McFarlane Strait

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
McFarlane Strait
Ilustracja
Huron Glacier na wschodniej części Wyspy Livingstona, w tle McFarlane Strait, Half Moon Island i Greenwich Island
Terytorium

 Antarktyka

Lądy
• Oddziela


Szetlandy Południowe

Położenie na mapie Antarktyki
Mapa konturowa Antarktyki, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „McFarlane Strait”
Ziemia62°30′S 59°59′W/-62,500000 -59,983333

McFarlane Straitcieśnina między Greenwich Island a Wyspą Livingstona w Szetlandach Południowych.

Nazwa[edytuj | edytuj kod]

Nazwa McFarlane Strait pojawiła się po raz pierwszy na mapie z 1822 roku sporządzonej przez angielskiego poławiacza fok George’a Powella (1794–1824) i weszła do międzynarodowego użytku[1]. Cieśnina została nazwana na cześć kapitana Andrew McFarlane’a, poławiacza fok z Liverpoolu, który polował na foki w tym regionie w latach 1820–1821[2][3]. Na wcześniejszych mapach cieśnina nazywana była Yankey Sound lub Yanky Sound[2].

Geografia[edytuj | edytuj kod]

Cieśnina McFarlane Strait leży między wyspami Greenwich Island a Wyspą Livingstona w Szetlandach Południowych i biegnie z północnego zachodu na południowy wschód[2]. Wejścia do niej znajdują się pomiędzy Williams Point a Duff Point na północnym zachodzie i pomiędzy Renier Point i Ephraim Bluff na południowym wschodzie[2]. Na południu cieśnina jest szeroka i wolna od lodu, od północy wąska[4]. Występują tu silne prądy pływowe[4].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Do McFarlane Strait dotarł po raz pierwszy najprawdopodobniej brytyjski poławiacz fok Andrew McFarlane[5]. W listopadzie 1820 roku cieśninę badał George Powell (1794–1824)[6]. Obszar został sfotografowany z powietrza przez Falkland Islands and Dependencies Aerial Survey Expedition (FIDASE) w latach 1956–1957 i zbadany z lądu przez Falkland Islands Dependencies Survey (FIDS) w latach 1957–1959[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]