Microbisium brevifemoratum
Microbisium brevifemoratum | |||
(Ellingsen, 1903) | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Gromada | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Nadrodzina | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Rodzaj | |||
Gatunek |
Microbisium brevifemoratum | ||
Synonimy | |||
|
Microbisium brevifemoratum – gatunek zaleszczotka z rodziny Neobisiidae. Występuje w Palearktyce.
Taksonomia[edytuj | edytuj kod]
Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1903 roku przez Edvarda Ellingsena pod nazwą Obisium brevifemoratum. Jako miejsce typowe wskazano Risør w Norwegii. W 1932 roku przeniesiony został przez Maxa Beiera do rodzaju Microbisium[1].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Zaleszczotek ten ma prosomę wyposażoną w dwie pary zaopatrzonych w soczewki oczu. Tergity i sternity są niepodzielone, a wszystkie cztery pary odnóży krocznych pozbawione są kolców na biodrach oraz zwieńczone dwuczłonowymi, podzielonymi na metatarsus i telotarsus stopami. Szczękoczułki zwieńczone są szczypcami; ich palec ruchomy ma kilka ząbków i nie występuje na nim rozgałęziona galea; szczecinka galealna osadzona jest przedśrodkowo. Szczękoczułki zaopatrzone są w rallum, którego pierwsze trzy blaszki są na przedzie drobno ząbkowane. Nogogłaszczki zaopatrzone są w szczypce, na których palcach znajdują się ujścia gruczołów jadowych; palec ruchomy i nieruchomy są takiej długości jak dłoń mierzona razem z szypułką. Palec nieruchomy nogogłaszczków ma u form dorosłych siedem trichobotrii, z których żadne nie leży w części środkowej – wszystkie umieszczone są grupkach nasadowej i odsiebnej. Ruchomy palec nogogłaszczków ma u form dorosłych trzy trichobotria. Udo nogogłaszczków osiąga od 0,45 do 0,54 mm długości, co stanowi 3,2-krotność jego szerokości. Opistosoma (odwłok) ma na błonach pleuralnych ziarnistą rzeźbę[2].
Ekologia i występowanie[edytuj | edytuj kod]
Pajęczak ten należy do fauny epigeicznej[2].
Gatunek palearktyczny; znany jest z Wielkiej Brytanii, Belgii, Niemiec, Szwajcarii, Austrii, Danii, Norwegii, Szwecji, Finlandii, Estonii, Łotwy, Polski, Czech, Rosji, Azerbejdżanu, Pakistanu, Nepalu i Chin[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Mark Harvey: Microbisium brevifemoratum. [w:] Western Australian Museum Field Guide and Catalogues. Pseudoscorpions of the World [on-line]. Government of Western Australia. [dostęp 2021-02-16].
- ↑ a b Jana Christophoryová, Frantisek Stahlavsky, Peter Fedor. An updated identification key to the pseudoscorpions (Arachnida: Pseudoscorpiones) of the Czech Republic and Slovakia. „Zootaxa”. 2876, s. 35-48, 2011. DOI: 10.11646/zootaxa.2876.1.4.