Martin Christoffel

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Martin Christoffel
Data i miejsce urodzenia

2 września 1922
Bazylea

Data i miejsce śmierci

3 kwietnia 2001
Küttigen

Obywatelstwo

Szwajcaria

Tytuł szachowy

IM (1952)

Christoffel (prawo)
(Groningen, 1946)

Martin Christoffel (ur. 2 września 1922 w Bazylei, zm. 3 kwietnia 2001 w Küttigen) – szwajcarski szachista, mistrz międzynarodowy od 1952 roku.

Kariera szachowa[edytuj | edytuj kod]

Wielokrotnie startował w finałach indywidualnych mistrzostw Szwajcarii, czterokrotnie zdobywając złote medale, w latach 1943, 1945, 1948 i 1952[1]. Odniósł kilka sukcesów w turniejach międzynarodowych, m.in. II m. w Londynie (1946, za Maxem Euwem, przed m.in. Arnoldem Denkerem i George'em Alanem Thomasem), dz. III m. w Lucernie (1950, za Hermanem Pilnikiem i Maxem Euwem) oraz II m. w Zurychu (1952). W 1951 r. wystąpił w międzypaństwowym meczu przeciwko Republice Federalnej Niemiec, dwukrotnie zwyciężając Lothara Schmida.

W roku 1988 przegrał partię pokazową z mistrzem świata Garrim Kasparowem, który w rezultacie uzyskał liczbę Morphy’ego równą 4[2]. Kolejne sukcesy odniósł w kategorii "weteranów" (zawodników powyżej 60. roku życia), w latach 1990, 1991, 1992 i 1994 czterokrotnie zdobywając tytuł mistrza Szwajcarii w tej kategorii wiekowej.

Znaczące rezultaty osiągał również w grze korespondencyjnej, będąc reprezentantem kraju na 9., 10. i 11. olimpiadzie. W 1989 r. Międzynarodowa Federacja Szachowej Gry Korespondencyjnej przyznała mu tytuł mistrza międzynarodowego, natomiast w 2000 – tytuł mistrza międzynarodowego seniora (SIM).

Jako działacz pracował w strukturach Szwajcarskiej Federacji Szachowej.

Według retrospektywnego systemu rankingowego Chessmetrics, najwyżej sklasyfikowany był w styczniu 1947 r., zajmował wówczas 110. miejsce na świecie[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]