Martin’s Cave
36°07′24″N 5°20′29″W/36,123250 -5,341444 Sala ze stalagnatami (2009) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Terytorium zamorskie | |
| Położenie | |
| Długość |
34 m |
| Wysokość otworów |
170-179 m n.p.m. |
| Data odkrycia |
1821 |
| Odkrywca |
Martin |
| Ochrona i dostępność |
zamknięta |
Położenie na mapie Gibraltaru  | |
| 36°07′24″N 5°20′29″W/36,123250 -5,341444
| |
Martin’s Cave – jaskinia na Gibraltarze w Skale Gibraltarskiej, zamieszkała przez ludzi w paleolicie[1], w czasach nowożytnych odkryta w 1821 roku.
Historia odkrycia[edytuj | edytuj kod]
Jaskinia była zamieszkiwana przez ludzi w paleolicie[1] (w jaskini zachowała się sztuka naskalna kultury solutrejskiej[2]). Znana była także w średniowieczu[3]. W czasach współczesnych jaskinia miała zostać odkryta przez żołnierza artylerii w 1821 roku[3], na którego cześć nazwano jaskinię[1]. George Palao uważał, że pierwsza eksploracja jaskini nastąpiła w 1840 przez kapitana Webbera-Smitha[4]. Dla ułatwienia dojścia jaskini utworzono ścieżkę nazwaną Martin's Path[1]. W jaskini znaleziono pozostałości bytności człowieka, fragmenty ceramiki, ostrza, krzemienie, szczątki ptaków, ryb[3] i gadów[4]. W 1867 roku kapitan Frederick Brome[4] znalazł w jaskini miedzianą płytkę o wymiarach 41x41 mm pochodzącą z około 1160 roku[5]; płytka o nieznanym przeznaczeniu jest pokryta wielobarwną emalią z wizerunkiem ptakokształtnego potwora, została podarowana Muzeum Brytyjskiemu w 1867 roku wraz z innymi przedmiotami znalezionymi w jaskini (3 klamry, 2 miecze i 1 pochwa[6]) przez znalazcę[5].
Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]
Jaskinia znajduje się we wschodniej części Skały Gibraltarskiej[3] (duże wejście znajduje się od strony morza[1]), około 170[1]–179 m n.p.m.[3] Maksymalna długość jaskini wynosi około 34 metry[3]. We wnętrzu znajduje się duża sala ze spągiem opadającym ku zachodowi[1], a w niej kilka stalagnatów oraz małe stalaktyty i stalagmity[1]. Obecnie strop jaskini jest dosyć suchy[1].
Jaskinia była zamieszkiwana przez nietoperze[7], w latach 60. XX wieku populację oszacowano na 5 000 osobników podkasańca zwyczajnego i 1000 osobników nocka dużego[7], w 1969 roku stwierdzono również występowanie borowca wielkiego[4], jednak nie stwierdzono obecności żadnych nietoperzy podczas badań w grudniu 2002 roku[7]. Możliwe, że nietoperze zostały wypłoszone przez ludzi palących ogniska w jaskini; w ramach ograniczenia dostępu do niej kilkukrotnie zamontowano kratę przed wejściem, która jednak była niszczona[7].
Przy wejściu rośnie kilka paproci, m.in. adiantum właściwe[4].
Galeria[edytuj | edytuj kod]
-
Obraz Fritza Bambergera przedstawiający wnętrze jaskini (1850) -
Grafika z wnętrzem jaskini (1879) -
Krata przed wejściem (2013) -
Wejście (2013)
-
Algi na ścianie (2013) -
Światło słoneczne w jaskini (2013)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h i Martin’s Cave– Palaeolithic occupation site. Also Neolithic and Medieval site [online], Gibraltar Ministry of Heritage [dostęp 2023-04-18] (ang.).
- ↑ Gibraltar Neanderthal caves… 2000 ↓, s. 127.
- ↑ a b c d e f Provost's Guide to Gibraltar, London – Gibraltar: Provost & Co. – Chronicle Office, 1871, s. 24 (ang.).
- ↑ a b c d e Gibraltar Neanderthal caves… 2000 ↓, s. 884.
- ↑ a b plaque. British Museum [online], The British Museum [dostęp 2023-04-18] (ang.).
- ↑ Collections Online. British Museum [online], www.britishmuseum.org [dostęp 2023-04-18].
- ↑ a b c d Gibraltar Neanderthal caves… 2000 ↓, s. 842.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Gibraltar Neanderthal caves and environments. World Heritage Site Nomination. circa 2020. [dostęp 2023-04-18].