowaniu otrzymał 2,22% poparcia, zajmując 6. miejsce wśród 11 kandydatów[18]. Przed II turą poparł Rafała Trzaskowskiego z PO[19], jednak Wiosna (podobnie, jak cała koalicja Lewica) nie zajęła oficjalnego stanowiska w tej sprawie.

8 września 2020 z członkostwa w Wiośnie zrezygnowała posłanka Hanna Gill-Piątek, odchodząc z KKP Lewicy i wiążąc się z formacją Polska 2050[20]. 21 marca partię i KKP Lewicy opuściła posłanka Monika Pawłowska, przechodząc do Porozumienia[21] (kilkanaście miesięcy później związała się z PiS).

11 czerwca 2021 zgromadzenie ogólne Wiosny podjęło decyzję o samorozwiązaniu partii, tym samym rozpoczął się proces jej likwidacji i wejścia w skład Nowej Lewicy[22]. Sąd wykreślił Wiosnę z ewidencji 3 czerwca 2022[23].

Frakcja w ramach Nowej Lewicy (od 2021)[edytuj | edytuj kod]

Formalnie zarząd Nowej Lewicy podjął decyzję o powołaniu frakcji Wiosna, będącej jedną z dwóch frakcji w partii obok frakcji SLD, 17 lipca 2021[24]. Na kongresie Nowej Lewicy 9 października tego samego roku Robert Biedroń z ramienia frakcji Wiosna został współprzewodniczącym Nowej Lewicy. Przedstawiciele frakcji Wiosna uzyskali połowę miejsc we władzach NL[25].

14 grudnia 2021 wicemarszałek Senatu Gabriela Morawska-Stanecka opuściła Nową Lewicę, przechodząc do koła PPS[26] (późniejszego Koła Parlamentarnego Lewicy Demokratycznej, z którego pod koniec kadencji przeszła do klubu Koalicji Obywatelskiej). 21 sierpnia 2023 z NL wystąpiła posłanka Beata Maciejewska (wiążąc się wówczas z partią Nowa Demokracja – TAK)[27].

Program polityczny[edytuj | edytuj kod]

Program gospodarczy[edytuj | edytuj kod]

  • Stopniowe podwyższanie pensji minimalnej do 3000 zł w 2021 roku oraz do 3500 zł w 2024 roku, przy czym do 2028 miała zostać trwale powiązana ze średnią krajową na poziomie 60% średniej pensji[28].
  • Minimalna nieopodatkowana emerytura wynosząca 1600 złotych[29].
  • Likwidacja ZUS i KRUS, oraz przeniesienie ich kompetencji do administracji skarbowej[29].
  • Zniesienie ograniczeń dotyczących matek i ojców samodzielnie wychowujących dzieci w ramach programu Rodzina 500 plus[30].
  • Zagwarantowanie równości płac dla kobiet i mężczyzn pracujących na tym samym stanowisku[31].
  • Minimalna pensja dla nauczycieli wynosząca 3500 zł, a dla najlepszych dyplomowanych i profesorów oświaty – 6000–7000 zł[32].
  • Odejście od gospodarki opartej na węglu do 2035 roku poprzez zapoczątkowanie programu stworzenia sektora odnawialnych źródeł energii na 200 tysięcy miejsc pracy z programem dostosowawczym dla górników oraz pracowników elektrowni[33].
  • Cyfryzacja administracji, bezpłatny dostęp do Internetu w całym kraju[34].
  • Ogólnopolski budżet partycypacyjny[35].
  • Rozliczanie przedsiębiorstw przez internet, inkubator dla startupów w każdej gminie, jednolite interpretacje podatkowe[36].
  • Likwidacja Funduszu Kościelnego, opodatkowanie Kościoła[37].

Program społeczny[edytuj | edytuj kod]

  • Gwarancja dostępu do lekarza specjalisty w ciągu 30 dni[38].
  • Legalizacja małżeństw osób tej samej płci[31].
  • Wprowadzenie instytucji rejestrowanego związku partnerskiego[31].
  • Gwarancja prawa kobiet do aborcji na żądanie do 12 tygodnia ciąży, pełne finansowanie in vitro, ściąganie alimentów jako zaległości podatkowych[39].
  • Bezpłatny wstęp do wszelkich instytucji kultury w całej Polsce w każdą niedzielę[40].
  • Powołanie Komisji Sprawiedliwości i Pojednania, która miałaby „zbadać nadużycia prawa przez funkcjonariuszy publicznych w latach 2015–2019”[41].
  • Autobus w każdej gminie[42].
  • Wsparcie asystentów, edukacja włączająca i wyższe o 500 zł świadczenia dla osób z niepełnosprawnością[43].
  • Deglomeracja urzędów i instytucji publicznych[44].

