Mawashi geri
Mawashi-geri (jap. 回し蹴り ) można przetłumaczyć jako „cios z półobrotu”, chociaż poprawną nazwą jest kopnięcie okrężne[1][2]. Jest to kopnięcie używane w japońskich sztukach walki[3][4][5].
Technika
[edytuj | edytuj kod]Mawashi-geri może być wykonany z różnych pozycji i istnieje kilka metod jego poprawnego wykonania[6][7]. Technika używana jest głównie w Karate, Jujutsu, Kenpo itp.[8][9][10] Częścią jej wykonania, która zawsze jest stała, jest to, że kopnięcie jest wykonywane do wewnątrz i pod kątem, co najmniej równolegle do płaszczyzny maty, do 45 stopni w górę. Jest to uderzenie boczne powierzchnią stopy. W idealnej sytuacji stopa znajdująca się na ziemi podczas kopnięcia wskazuje bezpośrednio od przeciwnika, ale od 90 do 45 stopni odchyłu może być również akceptowalne[11][12][13].
Warianty
[edytuj | edytuj kod]Jeśli mawashi-geri zostanie wyprowadzony przez nogę wykroczną, rozpoczyna ona ruch z ziemi, przesuwając się na pozycję z ugiętym kolanem wskazującym na obszar gdzie ma sięgnąć uderzenie. Bez zatrzymywania, noga obraca się do wewnątrz pod dowolnym kątem, w którym zostanie wyprowadzone kopnięcie, a na końcu, noga zostaje wyrzucona aby uderzyć przeciwnika, po czym natychmiast wraca na matę[potrzebny przypis].
Jeśli kopnięcie jest wyprowadzane z nogi zakrocznej, możliwy jest inny wariant. Noga zakroczna podnosi się ze zgiętym kolanem skierowanym w bok, a całe ciało obraca się, w momencie gdy kolano obraca się do przodu. Obrót ciała i boczny ruch nogi zwiększają pęd nogi, który porusza się w taki sam sposób jak w wypadku kopnięcia wyprowadzanego przez nogę wykroczną[potrzebny przypis].
Ostatnia możliwa zmiana dotyczy samej stopy. Można albo uderzyć podbiciem stopy (z kostką i palcami zadartymi), albo poduszką stopy (kostki i palce odgięte). Ewentualnie można całkowicie zrezygnować z używania stopy i zamiast tego uderzyć golenią[potrzebny przypis].
Cele
[edytuj | edytuj kod]Typowymi celami tego kopnięcia są głowa (szczególnie podczas zawodów) oraz kolana i wolne żebra. Kyokushinkai karatecy zazwyczaj używają niskich ataków mawashigeri, aby uderzać w uda przeciwników, podczas gdy w innych stylach walki ten cel uderzenia jest mniej powszechny[14][13].
W sztukach walki istnieje wiele różnych metod wyprowadzania okrężnych kopnięć. Jedna z metod uwzględnia podniesienie kolana, a następnie szybkie obrócenie biodra i wyprowadzenie kopnięcia poduszką stopy[potrzebny przypis].
W miarę upływu lat niektóre szkoły sztuk walki trenują kopnięcia okrężne golenią, co zawsze było preferowaną metodą w Muay Thai.
Innym popularnym miejscem kontaktowym jest wierzch stopy. Kopnięcia z ich wykorzystaniem są, ze względów bezpieczeństwa, zwykle praktykowane podczas sparingów w szkołach sztuk walki[potrzebny przypis].
Obecnie coraz więcej karateków stosuje „zamarkowane kopnięcia”, które występują, gdy trenujący podniesie swoją atakującą nogę wyżej niż zamierzony cel, następnie wykonując kopnięcie z góry. Bardzo skuteczny atak na udo[potrzebny przypis].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ C. Michial Jones: Entering Through the Gateway of Gojuryu. [dostęp 2015-10-07].
- ↑ Joel Alswang: The South African Dictionary of Sport. [dostęp 2015-10-07].
- ↑ Richard Murat: KarateFor Beginners And Advanced. [dostęp 2015-10-07].
- ↑ Michael Cogan: A Goju Ryu Guidebook: The Kogen Kan Manual for Karate. [dostęp 2015-10-07].
- ↑ Tom Hill – Google Books: Karate Terminology: Japanese to English Translations. [dostęp 2015-10-07].
- ↑ Pauley’s Guide: A Dictionary of Japanese Martial Arts and Culture. [dostęp 2015-10-07].
- ↑ Fundamentals of Freestyle Goju-Ryu. [dostęp 2015-10-07].
- ↑ Ju-Jutsu: A Comprehensive Guide. [dostęp 2015-10-07].
- ↑ A Breath Of Fresh Air: Kempo Karate Novice to Intermediate. [dostęp 2015-10-07].
- ↑ Jujitsu Terminology: English to Japanese and Japanese to English in .... [dostęp 2015-10-07].
- ↑ Simply Karate. [dostęp 2015-10-07].
- ↑ Martial Arts For Dummies. [dostęp 2015-10-07].
- ↑ a b Game Breakers: Five Moves That Won Fights They Shouldn’t Have. [dostęp 2015-10-07].
- ↑ Pragmatic Karate: Traditional Techniques and Their Value in Everyday Life. [dostęp 2015-10-07].