Medingiai
 Medingiai (2011) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Okręg | |
| Rejon | |
| Gmina | |
| Wysokość |
125 m n.p.m. |
| Populacja (2011) • liczba ludności |
|
Położenie na mapie Litwy  | |
 55°30′37,4″N 23°17′06,4″E/55,510389 23,285111
| |
Medingiai – wieś na Litwie w rejonie rosieńskim okręgu kowieńskiego, 18 km na północny wschód od Rosieni.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Na XIX-wiecznych mapach wieś nie istniała. W jej miejscu stał folwark Wysoki Dwór, później, po I wojnie światowej po litewsku zwany Aukštadvaris. Dwór został zniszczony, a powstająca wieś wzięła nazwę od Miedżajny, bogini myślistwa, odzianej w skórę niedźwiedzią i z łukiem w ręce, której lokalni mieszkańcy oddawali cześć na pobliskiej górze o nazwie Miedżiokałna[1].
W XIX wieku było to dziedzictwo rodziny Kontrymów. Ich tutejszy majątek pod koniec XIX wieku liczył 716 dziesięcin ziemi[2]. W latach 1919–1939 ostatnią właścicielką Wysokiego Dworu była Leonia Kontrymówna[3].
| rok | liczba ludności |
|---|---|
| 1902 | 28 |
| 1959 | 88 |
| 1970 | 87 |
| 1979 | 51 |
| 1989 | 35 |
| 2001 | 45 |
| 2011 | 40[4] |
Po III rozbiorze Polski w 1795 roku Wysoki Dwór, wcześniej wchodzący w skład Księstwa Żmudzkiego Rzeczypospolitej znalazł się na terenie powiatu rosieńskiego guberni kowieńskiej Imperium Rosyjskiego. W II połowie XIX wieku należał do gminy i parafii Szydłowo[2]. 10 października 1920 roku na podstawie umowy suwalskiej te tereny przyznano Litwie, która od czerwca 1940 roku była okupowana przez Armię Czerwoną, a następnie w sierpniu 1940 roku anektowana przez ZSRR w formie Litewskiej SRR. Litwa pozostawała w składzie ZSRR do roku 1990, gdy odzyskała niepodległość.
Nieistniejący dwór[edytuj | edytuj kod]
Zgodnie z opisem Antoniego Urbańskiego w Memento kresowym stał tu modrzewiowy dwór z ociosanych bierwion, z wysokim, gontowym dachem i drewnianym gankiem obrośniętym winoroślą. W elewacji ogrodowej portfenetry. Za domem był sad owocowy z aleją topolową. Wjazd do majątku stanowiła kamienna brama z dwoma słupami zwieńczonymi daszkami namiotowymi. Od bramy do dworu prowadziła szeroka aleja, zamknięta od góry konarami drzew[1].
Ze współczesnych zdjęć satelitarnych wynika, że po dworze i zabudowaniach folwarku pozostały co najwyżej resztki.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Antoni Urbański, Memento kresowe, Warszawa: nakładem autora, 1929, s. 141–143. Reprint: Oficyna Wydawnicza „Graf”, Gdańsk, 1991, ISBN 83-85130-48-9
- ↑ a b Wysoki Dwór, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIV: Worowo – Żyżyn, Warszawa 1895, s. 129.1. pozycja, 11. znaczenie
- ↑ Jerzy Żenkiewicz, Wykaz części majątków polskich w Republice Litewskiej w latach 1919–1939 [online], 4 czerwca 2007 [dostęp 2020-11-29].
- ↑ Results of the 2011 Population and Housing Census of the Republic of Lithuania [online] [dostęp 2019-11-29] (ang.).