Zmiany w szkolnictwie[edytuj | edytuj kod]

  • Wprowadzenie do programu nauczania wiedzy o najnowszych technologiach, zmianach klimatycznych, profilaktyce zdrowotnej, językach programowania, „cyberbezpieczeństwie” oraz rozpoznawaniu tzw. fake newsów[45].
  • Wprowadzenie nowoczesnej edukacji seksualnej oraz obowiązkowej edukacji przeciwko przemocy w szkołach każdego rodzaju[45].
  • Podwojenie liczby lekcji języka angielskiego oraz danie wyboru jednego przedmiotu prowadzonego całkowicie w języku angielskim dla uczniów szkół ponadpodstawowych[45].
  • Wycofanie religii ze szkół[37].

Program dla Unii Europejskiej[edytuj | edytuj kod]

  • 10 milionów mieszkań w Unii Europejskiej[46].
  • Bezpłatny transport lądowy dla osób do 26 roku życia na terenie całej Unii[47].
  • Jednolity paszport europejski zamiast paszportów krajowych od 2022 roku[48].
  • Odejście od węgla do 2050 roku[49].
  • Wprowadzenie Europejskiej Karty Kultury i Sportu[50].
  • Wprowadzenie Europejskiej Karty Praw Kobiet[51].
  • Wdrożenie konwencji o prawach osób z niepełnosprawnościami[52].
  • Wsparcie finansowe dla mediów promujących demokrację i patrzących władzy na ręce[53].
  • Większe środki na granty dla organizacji pozarządowych[54].
  • Stworzenie listy leków kluczowych, które muszą być tak samo dostępne we wszystkich państwach członkowskich[55].
  • Zapewnienie dostępu do leków w cenie stosownej do zarobków obywateli danych krajów[55].
  • Europejski Program Walki z Rakiem[56].

Struktura i działacze[edytuj | edytuj kod]

 Z tym tematem związana jest kategoria: Politycy partii Wiosna.

W partii Wiosna działali politycy zaliczani do różnych nurtów tzw. progresywnych (lewicowych i centrolewicowych). Z Wiosną związało się wielu dawnych działaczy Ruchu Palikota i Twojego Ruchu[57], częściowo także SLD (m.in. Krzysztof Gawkowski, Paulina Piechna-Więckiewicz, Grzegorz Pietruczuk) i Zielonych oraz lokalnie Partii Razem czy Nowoczesnej, jak również osoby wcześniej niezaangażowane politycznie (m.in. Maciej Gdula, Krzysztof Śmiszek i Sylwia Spurek)[58][59].

Przedstawiciele frakcji Wiosna w kierownictwie Nowej Lewicy[edytuj | edytuj kod]

Współprzewodniczący:

Wiceprzewodniczący:

Zarząd Krajowy partii Wiosna pod koniec działalności[edytuj | edytuj kod]

Prezes:

Wiceprezes:

Sekretarz:

Skarbnik:

  • Arkadiusz Czarnecki

Pozostali członkowie:

Posłowie na Sejm IX kadencji (w KKP Lewicy)[edytuj | edytuj kod]

Posłowie do Parlamentu Europejskiego IX kadencji[edytuj | edytuj kod]

Wszyscy eurodeputowani Wiosny IX kadencji należeli w Parlamencie Europejskim IX kadencji do Postępowego Sojuszu Socjalistów i Demokratów.

Senator X kadencji (w KKP Lewicy)[edytuj | edytuj kod]

Poparcie w wyborach[edytuj | edytuj kod]

Wybory parlamentarne[edytuj | edytuj kod]

Wybory Sejm Senat
Głosy Mandaty Mandaty
Liczba % +/− Liczba +/− Liczba +/−
2019[c] – – –
19/460
 –
1/100
 –

Wybory prezydenckie[edytuj | edytuj kod]

Wybory Kandydat I tura Uwagi
Głosów %
2020 Robert Biedroń 432 129 2,22 (6.) kandydat nie przeszedł do II tury

Wybory do Parlamentu Europejskiego[edytuj | edytuj kod]

Wybory Głosy Mandaty
Liczba % +/− Liczba +/−
2019 826 975 6,06 (3.) –
3/51
 –

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

 Zobacz też kategorię: Politycy partii Wiosna.

