Maximiliano Nkogo Esono

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Maximiliano Nkogo Esono
Data i miejsce urodzenia

12 października 1972
Nfulunkok-Yenkeng

Dziedzina sztuki

literatura

Maximiliano Nkogo Esono (ur. 12 października 1972[1] w Nfulunkok-Yenkeng) – pisarz i poeta z Gwinei Równikowej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Nfulunkok-Yenkeng w Evinayong w kontynentalnej części kraju. Studiował filologię hiszpańską na madryckim Uniwersytecie Complutense[2], jako stypendysta Hiszpańskiej Agencji Współpracy Międzynarodowej. Wykładał na Universidad Nacional de Guinea Ecuatorial (UNGE)[3] oraz na oddziale zamiejscowym hiszpańskiego Universidad Nacional de Educación a Distancia w Malabo.

Jego aktywność literacka koncentruje się głównie na poezji i krótkich formach prozatorskich. Opublikował między innymi Adjá-Adjá y otros relatos (1994)[4], Nambula (2006)[5], Ecos de Malabo (2009)[6] oraz Una defunción en Bata (2019)[7]. Ceniony za zgryźliwy humor i zdolność do uchwycenia absurdu[8], w swoich pracach dotyka tematyki społecznej, zwłaszcza korupcji, biedy i braku poszanowania dla norm prawnych[9].

Przez krytykę zaliczany, wraz z José Fernando Sialem Djanganym i Juanem Tomásem Ávilą Laurelem do tendencji ludowej w łonie współczesnej literatury Gwinei Równikowej, skupiającej się na codziennym życiu i pisarstwie dostępnym szerokiemu gronu odbiorców[10].

Od 2015 jest członkiem korespondentem Królewskiej Akademii Hiszpańskiej (RAE)[11][12]. Od 2015 zasiada również w krajowej akademii języka hiszpańskiego (Academia Ecuatoguineana de la Lengua Española, AEGLE). Znalazł się wśród współzałożycieli Asociación para la Promoción de la Literatura en Guinea[13], kieruje też pismem literackim La metáfora[14].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Conversación con Maximilano Nkogo Esono Profesor de Filología Hispánica y empleado en el Instituto de la Seguridad Social. birdlikecultura.files.wordpress.com. s. 1. [dostęp 2020-10-12]. (hiszp.).
  2. ↑ Presentación del libro „Una defunción en Bata” de Maximilano Nkogo Esono – 12 Noviembre 2019 – Madrid. africafundacion.org. [dostęp 2020-10-12]. (hiszp.).
  3. ↑ Nkogo Esono, Maximiliano. sialpigmalion.es. [dostęp 2020-10-12]. (hiszp.).
  4. ↑ LITERATURA MODERNA HISPANÓFONA EN GUINEA ECUATORIAL. angelfire.com. [dostęp 2020-10-12]. (hiszp.).
  5. ↑ Conversación con Maximilano Nkogo Esono Profesor de Filología Hispánica y empleado en el Instituto de la Seguridad Social. birdlikecultura.files.wordpress.com. s. 9. [dostęp 2020-10-12]. (hiszp.).
  6. ↑ Miembros de La AEGLE. aegle.gq. [dostęp 2020-10-12]. (hiszp.).
  7. ↑ Una defunción en Bata. bne.es. [dostęp 2020-10-12]. (hiszp.).
  8. ↑ Maximiliano Nkogo Esono. casafrica.es. [dostęp 2020-10-12]. (hiszp.).
  9. ↑ Conversación con Maximilano Nkogo Esono Profesor de Filología Hispánica y empleado en el Instituto de la Seguridad Social. birdlikecultura.files.wordpress.com. s. 4. [dostęp 2020-10-12]. (hiszp.).
  10. ↑ UNA CRÓNICA DE LOS PRIMEROS MESES DE 2020. birdlikecultura.wordpress.com. [dostęp 2020-10-20]. (hiszp.).
  11. ↑ Siglo XXI. rae.es. [dostęp 2020-10-09]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (hiszp.).
  12. ↑ ORIGEN DE LA ACADEMIA ECUATOGUINEANA DE LA LENGUA ESPAÑOLA. aegle.gq. [dostęp 2020-10-12]. (hiszp.).
  13. ↑ Maximiliano Nkogo Esono. asale.org. [dostęp 2020-10-12]. (hiszp.).
  14. ↑ Maximiliano NKOGO ESONO (Guinea Ecuatorial, 1972). cervantesvirtual.com. [dostęp 2020-10-12]. (hiszp.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Maximiliano_Nkogo_Esono&oldid=72152746”