Matt Gilroy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Matt Gilroy
Ilustracja
Matt Gilroy w barwach Tampa Bay Lightning (2011)
Data i miejsce urodzenia

20 lipca 1984
Mineola

Obywatelstwo

Stany Zjednoczone

Wzrost

188 cm

Pozycja

obrońca

Uchwyt

prawy

Matthew J. Gilroy (ur. 20 lipca 1984 w Mineola) – amerykański hokeista, reprezentant Stanów Zjednoczonych, olimpijczyk, trener.

Kariera hokejowa[edytuj | edytuj kod]

W młodości uprawiał także lacrosse. W hokeju na lodzie początkowo grał w lidze EJHL. Od 2005 do 2009 przez cztery sezony występował w akademickiej lidze NCAA w barwach zespołu z Uniwersytetu Bostońskiego, a w ostatniej edycji był kapitanem drużyny. Od 2009 grał w NHL, najpierw przez dwa lata w New York Rangers[1], a potem w innych klubach, a ponadto w lidze AHL. W czerwcu 2014 przeszedł do rosyjskiego klubu Atłanta Mytiszczi w rozgrywkach KHL[2]. Rok potem został zawodnikiem Spartaka Moskwa[3]. Po dwóch sezonach tamże, od lipca 2017 był zawodnikiem fińskiego Jokeritu, także w KHL[4]. W maju 2018 podpisał kontrakt ze szwajcarskim Rapperswil-Jona Lakers[5]. Po sezonie w kwietniu 2019 odszedł z klubu[6].

W barwach reprezentacji seniorskiej Stanów Zjednoczonych uczestniczył w turniejach mistrzostw świata edycji 2010, zimowych igrzysk olimpijskich 2018.

Po zakończeniu kariery zawodniczej został asystentem trenera w drużynie 14UAAA klubu Los Angeles Kings.

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Mineola jako jedno z siedmiu dzieci Franka (koszykarza)[7], draftowany do NBA przez Philadelphia 76ers[8]) i Peggy[9]. Jego z jego braci, Frank Jr., był koszykarzem

W swojej karierze Matt Gillroy występował z numerem 97 dla upamiętnienia swojego brata Timmy’ego, który w wieku ośmiu lat poniósł śmierć w wyniku upadku z roweru (do tego czasu obaj bracia używali numerów 97 i 98)[7].

Żonaty z Jenny Taft (ur. 1987, córka hokeisty Johna Tafta, reprezentanta USA, olimpijczyka z 1976), osobowością telewizyjną stacji Fox Sports 1[10].

Matt Gilroy w barwach Boston University (2009)
Matt Gilroy w barwach Atłant Mytiszczi (2014)

Sukcesy[edytuj | edytuj kod]

Klubowe
  • Mistrzostwo NCAA (Hockey East): 2006, 2009 z Boston University Terriers
  • Mistrzostwo NCAA: 2009 z Boston University Terriers
Indywidualne
  • NCAA 2006/2007:
    • Drugi skład gwiazd (East)
    • Pierwszy skład gwiazd (Hockey East)
  • NCAA 2007/2008:
    • Pierwszy skład gwiazd Amerykanów (East)
    • Pierwszy skład gwiazd (Hockey East)
  • NCAA 2008/2009:
    • Pierwszy skład gwiazd Amerykanów (East)
    • Pierwszy skład gwiazd (Hockey East)
    • Najlepszy obrońca NCAA (New England)
    • Skład Gwiazd NCAA (New England) D1
    • Walter Brown Award NCAA (New England)
    • Hobey Baker Award – najlepszy zawodnik kolegialny NCAA
  • Mistrzostwa Świata w Hokeju na Lodzie 2010/Elita:
    • Pierwsze miejsce w klasyfikacji strzelców wśród obrońców turnieju: 3 gole[11]
    • Trzecie miejsce w klasyfikacji kanadyjskiej wśród obrońców turnieju: 4 punkty
  • KHL (2014/2015):
  • KHL (2015/2016):
    • Najlepszy obrońca tygodnia – 20 września 2015
  • KHL (2016/2017):
    • Mecz Gwiazd KHL
    • Trzecie miejsce w klasyfikacji asystentów wśród obrońców w sezonie zasadniczym: 31 asyst
    • Drugie miejsce w klasyfikacji kanadyjskiej wśród obrońców sezonie zasadniczym: 38 punktów
  • KHL (2017/2018):
    • Czwarte miejsce w klasyfikacji asystentów w fazie play-off: 10 asyst
    • Pierwsze miejsce w klasyfikacji asystentów wśród obrońców w fazie play-off: 10 asyst
    • Pierwsze miejsce w klasyfikacji kanadyjskiej wśród obrońców w fazie play-off: 11 punktów

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]