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Data konwencji założycielskiej – rejestracja partii nastąpiła już 29 czerwca 2018.
  2. ↑ Stała się następnie frakcją w ramach Nowej Lewicy (formalnie od 17 lipca 2021).
  3. ↑ Członkowie kandydowali z list KW Sojusz Lewicy Demokratycznej.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Ilu członków mają polskie partie? Liczba zapisanych do PiS wzrosła dwukrotnie, polsatnews.pl, 1 lutego 2020 [dostęp 2020-02-01].
  2. ↑ Wiosna Roberta Biedronia – Członkowie, liderzy, sondaże. [dostęp 2019-07-05].
  3. ↑ Jacek Liberski, Nie każdy czeka na wiosnę. Robert Biedroń nie rozumie, że znowu jesteśmy w punkcie wyjścia, natemat.pl, 4 lutego 2019 [dostęp 2019-02-09].
  4. ↑ Łukasz Rogojsz, Wiosna Roberta Biedronia. Polityczna złota rybka, której boją się rekiny [ANALIZA], gazeta.pl, 3 lutego 2019 [dostęp 2019-02-09].
  5. ↑ Kamil Fejfer, Fejfer: Wiosna Biedronia, czyli partia „dosyć” lewicowa [OPINIA], wp.pl, 6 lutego 2019 [dostęp 2019-02-09].
  6. ↑ Zespół. Ruchy Wiosny, wiosnabiedronia.pl [dostęp 2021-04-14].
  7. ↑ Pozycja 38507, Monitor Sądowy i Gospodarczy nr 172/2018, 5 września 2018.
  8. ↑ Andrzej Stankiewicz, Skrywana partia Biedronia, onet.pl, 7 grudnia 2018 [dostęp 2019-02-02].
  9. ↑ Marcin Dobski, Wiosna nie nadejdzie? Kolejne zawirowania i wątpliwości wokół partii Biedronia, polskieradio24.pl, 10 lutego 2019 [dostęp 2019-02-11].
  10. ↑ Wiosna Biedronia w Warszawie. Polityk ogłosił na Torwarze program i nazwę partii, naszemiasto.pl, 3 lutego 2019 [dostęp 2019-02-03].
  11. ↑ Robert Biedroń udzielił poparcia Dulkiewicz w wyborach w Gdańsku. „Marzę o ty, żeby polityka Pawła Adamowicza była kontynuowana”, wpolityce.pl, 25 lutego 2019 [dostęp 2019-03-14].
  12. ↑ Serwis PKW – Wybory 2019. [dostęp 2019-05-01].
  13. ↑ Serwis PKW – Wybory 2019. [dostęp 2019-05-27].
  14. ↑ SLD, Wiosna i Lewica Razem idą do wyborów parlamentarnych razem, pap.pl, 19 lipca 2019 [dostęp 2019-07-21].
  15. ↑ Serwis PKW – Wybory 2019. [dostęp 2019-09-15].
  16. ↑ Kandydatem Lewicy na posła z Grudziądza: Łukasz Kowarowski, pomorska.pl, 26 sierpnia 2019 [dostęp 2019-09-15].
  17. ↑ SLD i Wiosna połączą się. Biedroń zdradził nazwę, tvp.info, 14 grudnia 2019 [dostęp 2020-02-01].
  18. ↑ Serwis PKW – Wybory 2020. [dostęp 2020-07-14].
  19. ↑ Leszek Rudziński, Robert Biedroń zachęca by w II turze głosować na Rafała Trzaskowskiego i zapowiada powstanie nowej siły politycznej, polskatimes.pl, 29 czerwca 2020 [dostęp 2020-07-01].
  20. ↑ Arkadiusz Jastrzębski (oprac.), Hanna Gill-Piątek poza Wiosną. Rezygnuje też z klubu Lewicy, wp.pl, 8 września 2020 [dostęp 2020-09-08].
  21. ↑ Maciej Drzażdżewski (oprac.), Porozumienie ma nową posłankę. Monika Pawłowska zmienia barwy, wp.pl, 21 marca 2021 [dostęp 2021-03-22].
  22. ↑ Karol Kostrzewa, Grzegorz Bruszewski, Zgromadzenie ogólne Wiosny podjęło decyzje o samorozwiązaniu partii, pap.pl, 11 czerwca 2021 [dostęp 2021-06-11].
  23. ↑ Pozycja 41169, Monitor Sądowy i Gospodarczy nr 150/2022, 4 sierpnia 2022.
