Marusarzowa Przełączka
 Żabia Czuba, Żabi Szczyt Niżni, Marusarzowa Przełączka, Marusarzowa Turnia i Owcza Przełęcz widziane znad południowego brzegu Morskiego Oka (dokładniejszy opis) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Wysokość |
2060 m n.p.m. |
| Pasmo | |
| Sąsiednie szczyty | |
Położenie na mapie Karpat  | |
Położenie na mapie Tatr  | |
 49°11′44,0″N 20°05′03,7″E/49,195556 20,084361
| |
Marusarzowa Przełączka (słow. Ondrejova štrbina[1], ok. 2060 m) – głęboko wcięta, wąska przełęcz w Żabiej Grani (Žabí hrebeň) w Tatrach Wysokich. Znajduje się na granicy polsko-słowackiej i oddziela Marusarzową Turnię (Ondrejova veža, 2075 m) od Apostoła VII[2].
Z przełęczy w kierunku Morskiego Oka w Dolinie Rybiego Potoku schodzi Marusarzowy Żleb (Ondrejov žľab). Na wschodnią stronę do Doliny Żabich Stawów Białczańskich opada płytki żlebek, nieco poniżej przełęczy uchodzący na wielkie trawniki[2].
Nazwa przełęczy oraz pobliskiej turni została wprowadzona w 1954 r. dla uczczenia pamięci Jędrzeja Marusarza, górala, przewodnika tatrzańskiego i ratownika górskiego[3].
Taternictwo
[edytuj | edytuj kod]Pierwsze odnotowane wejście – 26 lipca 1905 r., Janusz Chmielowski, Károly Jordán z przewodnikiem Jędrzejem Marusarzem, podczas wejścia na Żabi Szczyt Niżni[3]. Od Czarnego Stawu pod Rysami przez Owczy Upłaz i Marusarzowy Żleb prowadzi łatwe (0- w skali tatrzańskiej) wyjście na Marusarzową Przełączkę. Znane było jeszcze w czasach przedturystycznych[2]. Obecnie jednak cały ten rejon znajduje się w zamkniętym dla turystów i taterników obszarze ochrony ścisłej Tatrzańskiego Parku Narodowego[4]. Taternictwo można uprawiać na południe od Białczańskiej Przełęczy, dla turystów cała Żabia Grań jest niedostępna[5].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych [online] [dostęp 2020-05-26] [zarchiwizowane z adresu 2006-09-24].
- ↑ a b c Władysław Cywiński, Grań Żabiego, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 1999, ISBN 83-7104-024-5.
- ↑ a b Witold Henryk Paryski, Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Żabia Przełęcz Wyżnia – Żabia Czuba, t. 7, Warszawa: Sport i Turystyka, 1954.
- ↑ Turystyczna mapa Słowacji [online] [dostęp 2020-02-11].
- ↑ Dozwolone rejony wspinaczkowe w TPN [online] [dostęp 2020-05-10].