Matko Mandić
| |
| Data i miejsce urodzenia |
28 września 1849 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
13 maja 1915 |
| Zawód, zajęcie |
polityk, duchowny, dziennikarz, publicysta |
Matko Mandić (ur. 28 września 1849 w Mihotići, zm. 13 maja 1915 w Trieście) – chorwacki polityk, duchowny, dziennikarz i publicysta[1][2].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Odbył studia teologiczne w Gorycji i Trieście oraz studia przyrodnicze w Pradze, które ukończył w 1879 roku[1]. W 1874 roku przyjął święcenia kapłańskie[2].
Od 1883 roku był redaktorem triesteńskiego czasopisma Naša sloga, które od 1899 roku było publikowane w Puli. W 1907 roku założył pismo Balkan, będący jedynym chorwackim dziennikiem w Trieście. Był także redaktorem naczelnym słoweńskiego pisma Edinost. Był działaczem chorwackiego odrodzenia narodowego na Istrii[1]. W latach 1889–1915 zasiadał w sejmie Margrabstwa Istrii[1], przemawiając w nim wyłącznie po chorwacku[2]. W latach 1907–1911 był wybierany do austriackiej Rady Państwa. Opowiadał się za równością Chorwatów, Słoweńców i Włochów na Istrii[1].
Wybrane publikacje[edytuj | edytuj kod]
(opracowano na podstawie materiału źródłowego[2])
- O šolstvu v Istri, govor u Istarskom saboru (1896)
- Soči (saborske interpelacije Proti germanizaciji na Primorskem) (1908)
- Proti sistemu germaniziranja (1909)