Maszyna licząco-analityczna
Maszyny licząco-analityczne (ang. tabulating machines) – urządzenia liczące i wspomagające obliczenia, które używały stosowane w technice karty perforowane (dziurkowane). Wyróżnia się wśród nich:
- perforatory (dziurkarki) kart, służące do wybijania dziurek w kartach w odpowiedni sposób (ręczne, automatyczne) i wyprowadzania wyników,
- reproducery kart, służące do kopiowania kart już wydziurkowanych,
- sortery/kolatory, służące do rozdzielania kart na grupy,
- tabulatory, służące do obliczania i drukowania zestawień[1],
- kalkulatory, służące do wykonywania obliczeń arytmetycznych, np. Odra 1103,
- czytniki kart perforowanych, służące do wprowadzania danych.
Za wynalazcę maszyn licząco-analitycznych uchodzi Herman Hollerith, który zastosował je po raz pierwszy w roku 1890 do opracowania spisu ludności USA.
Przebieg obliczeń na kartach perforowanych[2][3]:
- dane do obliczeń zostają zamienione na karty przy pomocy perforatora (z ewentualną kontrolą poprawności na maszynie kontrolującej),
- karty dzielone są na grupy według podanych cech na sorterze/kolatorze,
- tabulator dokonuje obliczeń na każdej z grup, drukując ich zestawienie.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ tabulator – Wielki słownik W. Doroszewskiego PWN [online], sjp.pwn.pl [dostęp 2023-06-25] (pol.).
- ↑ L. Kerner, Maszyny Powersa i system kart dziurkowanych, „Przegląd Organizacji”, 5 (6), Polona, 1930, s. 152-157 [dostęp 2023-06-17] (pol.).
- ↑ Józef Polski, System kart dziurkowanych "Hollerith" w przedsiębiorstwie górniczym, „Przegląd Organizacji”, 6 (10), Polona, 1931, s. 341-348 [dostęp 2023-06-25] (pol.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- L. Kerner, Maszyny Powersa i system kart dziurkowanych, „Przegląd Organizacji”, 5 (6), Polona, 1930, s. 152-157 [dostęp 2023-06-17] (pol.).
Encyklopedia internetowa (unit record equipment):