Max Euwe
| Max Euwe | |
 Max Euwe, Amsterdam 1975 |
|
| Państwo |  Holandia |
| Data i miejsce urodzenia | 20 maja 1901 Amsterdam |
| Data i miejsce śmierci | 26 listopada 1981 Amsterdam |
| Tytuł szachowy | arcymistrz (1950) |
 Holenderscy arcymistrzowie szachowi |
|
Max (Machgielis) Euwe (ur. 20 maja 1901 w Amsterdamie, zm. 26 listopada 1981 w Amsterdamie) – szachista holenderski, piąty mistrz świata w szachach (w latach 1935–1937), prezydent Międzynarodowej Federacji Szachowej w latach 1970–1978.
Spis treści
Życiorys[edytuj]
Dr Max Euwe studiował matematykę na amsterdamskim uniwersytecie, następnie uczył matematyki, początkowo w Rotterdamie, później w żeńskim liceum w Amsterdamie.
Przez wiele lat Euwe był najsilniejszym szachistą holenderskim. W 1921 roku został po raz pierwszy mistrzem Holandii, do roku 1955 zdobył łącznie 12 złotych medali w indywidualnych mistrzostwach kraju. 15 grudnia 1935 roku po rozegraniu trzydziestu partii w ciągu osiemdziesięciu dni w trzynastu różnych miejscowościach pokonał ówczesnego mistrza świata Aleksandra Alechina. To zwycięstwo spowodowało ogromny wzrost popularności szachów w Holandii.
W 1937 roku Euwe przegrał w meczu rewanżowym z Alechinem. Po śmierci Alechina część środowiska szachowego przypisywała Euwemu prawo do tytułu mistrza świata, jednak Euwe zdecydował się na udział w turnieju, wyłaniającym kolejnego mistrza świata. Turniej z udziałem pięciu pretendentów odbył się w 1948 roku i zakończył zwycięstwem Michaiła Botwinnika, Euwe zajął ostatnie miejsce.
W latach 1970–1978 dr Euwe był prezydentem Międzynarodowej Federacji Szachowej (FIDE). Odegrał ważną mediacyjną rolę przy organizacji sławnego meczu Borys Spasski–Bobby Fischer (1972). Według systemu Chessmetrics, najwyższy ranking w karierze osiągnął w styczniu 1936 r., z wynikiem 2769 zajmował wówczas 1. miejsce na świecie[1].
Euwe był autorem wielu książek o tematyce szachowej, wśród których najsławniejsze to Oordeel en Plan (Licz i planuj) i seria poświęcona szachowym otwarciom. Miasto Amsterdam uhonorowało swojego sławnego mieszkańca nazywając jeden z placów jego imieniem. W pobliżu tego placu znajduje się Centrum Maksa Euwego, w którym mieści się szachowa biblioteka i muzeum. Pomiędzy 1987 a 1996 r. rozegrano 10 turniejów poświęconych jego pamięci[2].
Komponował również kompozycje szachowe, oto przykładowa dwuchodówka:
| a | b | c | d | e | f | g | h | ||
| 8 |
      |
8 | |||||||
| 7 | 7 | ||||||||
| 6 | 6 | ||||||||
| 5 | 5 | ||||||||
| 4 | 4 | ||||||||
| 3 | 3 | ||||||||
| 2 | 2 | ||||||||
| 1 | 1 | ||||||||
| a | b | c | d | e | f | g | h | ||
mat w 2 posunięciach
Rozwiązanie: [1.Hd6!]
(zaznacz tekst pomiędzy nawiasami, aby zobaczyć rozwiązanie)
Mecze Euwego o mistrzostwo świata[edytuj]
| Rok | Przeciwnik | Wynik |
|---|---|---|
| 1935 | Alechin | wygrana (+9-8=13) |
| 1937 | Alechin | przegrana (+4-10=11) |
| 1948 | turniej | 5. miejsce |
| W nawiasach: liczba wygranych, przegranych i zremisowanych partii. | ||
Publikacje[edytuj]
- Max Euwe – From My Games, 1920 – 1937 (Dover, 1975);
- Max Euwe – Euwe w serii Weltgeschichte des Schachs series (Verlag Dr. E. Wildhagen, 1959).
Przypisy
- ↑ Chessmetrics Player Profile: Max Euwe. [dostęp 2009-08-02].
- ↑ Euwe Jubilee and Memorials. [dostęp 2009-08-02].
Bibliografia[edytuj]
- W.Litmanowicz, J. Giżycki, „Szachy od A do Z”, tom I, Warszawa 1986, s. 234–237
- Biography – Max Euwe (ang.)
Linki zewnętrzne[edytuj]
- Max Euwe – wybrane partie szachowe (ang.)
- Max Euwe Centrum (niderl. • ang. • niem.)
| Poprzedni Aleksander Alechin |
Mistrz świata w szachach 1935 – 1937 |
Następny Aleksandr Alechin |
| Poprzedni Folke Rogard |
Prezydent FIDE 1970 – 1978 |
Następny Fridrik Ólafsson |
|
||||||||||||||||||||
