Wiosna (partia polityczna)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Wiosna Roberta Biedronia
Ilustracja
Skrót Wiosna
Prezes Robert Biedroń
Data założenia 3 lutego 2019[a]
Adres siedziby ul. Wołoska 3,
02-675 Warszawa
Ideologia polityczna socjaldemokracja, zielona polityka, feminizm, proeuropeizm, antyklerykalizm
Poglądy gospodarcze państwo opiekuńcze
Młodzieżówka Przedwiośnie
Barwy      fiolet      pomarańcz
Obecni posłowie
0 / 460
Obecni senatorowie
0 / 100
Obecni eurodeputowani
0 / 51
Obecni radni wojewódzcy
0 / 552
Commons Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa
Robert Biedroń, prezes partii

Wiosna Roberta Biedronia (Wiosna) – polska centrolewicowa partia polityczna, której powstanie ogłoszono 3 lutego 2019 podczas konwentu założycielskiego. Partia została zarejestrowana 29 czerwca 2018 pod nazwą Kocham Polskę. Podczas konwentu założycielskiego przyjęła nazwę „Wiosna”, a jej prezesem został Robert Biedroń (zastępując Monikę Gotlibowską). Charakter ideowy ugrupowania jest socjalny gospodarczo i liberalny światopoglądowo; postulaty ugrupowania są również antyklerykalne, feministyczne i proekologiczne[1][2][3].

Historia[edytuj | edytuj kod]

W maju 2018 współpracujący z ówczesnym prezydentem Słupska Robertem Biedroniem Monika Gotlibowska, Diana Mróz i Sławomir Szymczak złożyli wniosek o rejestrację partii Kocham Polskę, którą sąd wpisał do ewidencji 29 czerwca tego samego roku[4][5]. We wrześniu 2018 Robert Biedroń, nieubiegający się o reelekcję na prezydenta Słupska, zainicjował cykl 40 spotkań pt. „Burza Mózgów”, w ramach którego podjął dyskusje z mieszkańcami polskich miast na temat ich preferowanych reform politycznych i zapowiedział, że wypracowane podczas spotkań postulaty będą stanowić element programu jego nowego projektu politycznego. Wniosek o zmianę nazwy partii z „Kocham Polskę” na nazwę „Wiosna” wpłynął do sądu już 21 grudnia 2018, natomiast w kolejnym wniosku z 23 stycznia 2019 zaproponowano pełną nazwę „Wiosna Roberta Biedronia”[6] (nazwy te zarejestrowano odpowiednio 8 i 11 lutego 2019). 3 lutego 2019 na warszawskim Torwarze odbyła się konwencja założycielska ugrupowania, na którym nowa nazwa została upubliczniona[7]. W przedterminowych wyborach prezydenta Gdańska (miesiąc później) partia poparła (podobnie jak najsilniejsze ugrupowania centrowe) kandydaturę Aleksandry Dulkiewicz (która zwyciężyła w I turze)[8].

Program polityczny[edytuj | edytuj kod]

Program gospodarczy[edytuj | edytuj kod]

  • Stopniowe podwyższanie pensji minimalnej do 2700 zł w 2020 roku, do 3000 zł w 2021 roku oraz do 3500 zł w 2024 roku, przy czym do 2028 ma zostać trwale powiązana ze średnią krajową na poziomie 60% średniej pensji[9].
  • Minimalna emerytura wynosząca 1600 złotych (nieopodatkowana)[10].
  • Likwidacja ZUS i KRUS, oraz przeniesienie ich kompetencji do administracji skarbowej[10].
  • Zniesienie ograniczeń dotyczących matek i ojców samodzielnie wychowujących dzieci w ramach programu Rodzina 500 plus[11].
  • Zagwarantowanie równości płac dla kobiet i mężczyzn pracujących na tym samym stanowisku[12].
  • Minimalna pensja dla nauczycieli wynosząca 3500 zł, a dla najlepszych dyplomowanych i profesorów oświaty – 6000–7000 zł[13].
  • Odejście od gospodarki opartej na węglu do 2035 roku poprzez zapoczątkowanie programu stworzenia sektora odnawialnych źródeł energii na 200 tysięcy miejsc pracy z programem dostosowawczym dla górników oraz pracowników elektrowni[14].
  • Cyfryzacja administracji, bezpłatny dostęp do Internetu w całym kraju[15].
  • Ogólnopolski budżet partycypacyjny[16].
  • Rozliczanie firm przez Internet, inkubator start-upów w każdej gminie, jednolite interpretacje podatkowe[17].
  • Likwidacja Funduszu Kościelnego, opodatkowanie Kościoła[18].

