Michał Friedländer

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Michał Friedländer
Data i miejsce urodzenia

1894
Skole

Data śmierci

ok. 1942/1943

Zawód, zajęcie

publicysta, pedagog

Narodowość

żydowska

Michał Friedländer (ur. w 1894 w Skolem, zm. ok. 1942/1943) – polski publicysta i pedagog pochodzenia żydowskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Po ukończeniu polskiego gimnazjum w Drohobyczu rozpoczął studia na uniwersytecie w Wiedniu, uzyskując w 1919 roku tytuł doktora nauk prawnych[1].

Równoczesne studia germanistyczne i historyczne pozwoliły mu podjąć pracę związaną z badaniami historycznymi w Institut für Kulturforschung[1]. Pracował również jako prywatny urzędnik w Borysławiu, a następnie został kierownikiem Biblioteki Powszechnej, która powstała z jego inicjatywy. Prowadził działalność oświatową i zajmował się pracą pedagogiczną; w 1923 uzyskał uprawnienia do nauczania języka niemieckiego i historii w szkołach średnich[1].

W latach 1929-1939 pracował w Krakowie jako nauczyciel języka niemieckiego w Prywatnym Gimnazjum Koedukacyjnym Żydowskiego Towarzystwa Szkoły Ludowej i Średniej[1].

Ponadto pisał artykuły, między innymi dotyczące najnowszych osiągnięć zachodnich w dziedzinie pedagogiki, dla czasopism takich jak „Neofilolog”, „Ruch Pedagogiczny”, „Miesięcznik Pedagogiczny”, jak również prace z zakresu dydaktyki („Lektura obcojęzyczna w szkole średniej. Szkic metodyczny”, Kraków 1935) i prace z dziedziny germanistyki przeznaczone dla młodzieży[1].

Zginął w czasie wojny. Okoliczności jego śmierci nie są znane[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f Zofia Borzymińska, Friedländer Michał, [w:] Zofia Borzymińska (red.), Polski słownik judaistyczny Delet [online] [dostęp 2021-05-06].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]