  24. ↑ Adam Zygiel, Dwie frakcje w Nowej Lewicy. Czarzasty poinformował o decyzji zarządu, rmf24.pl, 17 lipca 2021 [dostęp 2021-07-24].
  25. ↑ Nowa Lewica, nowe władze. Wybrano 14 wiceprzewodniczących, polsatnews.pl, 9 października 2021 [dostęp 2021-10-10].
  26. ↑ Pięcioro parlamentarzystów odchodzi z Lewicy i tworzy koło PPS, gazetaprawna.pl, 14 grudnia 2021 [dostęp 2021-12-14].
  27. ↑ Posłanka Maciejewska wystartuje do Senatu na Kociewiu. Przeciwko Ryszardowi Świlskiemu z paktu senackiego, wyborcza.pl, 22 sierpnia 2023 [dostęp 2023-10-19].
  28. ↑ Godna praca, wiosnabiedronia.pl [dostęp 2019-02-03].
  29. ↑ a b Emerytury, wiosnabiedronia.pl [dostęp 2019-02-03].
  30. ↑ Polityka rodzinna, wiosnabiedronia.pl [dostęp 2019-02-03].
  31. ↑ a b c Równość, wiosnabiedronia.pl [dostęp 2019-02-04].
  32. ↑ Szkoła, wiosnabiedronia.pl [dostęp 2019-02-04].
  33. ↑ Transformacja energetyczna, wiosnabiedronia.pl [dostęp 2019-02-04].
  34. ↑ Cyfrowa Polska, wiosnabiedronia.pl [dostęp 2019-02-04].
  35. ↑ Partycypacja obywatelska, wiosnabiedronia.pl [dostęp 2019-02-04].
  36. ↑ Nowoczesna przedsiębiorczość, wiosnabiedronia.pl [dostęp 2019-02-04].
  37. ↑ a b Świeckie państwo, wiosnabiedronia.pl [dostęp 2019-02-04].
  38. ↑ Opieka zdrowotna, wiosnabiedronia.pl [dostęp 2019-02-04].
  39. ↑ Prawa kobiet, wiosnabiedronia.pl [dostęp 2019-02-04].
  40. ↑ Kultura i media, wiosnabiedronia.pl [dostęp 2019-02-04].
  41. ↑ Komisja sprawiedliwości i pojednania, wiosnabiedronia.pl [dostęp 2019-02-04].
  42. ↑ Transport publiczny, wiosnabiedronia.pl [dostęp 2019-02-04].
  43. ↑ Osoby z niepełnosprawnością, wiosnabiedronia.pl [dostęp 2019-02-04].
  44. ↑ Deglomeracja, wiosnabiedronia.pl [dostęp 2019-02-04].
  45. ↑ a b c Szkoła, wiosnabiedronia.pl [dostęp 2019-02-03].
  46. ↑ 10 milionów mieszkań w Europie, wiosnabiedronia.pl [dostęp 2019-04-10].
  47. ↑ Bezpłatny transport dla młodych, wiosnabiedronia.pl [dostęp 2019-04-10].
  48. ↑ Wspólna polityka wizowa, wiosnabiedronia.pl [dostęp 2019-04-10].
  49. ↑ Zielony Pakt dla Europy, wiosnabiedronia.pl [dostęp 2019-04-10].
  50. ↑ Europejska Karta Kultury i Sportu, wiosnabiedronia.pl [dostęp 2019-04-10].
  51. ↑ Europejska Karta Praw Kobiet, wiosnabiedronia.pl [dostęp 2019-04-10].
  52. ↑ Prawo do niezależnego życia, wiosnabiedronia.pl [dostęp 2019-04-10].
  53. ↑ Europejski Fundusz Wolnych Mediów, wiosnabiedronia.pl [dostęp 2019-04-10].
  54. ↑ Wsparcie dla organizacji pozarządowych, wiosnabiedronia.pl [dostęp 2019-04-10].
  55. ↑ a b Tańsze leki, wiosnabiedronia.pl [dostęp 2019-04-10].
  56. ↑ Europejska ochrona zdrowia, wiosnabiedronia.pl [dostęp 2019-04-10].
  57. ↑ Sebastian Białach, Wiosna Biedronia powstała na gruzach starych partii Janusza Palikota, onet.pl, 4 lutego 2019 [dostęp 2019-02-05].
  58. ↑ Zespół Wiosna [dostęp 2019-02-03].
  59. ↑ Niech to się w końcu zmieni, czyli marzenia Biedronia, oko.press, 3 lutego 2019 [dostęp 2019-02-03].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Wiosna_(partia_polityczna)&oldid=71643100”