Program społeczny[edytuj | edytuj kod]

  • Gwarancja dostępu do lekarza specjalisty w ciągu 30 dni[19].
  • Legalizacja małżeństw osób tej samej płci[12].
  • Wprowadzenie instytucji rejestrowanego związku partnerskiego[12].
  • Gwarancja prawa kobiet do aborcji na żądanie do 12 tygodnia ciąży, pełne finansowanie in vitro, ściąganie alimentów jako zaległości podatkowych[20].
  • Bezpłatny wstęp do wszelkich instytucji kultury w całej Polsce w każdą niedzielę[21].
  • Powołanie Komisji Sprawiedliwości i Pojednania, która miałaby „zbadać nadużycia prawa przez funkcjonariuszy publicznych w latach 2015–2019”[22].
  • Autobus w każdej gminie[23].
  • Wsparcie asystentów, edukacja włączająca i wyższe o 500 zł świadczenia dla osób z niepełnosprawnością[24].
  • Deglomeracja urzędów i instytucji publicznych[25].

Zmiany w szkolnictwie[edytuj | edytuj kod]

  • Wprowadzenie do programu nauczania wiedzy o najnowszych technologiach, zmianach klimatycznych, profilaktyce zdrowotnej, językach programowania, „cyberbezpieczeństwie” oraz rozpoznawaniu tzw. fake newsów[26].
  • Wprowadzenie nowoczesnej edukacji seksualnej oraz obowiązkowej edukacji przeciwko przemocy w szkołach każdego rodzaju[26].
  • Podwojenie liczby lekcji języka angielskiego oraz danie wyboru jednego przedmiotu prowadzonego całkowicie w języku angielskim dla uczniów szkół ponadpodstawowych[26].
  • Wycofanie religii ze szkół[18].

Program dla Unii Europejskiej[edytuj | edytuj kod]

  • 10 milionów mieszkań w Unii Europejskiej[27].
  • Bezpłatny transport lądowy dla osób do 26 roku życia na terenie całej Unii[28].
  • Jednolity paszport europejski zamiast paszportów krajowych od 2022 roku[29].
  • Odejście od węgla do 2050 roku[30].
  • Wprowadzenie Europejskiej Karty Kultury i Sportu[31].
  • Wprowadzenie Europejskiej Karty Praw Kobiet[32].
  • Wdrożenie konwencji o prawach osób z niepełnosprawnościami[33].
  • Wsparcie finansowe dla mediów promujących demokrację i patrzących władzy na ręce[34].
  • Większe środki na granty dla organizacji pozarządowych[35].
  • Wdrożenie konwencji o prawach osób z niepełnosprawnościami[36].
  • Stworzenie listy leków kluczowych, które muszą być tak samo dostępne we wszystkich państwach członkowskich[37].
  • Zapewnienie dostępu do leków w cenie stosownej do zarobków obywateli danych krajów[37].
  • Europejski Program Walki z Rakiem[38].

Struktura i działacze[edytuj | edytuj kod]

 Z tym tematem związana jest kategoria: Politycy partii Wiosna.

W partii Wiosna działają politycy zaliczani do różnych nurtów tzw. progresywnych (lewicowych i centrolewicowych). Z Wiosną związało się wielu dawnych działaczy Ruchu Palikota i Twojego Ruchu[39], częściowo także SLD (m.in. Krzysztof Gawkowski, Paulina Piechna-Więckiewicz i Grzegorz Pietruczuk) i Zielonych oraz lokalnie Partii Razem czy Nowoczesnej, jak również osoby wcześniej niezaangażowane politycznie (m.in. Maciej Gdula, Karolina Hamer, Krzysztof Śmiszek i Sylwia Spurek)[40][41].

Władze partii[edytuj | edytuj kod]

Prezes:

Wiceprezesi:

  • Marcin Anaszewicz
  • Gabriela Morawska-Stanecka

Sekretarz:

Skarbnik:

