Michaił Jegorow (1905–1945)
 starszy porucznik
| |
| Data i miejsce urodzenia |
13 stycznia 1905 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1943–1945 |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki |
340 gwardyjski pułk piechoty 121 Dywizji Piechoty 13 Armii |
| Stanowiska |
dowódca plutonu |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
  
| |
Michaił Anisimowicz Jegorow (ros. Михаил Анисимович Егоров, ur. 31 grudnia 1904?/13 stycznia 1905 we wsi Michajłowka obecnie w rejonie szarańskim w Baszkirii, zm. 27 stycznia 1945 w rejonie miasta Köben obecnie Chobienia w powiecie lubińskim) – radziecki wojskowy, starszy porucznik, uhonorowany pośmiertnie tytułem Bohatera Związku Radzieckiego (1945).
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się w rosyjskiej rodzinie chłopskiej. Miał wykształcenie niepełne średnie, pracował w kołchozie, w 1938 został członkiem WKP(b), potem objął funkcję II sekretarza szarańskiego rejonowego komitetu partii. W kwietniu 1943 został powołany do Armii Czerwonej, w 1944 skończył kursy młodszych poruczników i został skierowany na front. Był dowódcą plutonu 340 gwardyjskiego pułku piechoty 121 Dywizji Piechoty 13 Armii 1 Frontu Ukraińskiego w stopniu starszego porucznika, 26-27 stycznia 1945 brał udział w forsowaniu Odry w rejonie miasta Köben, gdzie dowodzony przez niego pluton jako jeden z pierwszych przeprawił się przez rzekę i uchwycił przyczółek, odpierając kontrataki wroga i zadając Niemcom straty w wysokości do 30 zabitych. Jegorow osobiście zabił 5 niemieckich żołnierzy i oficera. Przy odpieraniu kolejnego niemieckiego kontrataku Jegorow zginął. Został pochowany w Köben (Chobieni).
Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego (pośmiertnie, 10 kwietnia 1945)
- Order Lenina (pośmiertnie, 10 kwietnia 1945)
- Order Czerwonej Gwiazdy
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Biogram na stronie warheroes.ru (ros.) [dostęp 2019-03-08]