  • Monika Gotlibowska

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Data konwencji założycielskiej – rejestracja partii nastąpiła już w 2018.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Jacek Liberski, Nie każdy czeka na wiosnę. Robert Biedroń nie rozumie, że znowu jesteśmy w punkcie wyjścia, natemat.pl, 4 lutego 2019 [dostęp 2019-02-09].
  2. ↑ Łukasz Rogojsz, Wiosna Roberta Biedronia. Polityczna złota rybka, której boją się rekiny [ANALIZA], gazeta.pl, 3 lutego 2019 [dostęp 2019-02-09].
  3. ↑ Kamil Fejfer, Fejfer: Wiosna Biedronia, czyli partia „dosyć” lewicowa [OPINIA], wp.pl, 6 lutego 2019 [dostęp 2019-02-09].
  4. ↑ Pozycja 38507, Monitor Sądowy i Gospodarczy nr 172/2018, 5 września 2018.
  5. ↑ Andrzej Stankiewicz, Skrywana partia Biedronia, onet.pl, 7 grudnia 2018 [dostęp 2019-02-02].
  6. ↑ Marcin Dobski, Wiosna nie nadejdzie? Kolejne zawirowania i wątpliwości wokół partii Biedronia, polskieradio24.pl, 10 lutego 2019 [dostęp 2019-02-11].
  7. ↑ Wiosna Biedronia w Warszawie. Polityk ogłosił na Torwarze program i nazwę partii, naszemiasto.pl, 3 lutego 2019 [dostęp 2019-02-03].
  8. ↑ Robert Biedroń udzielił poparcia Dulkiewicz w wyborach w Gdańsku. „Marzę o ty, żeby polityka Pawła Adamowicza była kontynuowana”, wpolityce.pl, 25 lutego 2019 [dostęp 2019-03-14].
  9. ↑ Godna praca, wiosnabiedronia.pl [dostęp 2019-02-03].
  10. ↑ a b Emerytury, wiosnabiedronia.pl [dostęp 2019-02-03].
  11. ↑ Polityka rodzinna, wiosnabiedronia.pl [dostęp 2019-02-03].
  12. ↑ a b c Równość, wiosnabiedronia.pl [dostęp 2019-02-04].
  13. ↑ Szkoła, wiosnabiedronia.pl [dostęp 2019-02-04].
  14. ↑ Transformacja energetyczna, wiosnabiedronia.pl [dostęp 2019-02-04].
  15. ↑ Cyfrowa Polska, wiosnabiedronia.pl [dostęp 2019-02-04].
  16. ↑ Partycypacja obywatelska, wiosnabiedronia.pl [dostęp 2019-02-04].
  17. ↑ Nowoczesna przedsiębiorczość, wiosnabiedronia.pl [dostęp 2019-02-04].
  18. ↑ a b Świeckie państwo, wiosnabiedronia.pl [dostęp 2019-02-04].
  19. ↑ Opieka zdrowotna, wiosnabiedronia.pl [dostęp 2019-02-04].
  20. ↑ Prawa kobiet, wiosnabiedronia.pl [dostęp 2019-02-04].
  21. ↑ Kultura i media, wiosnabiedronia.pl [dostęp 2019-02-04].
  22. ↑ Komisja sprawiedliwości i pojednania, wiosnabiedronia.pl [dostęp 2019-02-04].
  23. ↑ Transport publiczny, wiosnabiedronia.pl [dostęp 2019-02-04].
  24. ↑ Osoby z niepełnosprawnością, wiosnabiedronia.pl [dostęp 2019-02-04].
  25. ↑ Deglomeracja, wiosnabiedronia.pl [dostęp 2019-02-04].
  26. ↑ a b c Szkoła, wiosnabiedronia.pl [dostęp 2019-02-03].
  27. ↑ 10 milionów mieszkań w Europie, wiosnabiedronia.pl [dostęp 2019-04-10].
  28. ↑ Bezpłatny transport dla młodych, wiosnabiedronia.pl [dostęp 2019-04-10].
  29. ↑ Wspólna polityka wizowa, wiosnabiedronia.pl [dostęp 2019-04-10].
  30. ↑ Zielony Pakt dla Europy, wiosnabiedronia.pl [dostęp 2019-04-10].
  31. ↑ Europejska Karta Kultury i Sportu, wiosnabiedronia.pl [dostęp 2019-04-10].
  32. ↑ Europejska Karta Praw Kobiet, wiosnabiedronia.pl [dostęp 2019-04-10].
  33. ↑ Prawo do niezależnego życia, wiosnabiedronia.pl [dostęp 2019-04-10].
  34. ↑ Europejski Fundusz Wolnych Mediów, wiosnabiedronia.pl [dostęp 2019-04-10].
  35. ↑ Wsparcie dla organizacji pozarządowych, wiosnabiedronia.pl [dostęp 2019-04-10].
  36. ↑ Prawo do niezależnego życia, wiosnabiedronia.pl [dostęp 2019-04-10].
  37. ↑ a b Tańsze leki, wiosnabiedronia.pl [dostęp 2019-04-10].
  38. ↑ Europejska ochrona zdrowia, wiosnabiedronia.pl [dostęp 2019-04-10].
  39. ↑ Sebastian Białach, Wiosna Biedronia powstała na gruzach starych partii Janusza Palikota, onet.pl, 4 lutego 2019 [dostęp 2019-02-05].
  40. ↑ Zespół Wiosna [dostęp 2019-02-03].
  41. ↑ Niech to się w końcu zmieni, czyli marzenia Biedronia, oko.press, 3 lutego 2019 [dostęp 2019-02-03].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Wiosna_(partia_polityczna)&oldid=56424182”